موضوع: اظهارات کنایه‌آمیز علی‌اکبر ادب
تاریخ سند: 6 آبان 1357
موضوع: اظهارات کنایه‌آمیز علی‌اکبر ادب
متن سند:
از: 14/ﻫ تاریخ:6 /8 /1357به: 312 شماره: 5430 /14ﻫ
موضوع: اظهارات کنایه‌آمیز علی‌اکبر ادب
ساعت 1500روز 1 /8 /57 مجلس شب هفتی به مناسبت فوت شخصی در مسجد شاهجو برقرار و پس از آن علی‌اکبر ادب منبر رفت و در سخنرانی، موضوع را به طرف برامکه1 سوق داد و اضافه کرد که مردم سر و دست می‌شکستند که فامیلشان نصیری باشد و سخنرانی را با کنایه تمام کرد. ضمناً عداد زیادی اعلامیه‌های خمینی روی دیوار این مسجد (مسجدالنبی) نصب گردیده بود.
نظریه شنبه. نظری ندارد.
نظریه یکشنبه. با توجه به اینکه علی‌اکبر ادب که پیشنماز مسجد شاهجو و از روحانیون افراطی و پیرو محمدعلی عالمی می‌باشد و روز عید فطر نیز از زندان آزاد گردیده، لذا اظهارات فوق از ناحیه نامبرده به علت تحریک مردم بعید به نظر نمی‌رسد. حاضر
نظریه سه‌شنبه. اخیراً تعدادی از اهالی سمنان که از متعصبین مذهبی افراطی می‌باشند، به شهرداری مراجعه و تقاضا نموده‌اند که تابلوی بلوار ارتشبد نصیری2 را عوض و به نام بلوار ملت نام‌گذاری نمایند و شهردار نیز از آقای استاندار کسب نظر نموده که آقای استاندار موافقت ننمودند. توحید
نظریه 14/ﻫ . تاکنون وارد منطقه نشده‌اند.
توضیحات سند:
1. برمکیان، خاندانی ایرانی اهل بلخ بودند که با نزدیک شدن به دستگاه خلافت عباسیان، راه ترقی و پیشرفت را طی کردند. در دوره اول عباسیان، در زمان هارون الرشید، که اوج اقتدار آنان بود، در بسیاری از شئون حکومتی دخالت داشتند. برامکه گرفتار خشم هارون‌الرشید شدند و سرنوشتی تلخ و خونین یافتند. در کشتار برامکه توسط هارون، اموال و خانه‌های ایشان نیز مصادره شد.2. نعمت‌الله نصیری، فرزند عمیدالممالک در مردادماه سال 1289 ش به دنیا آمد. پس از طى تحصیلات مقدماتى و متوسطه و گذراندن دانشکده افسرى در سال 1313 به درجه افسرى رسید. مدتى فرمانده گردان 2 هنگ 18 کرمان شد. در سال 1329 فرماندهى هنگ پیاده پهلوى و سپس فرماندهى گارد شاهنشاهى را به عهده گرفت. در کودتاى 28 مرداد 1332 نقش بسیار مهمى داشت. در سال 1337 به درجه سرلشکرى رسید. در سال 1339، ژنرال آجودانى و سپس رئیس شهربانى کل کشور شد. در مرداد 1341 به درجه سپهبدى رسید و در سال 1342، فرماندار نظامى تهران شد. او در سال 1343 به معاونت نخست‌وزیرى و ریاست ساواک کشور منصوب گردید. در 13 مهرماه سال 1350 و مقارن با جشنهاى 2500 ساله شاهنشاهى، به درجه ارتشبدى رسید. در طول دوازده سال ریاست وى در ساواک، همکارى گسترده‌اى بین دستگاههاى جاسوسى آمریکا و اسرائیل با ساواک برقرار و مدرن‌ترین دستگاههاى فنى جهت سرکوبى مبارزین به ایران منتقل گردید. در سندى از لانه جاسوسى عملکرد نصیرى در دستگاه امنیتى شاه چنین گزارش شده است: «نصیرى در زمینه مسائل امنیتى، فردى محافظه‌کار است و ترجیح مى‌دهد به جاى رسوخ در میان گروههاى مخالف و پى‌بردن به اهداف و روشهایشان، آنان را یک باره سرکوب و نابود کند.» او در طول زندگى، بیش از 40 مورد نشانهاى داخلى و خارجى گرفت.
با اوج‌گیرى انقلاب اسلامى، نصیرى که به علت دخالت مستقیم و غیرمستقیم در ارعاب و تعقیب و شکنجه و قتل آزادیخواهان مورد نفرت همه طبقات جامعه بود، در تیرماه 1357 از ریاست ساواک برکنار و به عنوان سفیر به پاکستان اعزام شد. رژیم پهلوى در عقب‌نشینى گام به گام خود در برابر انقلاب اسلامى، وى را به تهران فراخواند و در یک حرکت عوامفریبانه، در 16 آبان 1357 او را بازداشت و روانه زندان کرد. سرانجام نصیرى در 22 بهمن 1357 توسط مردم دستگیر و در 27 بهمن 1357 به حکم دادگاه انقلاب اسلامى، تیرباران شد. (اسناد ساواک . پرونده انفرادى)