موضوع : ارسال اعلامیه از انگلستان
تاریخ سند: 18 اسفند 1355
موضوع : ارسال اعلامیه از انگلستان
متن سند:
از : 21 ه به : 312 شماره : 2740 /21 ه اخیرا ضمن بررسی نامه های پستی به یک سری پاکت مشابه که از انگلستان به آدرس های زیر پست شده بود مشکوک در نتیجه نسبت به جمع آوری آنها اقدام گردید.1ـ آیت الله سیدمحمدصادق روحانی.
2ـ آیت الله سیدمحمدکاظم شریعتمداری.
3ـ آیت الله سیدشهاب الدین نجفی مرعشی.
4ـ سیدهادی خسروشاهی.
1 5ـ سیدمحمد آل طه.
2 6ـ شیخ جعفر سبحانی.
3 7ـ عرب زاده.
8ـ شیخ وحید.
9ـ مؤسسه در راه حق.
4 10ـ کتابفروشی علامه.
11ـ کتابفروشی بصیرتی.
12ـ مجله نسل جوان.
5 نظریه شنبه : نظری ندارد.
نظریه دوشنبه : در داخل پاکات مذکور جزوه ای به زبان عربی به امضا الجمعیه الوطنیه الاسلامیه فی العراق قرار داده شده که مفاد جزوه علیه اقدامات و اعمال دولت بعثی عراق می باشد.
بدین وسیله یک نسخه از جزوه مذکور جهت استحضار و بررسی به پیوست تقدیم می گردد.
پارسا نظریه سه شنبه : عین پاکات جهت گیرندگان ارسال گردیده است.
رهبر دایره بررسی بهره برداری شود 26 /12 /35
توضیحات سند:
1ـ سید هادی خسروشاهی فرزند سید مرتضی در سال 1286 شمسی در شهر تبریز متولد شد.پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و مقدمات در تبریز، به حوزه علمیه قم رفت و از محضر آیات عظام بروجردی، طباطبایی، امام خمینی و علمای دیگر بهره برد.
مدت چهار سال نیز در حوزه علمیه نجف از محضر اساتید و مراجع بزرگ همچون آیت الله حاج سید ابوالحسن اصفهانی، حاج محمد حسین نائینی، حاج شیخ محمد غروی کمپانی و حاج ضیاءالدین عراقی کسب فیض نمود.
پس از ده سال اقامت در نجف و اخذ اجازه اجتهاد از مراجع عظام، به ایران بازگشت و در تبریز ساکن شد.
وی علاوه بر وعظ و ارشاد، به تدریس علوم دینی در این شهر پرداخت و چند مرکز درمانی خیریه و فرهنگی در آنجا تأسیس نمود.
وی از سال 1333 فعالیت های فرهنگی خود را آغاز و با بسیاری از نشریات مذهبی همکاری می نمود.
در سال 1340 به توصیه اطبا راهی تهران شد و سپس مسئولیت اداره مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین را به عهده گرفت.
وی در دوران مبارزه و اوج گیری نهضت امام خمینی (سلام اللّه علیه) یکی از همراهان این نهضت بود و چند بار هم بازداشت گردید.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نماینده مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم تهران انتخاب شد.
او عضو جامعه روحانیت مبارز تهران، عضو هیأت مدیره بنیاد مسکن نیز بود.
آیت الله خسروشاهی در روز نیمه شعبان سال 1376 هجری شمسی دارفانی را وداع گفت و در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) به خاک سپرده شد.
2ـ حجت الاسلام والمسلمین آقای سیدمحمد آل طه در سال 1305 در شهرستان قم متولد، علوم حوزوی را از محضر آیات عظام شیخ عباس تهرانی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، بهاءالدین حق شناس، آیت الله گلپایگانی، علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، امام خمینی و آیت الله بروجردی فرا گرفت و در سنگر وعظ و خطابه به خدمات خود ادامه داد.
3ـ آیت الله شیخ جعفر اقبال سبحانی فرزند محمدحسین در سال 1308 ه ش در تبریز متولد گردید.
تحصیلات خود را در ادبیات و ریاضی و هندسه در زادگاه خود به انجام رسانید و علوم ادبی و عربی را نزد اساتید بزرگی چون آقا میرزامحمدعلی مدرس تبریزی صاحب فرهنگ نوبهار و ریحانه الادب، آموخت.
وی در جریان غائله آذربایجان در سال 1325 به قم مهاجرت نمود و از محضر اساتید بزرگ، حضرات آیات عظام آیت الله بروجردی، آیت الله حجّت، علامه طباطبایی، آیت الله گلپایگانی و آیت الله مجاهد تبریزی بهره مند گردید.
او بیش از 14 سال از جلسات درس حضرت امام خمینی (سلام اللّه علیه) کسب فیض نمود.
استاد سبحانی از جمله مؤسسین مجلّه «مکتب اسلام» بود و سالیان متمادی مقالات علمی فراوانی را در آن مجلّه به چاپ رسانید.
