موضوع: دکتر روحانی و پورمحمدی
تاریخ سند: 15 اسفند 1356
موضوع: دکتر روحانی و پورمحمدی
متن سند:
از: 9/ ﻫ 1 تاریخ: 15 /12 /2536[1356]به: 312 شماره: 10604 /9 ﻫ 1
موضوع: دکتر روحانی و پورمحمدی
دکتر روحانی خطیب مشهور تهران به اتفاق حاج آقا پورمحمدی یکی از روحانیون طراز اول رفسنجان که طرفدار خمینی است، به منظور زیارت به مشهد وارد و در منزل اصغر پورمحمدی1 دانشجوی دانشگاه مشهد فرزند حاج آقا پورمحمدی سکنی گزیدند. نامبردگان در مدت اقامت در مشهد با طلبه‌ای به نام اختری و شیخ محمدرضا محامی و عباس واعظ طبسی و عبدالکریم هاشمی‌نژاد ملاقات و روز 13 /12 /36 به نیشابور عزیمت و مجدداً به مشهد مراجعت کردند. در نیشابور از امامزاده محروق2 و شیخ عطار3 دیدن کرده‌اند. نامبردگان یک شب مهمان هاشمی‌نژاد بودند و شخصی به نام حکیم‌زاده شغل انگشترفروش و واعظ طبسی . محامی[و]دو نفر دیگر نیز در این مهمانی بودند. حکیم‌زاده نواری از گلسرخی4 آورده بود، گویا گلسرخی بعد از جریان تبریز در مسجد اعظم قم سخنرانی کرده است، مدتی به متن سخنرانی گلسرخی گوش میدهند.
روحانی و پورمحمدی روز 14 /12 /36 مشهد را به قصد تهران ترک گفتند.
نظریه شنبه . خبر فوق صحت دارد و مسافرت نامبردگان به قصد زیارت بوده است.
نظریه چهارشنبه . خبر فوق بعید به نظر نمی‌رسد و به احتمال قوی صحت دارد.
توضیحات سند:
1. علی‌اصغر پورمحمدی فرزند عباس در سال 1336ش در رفسنجان به دنیا آمد. به علت رشد و نمو در خانواده‌ای انقلابی، از دوران خردسالی به مبازره با رژیم شاهنشاهی روی آورد و همین فعالیت موجب شد تا سخنرانی وی در سن 12 سالگی در شب قدر، موجب دستگیری او گردد.علی‌اصغر پورمحمدی در سال 1355ش از دبیرستان صدر قم دیپلم ریاضی گرفت و در همان سال برای ادامه تحصیل در رشته مهندسی صنایع، به دانشگاه فردوسی مشهد راه یافت.
فعالیت‌های وی در دوران حضور در مشهد در راستای فعالیت‌های فرهنگی، چون بازی در نقش ابوذر تئاتر ابوذر در سال 1355، عضو انجمن فیلم دانشگاه مشهد در سال 1355. بازیگر نقش اول شخصیت شیخ خلیفه در تئاتر سلحشوران علوی در سال 1356.کارگردانی تئاتر فتح خونین بود.
مشارالیه از جمله جوانانی بود که در دوران انقلاب اسلامی، به فعالیت‌های متعددی مشغول بود که از آن جمله است: ایراد خطابه های پرشور علیه رژیم پهلوی در شهرهای مختلف کشور از جمله در اجتماع عظیم مردم مشهد در بیمارستان قائم . بنیان‌گذاری انتظامات اسلامی رفسنجان برای برقراری و حفظ امنیت شهری، در آذرماه سال 1357
برخی از فعالیت‌ها و مشاغل ایشان که تحصیلات خویش را تا مقطع دکترای جامعه‌شناسی نیز ادامه داده است، به شرح زیر میباشد:
مسئول کمیته تبلیغات اسلامی رفسنجان . فعالیت در حزب جمهوری اسلامی . انتشار هفته‌نامه رویدادهای رفسنجان . انتشار هفته‌نامه دانش‌آموز رفسنجان . مسئول واحد سنجش افکار فوری صدا و سیما 1358 . بازرس امور استان‌های صدا و سیما، فروردین 1359 . مدیر واحد مرکز خبر صدا و سیمای کرمان، تیرماه 1359 . شرکت داوطلبانه در جبهه های دفاع مقدس در منطقه خوزستان به عنوان اولین گروه اعزامی خبری به خرمشهر و آبادان، مهر 1359 . سردبیر اخبار بامدادی، اخبار استان و شهرستان ، اخبار شبکه 2 ، سال 1361 و 1362. مدیر گروه فرهنگی و اجتماعی رادیو 1362. مدیر گروه فرهنگی، اجتماعی شبکه های یک و سه سیما، 1373. مدیر شبکه 5 سیما (شبکه تهران) 1379 . مدیر شبکه سه سیما، 1382. مسئول شورای سیاست گذاری و هماهنگی ورزش صدا و سیما، از تیرماه . قائم مقام وزیر فرهنگ و ارشاد در آذرماه سال 1391. معاونت سیما در سال 1393
