صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

درباره : آیت اله گلپایگانی

تاریخ سند: 15 تیر 1348


درباره : آیت اله گلپایگانی


متن سند:

از : 316 محترما معروض می دارد.
برابر اعلام ساواک قم روز 25 /3 /48 طلبه ای که اهل بهشهر بوده و مشخصاتش معلوم نگردید به منزل نامبرده وارد و ضمن صحبت اظهار داشته در شهرستان بهشهر و حومه آن در حدود 35 نفر طلبه هست و اگر به وضع آنها رسیدگی شود بر تعدادشان افزوده خواهد شد ضمنا کوهستانی1 (از روحانیون موجه مقیم استان مازندران) در آن شهرستان نفوذ داشته و اغلب مردم مرید وی هستند و تا اندازه ای به وضع طلاب رسیدگی می نماید وی افزوده در نزدیک بهشهر و در خلیل محله یا خلیج محله مدرسه ای وجود دارد که اگر آن را تعمیر نکنند2 به تصرف اداره اوقاف و یا آموزش و پرورش در خواهد آمد.
گلپایگانی اظهار داشته یکی از ثروتمندان بهشهر به نام معینی از مریدان او می باشد دستور خواهد داد که شخص اخیرالذکر به طلاب شهریه بدهد (به طلاب مجرد نفری 100 ریال و معیل 200 ریال و مدرسین 300 ریال) گلپایگانی افزوده اگر ما در آنجا شهریه بدهیم و اسم ما در آنجا باشد ضمن آنکه دولتیها دیگر به طلاب کاری نداشته و از ما حساب می برند دستگاه تصور می کند تمام طلاب ایران تحت نظر حوزه علمیه قم اداره می شود و این امر در نظرشان بزرگ جلوه کرده و برای روحانیت ارزش بیشتری قائل می شوند گلپایگانی اضافه نموده در شهرری جنب شاهزاده عبدالعظیم مدرسه ای وجود دارد که اداره اوقاف قصد تصرف آنجا را داشت لکن ما پس از اطلاع بلافاصله به طلاب شهریه دادیم دیگر اداره مزبور با آن مدرسه کار ندارند و همچنین چندی قبل که آقای محمد از لنگرود خبر داد که سازمان اوقاف می خواهد مدرسه آن شهرستان را تصرف کند باز هم ما اقدام کردیم همین که اوقاف متوجه شد اسم ما در آنجاست خود را کنار کشید.
گلپایگانی موضوع را به وضع عراق و دستگیری فرزند آیت اله حکیم کشانیده و اظهار نموده یک نفر تهرانی تعریف می کرد کلیه تلگرافاتی که تاکنون به عراق مخابره شده همه به نفع دستگاه بوده و نه به نفع مسلمین و حکیم لکن نمی دانم حالا چه کنم می ترسم تلگراف کنم به نفع دولت تمام شود ولی صافی اظهار داشته دولت فلان فلان شده ایران می خواهد یک بلوا به راه بیاندازد و به همین جهت دست به تحریکات دامنه داری زده است و حتی حاضر است به منظور تضعیف موقعیت عراق آقای حکیم را به کشتن بدهد گلپایگانی ضمن تأیید اظهارات صافی چنین گفته است.
ما تلگراف نمی کنیم و در جواب مردم می گوئیم اگر تلگراف مخابره نمائیم ممکن است به ضرر حکیم تمام شود زیرا وقتی حکومت عراق متوجه شود که حکیم منتسب به دولت ایران است او را بیشتر تحت فشار می گذارند اگر صلاح باشد حکیم قبلاً مراتب را کتبا اعلام می نماید آن وقت راجع به تلگراف تصمیم می گیریم ضمنا گلپایگانی اضافه نموده وقتی که خمینی را گرفتند با آقای حکیم گفته ممکن است دولت خمینی را نابود کند حکیم پاسخ داده بود ما چه کار کنیم این امر بعید است و شاید دروغ باشد حالا بهتر است ما هم به حکیم همین جواب را بدهیم.
نظریه.
با عرض اینکه نسبت به شناسائی معینی اقدام گردید و چنانچه گلپایگانی قصد عملی نمودن طرح خود را به وسیله شخص مزبور داشت از انجام آن از طریق ایجاد محدودیت جهت معینی خنثی و جلوگیری خواهد شد مراتب استحضارا معروض گردید.
رئیس بخش 316 ـ ازغندی رئیس اداره یکم عملیات و بررسی.
ثابتی ثابتی 18 /4 /48 نسخه اول در پرونده شیخ علی صافی بایگانی گردید 22 /5 /48

توضیحات سند:

1ـ آیت الله آقای حاج شیخ محمد کوهستانی عالمی ربانی، فقیهی سبحانی، زاهدی عابد و از مشاهیر علماء معاصر می باشد.
ایشان در قریه کوهستان یکی از قراء بهشهر متولد گردید و پس از طی نمودند مراحل مقدماتی به نجف اشرف عزیمت نمود و از محضر اساتیدی چون نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی بهره مند شد.
معظم له پس از وصول به مقام اجتهاد به وطن بازگشت و در همان کوهستان به دور از هیاهوی شهر به تدریس و ارشاد مردم پرداخت و قلوب جمع زیادی از مردم مسلمان مازندران و دیگر بلاد را مسخر زهد و ورع خویش ساخت.
تا جائی که مردم از تقدیم جان و مال خود در مقدم او مضایقه نمی کردند.
وی در همان محل کوچک چندین مدرسه بنا نمود و به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت که صدها نفر مجتهد و فاضل همچون شهید هاشمی نژاد از آنجا برخاسته اند از وی کرامات زیادی نقل کرده اند که همگی نشانه زهد و تقوی این شخصیت عالی مقام است.
آیت الله کوهستانی در ماه ذیقعده 1391 ه ق به کسالت تنگی نفس و قلب مبتلا گردید و در ربیع الاول 1392 دار فانی را وداع نمود و پس از تشییع بی نظیر در کنار حرم مطهر ثامن الائمه مدفون گردید.
2ـ اصل: نشود.

منبع:

کتاب آیت‌الله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 324



صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.