موضوع: سیدعبدالامیر صفی‌الدین لبنانی
تاریخ سند: 14 اسفند 1348
موضوع: سیدعبدالامیر صفی‌الدین لبنانی
متن سند:
از: 9/ ﻫ تاریخ:14 /12 /1348به: 316 شماره: 9691 /9ﻫ
موضوع: سیدعبدالامیر صفی‌الدین لبنانی
پیرو 5754 /316 ـ 26 /11 /48
سیدصفی‌الدین لبنانی به مشهد وارد و در هتل ایران اقامت می‌نماید. روز 10 /12 /48 با میلانی ملاقات و نامه‌ای را که از موسی صدر1 روحانی بزرگ شیعه در لبنان برای میلانی آورده است به وی تحویل می‌دهد. سیدموسی صدر در نامه خود به آیتالله میلانی نوشته است: «این شخص می‌خواهد در لندن مسجدی بسازد و به او کمک کنید.» میلانی پس از مطالعه نامه موسی صدر، نامه‌ای برای مهندس محمدعلی شهرستانی در این مورد نوشته، به صفی‌الدین لبنانی می‌دهد.
صفی‌الدین روز 11 /12 /48 به صوب تهران حرکت نموده که نامه میلانی را به مهندس شهرستانی تحویل نماید. صفی‌الدین لبنانی در ملاقاتی که با میلانی نموده، علاوه بر تحویل نامه موسی صدر اظهار نموده است «تلاش می‌کنم تا این مسجد را در لندن بنا نمایم. من آفریقا رفتم، بعضی از کشورهای عربی رفتم و می‌گردم تا بتوانم زمینه ساختن مسجد را درست کنم. بعد به لندن برگردم اما هنوز با اقامت من در لندن موافقت نشده است. فقط هفت ماه آنجا بوده و برگشته‌ام. سعی‌ام این است که بتوانم مقیم لندن بشوم.»
ملاحظات:
توضیح منبع خبر: آیتالله میلانی به مهندس محمدعلی شهرستانی مأموریت داده بود که درباره ایجاد یک مسجد در لندن مطالعه نماید. اخیراً شهرستانی از لندن به تهران برگشته است.
نظریه منبع خبر: در ملاقاتی که بین صفی‌الدین لبنانی با میلانی به‌عمل آمده است، جز تحویل نامه موسی صدر و مذاکره درباره بنای مسجد در لندن مطلب دیگری مطرح و گفتگو نگردیده است.
نظریه رهبر عملیات: صفی‌الدین لبنانی در مدت اقامت در مشهد چند دفعه به زیارت رفته. یک دفعه وسیله تلفن از هتل ایران با منزل میلانی مکالمه و ورود خود را اطلاع می‌دهد و به ملاقات میلانی رفته، نامه را تحویل و روز 11 /12 /48 مشهد را به قصد تهران ترک می‌نماید.
توضیحات سند:
1. آیتالله سیدموسی صدر، فرزند آیتالله سید صدرالدین معروف به امام موسی صدر، روحانی برجسته ایرانی و رهبر متنفذ شیعیان لبنان در سال 1307 ﻫ ش در قم متولد شد. مادرش فیضیه خانم، دختر آیتالله حاج آقا حسین قمی بود. وی دوره ابتدایی را در دبستان «حیات» و دوره متوسطه را در دبیرستان حکیم سنایی شهر قم به پایان برد. در سال 1320 تحصیلات حوزوی را شروع کرد و بیش از یک دهه پس از گذراندن دوره مقدمات و سطوح، در درس خارج فقه و اصول و فلسفه استادان نامی و بزرگ حوزه از جمله آیات عظام امام خمینی (ره)، سیداحمد خوانساری و سیدمحمد محقق داماد شرکت نمود. همزمان درجه لیسانس حقوق اقتصادی را از دانشکده حقوق دریافت کرد. در سال 1332 بعد از فوت پدر به نجف اشرف هجرت کرد و تا سال 1337 از محضر اساتیدی چون آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی و عبدالهادی شیرازی کسب فیض نمود به درجه والای اجتهاد نایل آمد. در سال 1338 به همراه خانواده خود راهی لبنان شد. هجرت امام موسی صدر به لبنان بنا بر وصیت رهبر فقید شیعیان لبنان مرحوم امام شرفالدین جبل عاملی و در پی دعوت شیعیان جنوب لبنان و نیز بر اثر تشویق و ترغیب‌های مکرر مراجع بزرگ آن زمان صورت گرفت. این در حالی بود که مرحوم آیتالله العظمی سیدحسین بروجردی، وی را به عنوان نماینده خود در ایتالیا برگزیده بود. امام موسی صدر در مدت 20 سالی که در لبنان اقامت داشت تلاش های فراوانی در جهت ارتقاء کمی و کیفی رفاه شیعیان و تقویت دین و اعتقادات و اخلاقیات آنان کرد. با برنامهریزیهای وی و حمایت اکثریت جوانان شیعه در لبنان مشاغل متعددی به وجود آمد و بسیاری از زنان و مردان لبنانی در آموزشگاه ها، مراکز فنی و حرفهای، کارگاه ها و مدارس مشغول کار و تحصیل شدند. او در این مدت نقش مؤثری در متشکل کردن شیعیان لبنان ایفا کرد. امام موسی صدر به شیعیان آموخت که اسرائیل شرّ مطلق است و هرگونه داد و ستد با صهیونیستها حرام میباشد و سازمان نظامی «امل» را با هدف دفاع از جنوب لبنان در برابر تعرضات صهیونیست ها پایهگذاری کرد.وی بانی مبارزه مردمی با نظام طائفهگری در لبنان بود و عامل مؤثری در مقابله با سلطهخواهی اقلیت مارونی بر کشور اسلامی لبنان به شمار میرفت. امام موسی صدر سه هفته قبل از هجرت تاریخی حضرت امام خمینی (ره) به پاریس (1357)، طی مقالهای در روزنامه لوموند از انقلاب اسلامی ایران به عنوان ادامه حرکت انبیای الهی یاد کرد و حضرت امام(ره) را به عنوان یگانه رهبر بزرگ انقلاب به دنیای اسلام معرفی کرد. دو روز از انتشار مقاله نگذشته بود که وی به صورت اسرارآمیزی در روز نهم شهریور 1357 در حالی که میخواست لیبی را به مقصد لبنان ترک گوید، با دو تن از همراهانش ناپدید شد. امام موسی صدر برای شیعیان لبنان یک ناجی بزرگ بود و علما و چهرههای برجسته لبنان اعم از شیعه و سنی او را یار و یاور خود میدانستند.
امام موسی صدر به روایت اسناد ساواک، 3 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1378