2. آرامگاه امامزاده محروق، در نیشابور قرار دارد و در آذرماه سال 1316ش، به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در تاریخچه‌ی این آرامگاه نوشته‌اند: «پس از کشته شدن محمد بن حسین محروق او را در قبرستان محله‌ی تلاجرد در نیشابور دفن کردند. در دوره سلجوقیان بنایی بر روی قبرهای این قبرستان بنیان شد که در حمله مغول به نیشابور ویران گردید و ساختمان فعلی در زمان سلطان حسین بایقرا، به دستور امیر کمال‌الدین، یکی از رجال معروف بنا گرفت. این آرامگاه با گنبد کاشی‌کاری و ایوان‌های بلند از ابنیه زیبای قرن دهم هجری به‌شمار میرود. کتیبه کاشی معرق ایوان و صندوق منبت و در ورودی آرامگاه از زمان شاه طهماسب اول (قرن دهم‌هجری) است. سنگی از دوران شاه سلطان حسین صفوی، به تاریخ ۱۱۱۹ق در این بنا نصب شده‌است. کاشی‌های ازاره آن از زمان نادرشاه افشار باقی مانده‌است.
3. فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار کَدکَنی نیشابوری، مشهور به عطار نیشابوری، زاده‌ی ۵۴۰ ق در کدکن و درگذشته‌ی ۶۱۸ ق در نیشابور، یکی از عارفان و شاعران ایرانی پرآوازه‌ی ادبیات فارسی در پایان سده‌ی ششم و آغاز سده‌ی هفتم است.
نام او «محمد»، لقبش «فریدالدین» و کنیه‌اش «ابوحامد» است و در اشعارش بیشتر «عطار» و گاهی نیز «فرید» تخلص کرده‌است.
4. حجت‌الاسلام غلامرضا گلسرخى کاشانى از فضلاء، گویندگان و نویسندگان حوزه علمیه قم و اساتید دارالتبلیغ اسلامى در سال 1312 ﻫ ش در شهر کاشان دیده به جهان گشود. دروس ابتدایى و متوسطه را در مدارس آن شهر آموخت و برای تحصیل علوم اسلامى وارد حوزه علمیه قم گردید. تبعید آیتالله خالصى‌زاده از علماى مبارز عراق که با استعمار انگلیس در ستیز بود به کاشان، زندگى وى را با سیاست گره زد. بعدها به قم آمد و به صف فدائیان اسلام پیوست. او اول بار نواب صفوى را در زندان قصر دید و پس از آن در سازماندهى مبارزه، به ویژه در شهر کاشان، تلاش کرد. پس از شهادت نواب صفوى، به زندگى مخفى روى آورد و بعد از مدتى، در حوزه علمیه قم به تحصیل پرداخت و از درس خارج آیات عظام بروجردى (ره) و امام خمینی(ره) بهره‌ها برد. سپس به تبلیغ و تألیف پرداخت و مقالات ارزنده‌اى در مجله مکتب اسلام به یادگار گذاشت. اثر دیگر وى «بازیگران قرون» مى‌باشد. حجت الاسلام گلسرخى همگام با آغاز نهضت امام خمینى (ره) به مبارزه علیه رژیم ستمشاهى پرداخت و از سوى ساواک، مورد تعقیب قرار گرفت. او در دوران رژیم پهلوى به زندان و تبعید محکوم گردید. در جریان قیام 15 خرداد و دوران پیروزى انقلاب اسلامى با انجام سخنرانیهاى انقلابى به فعالیت مى‌پرداخت. پس از پیروزى انقلاب اسلامى در شبه‌جزیره هندوستان و برخى از کشورهاى دیگر به فعالیت فرهنگى روى آورد و سفرهاى تبلیغى متعددى انجام داد. در جریان جنگ تحمیلى نیز در جبهه‌هاى جنوب و غرب فعالیتهاى پیگیرى براى رفع نیازهاى فرهنگى و تدارکاتى جبهه داشت. وى پس از یک دوره کوتاه بیمارى، در 22 مهر ماه 1369 به دیار باقى شتافت.