فعالیتهای مبارزاتی او علیه رژیم پهلوی به آغاز نهضت حضرت امام برمی گردد.
بنا به گزارش ساواک، در جریان تبعید به ترکیه به جرم تشویق علما و مراجع قم برای انجام عکس العمل در مقابل عمل دولت وقت و ملاقات با آقایان آیت الله حاج شیخ هاشم آملی، آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری و آیت الله سیداحمد زنجانی بازداشت و در 18 /8 /43 به زندان قزل قلعه انتقال یافت و 10 روز بعد محکومیت او به قرار التزام به عدم خروج از حوزه قضایی تهران تبدیل گردید و از زندان آزاد شد.
در بهمن ماه همان سال به جرم سخنرانی در دفاع از حضرت امام خمینی در شهرستان دزفول، به 6 ماه تبعید به کاشمر محکوم گردید.
تبعید وی عکس العمل مراجع وقت از جمله حضرت آیت الله سیدمحمد هادی میلانی را برانگیخت و جهت حمایت از وی به آیت الله سید اسداللّه نبوی از علمای بزرگ دزفول متوسل شد.
در سال 1344 از طریق آبادان، مخفیانه به عراق سفر نمود و در سال 1346 به همراه روحانیون به اصطلاح افراطی ممنوع المنبر گردید.
در سال 1347 به علت دعا نمودن به امام خمینی در پایان سخنرانی خود در شهرستان کنگاور، شهربانی از منبر وی جلوگیری و روز بعد (26 /3 /47) او را از کنگاور اخراج نمود.
ساواک چنان با حساسیت مواضع وی را دنبال می نمود که جمله ای از مقاله وی در مجلّه مکتب اسلام را که نوشته بود : «...
در پرتو انتساب به رئیس مملکت همه گونه سوءاستفاده بنمایند»،بریده و ضمن بایگانی در پرونده، دستور مراقبت داده بود.
همچنین پس از انتشار این مقاله که با عنوان «توطئه خطرناک منافقان» در شماره 114 مجله مکتب اسلام به چاپ رسیده بود، وی به ساواک احضار و مورد مصاحبه قرار گرفت.
در پی اظهاراتی در تاریخ 23 /8 /48 در مسجد امام حسن مجتبی (علیه السلام) در خرم آباد و اشاره به فقر شدید مردم و اینکه بعضی برای سگهای خود ماشین و راننده مخصوص دارند تا سگها را برای تفریح با ماشین به خیابان ببرند ولی حقوق راننده، کفاف معاش وی و عیالش را نمی دهد، بلافاصله از سوی ساواک احضار و تهدید شد.
در سال 1350 به اتفاق آیت الله مکارم شیرازی و سیدعلی محقق داماد مؤسسه ای به نام جمعیت خیریه و مرکز مطالعات اسلامی و نجات نسل جوان دایر نمودند که با هماهنگی آقای شریعتمداری، ساواک با تأسیس آن مخالفت نمود.
در سال 1351 نیز مجددا به خاطر اظهاراتش بر منبر در خرم آباد، دستور احضار وی به ساواک داده شد و در سال 1353 نیز ضمن احضار به ساواک، از روش منبر وی اظهار نگرانی گردید.
وی از جمله افرادی بود که در سال 1356 تلگراف تسلیت حوزه علمیه قم به حضرت امام در فوت حاج آقا مصطفی را امضا نمودند.
ایشان در سال 1359 «مؤسسه تحقیقی و تعلیماتی امام صادق (ع)» را بنیان نهاد و ریاست آن را بر عهده گرفت.
آیت الله سبحانی در حدود 100 جلد کتاب در زمینه های فقه و اصول و فلسفه و تاریخ منتشر کرده است که برخی از آنها عبارتند از الهیات، کلیات فی علم الرجال، اصول الحدیث، اصول الفلسفه، نظریه المعرفۀ، اللّه خالق الکون، فلسفه اسلامی و اصول دیالکتیک، فروغ ابدیت و سرچشمه هستی و ...
ر.ک : همشهری، شماره 926، سال 1374، ص 2.
بصائر، مهر و آبان 1375، ص 5.
4ـ مؤسسه در راه حق : مؤسسه مذکور در دهه 1340 شمسی بنیانگذاری شد و دانشمندانی از اهل قلم و فکر مانند آیت الله آقای مصباح یزدی در اداره آن نقش آفرین بودند.
5ـ این محله به منظور آشنا ساختن مردم مسلمان ایران و به ویژه نسل جوان را با دستورات و حقایق دین مقدس اسلام در قم توسط علما حوزه علمیه قم و به ویژه حضرت آیت الله مکارم شیرازی راه اندازی شد و هدفش ضمن آگاهی دادن به مخاطبان خود، مبارزه با تبلیغات ضددینی رژیم و خصوصا هواداران اندیشه های پوسیده کمونیسم در ایران بوده است.