درباره: دانشگاه فردوسی
تاریخ سند: 25 اردیبهشت 1357
درباره: دانشگاه فردوسی
متن سند:
شماره: 8622/ ﻫ 2 تاریخ: 25 /2 /2537[1357]از: [سازمان اطلاعات و امنیت خراسان]
به: مدیریت کل اداره سوم 323
درباره: دانشگاه فردوسی
1. روز جاری یک برگ اعلامیه که متنی به شرح زیر دارد با ماژیک قرمز نوشته شده در رختکن دانشکده دندانپزشکی دانشگاه فردوسی به دست آمد. (به‌نام خدا . شهید ششم1. بار دیگر ستمگران و جلادان رژیم دست‌های کثیف خود را به خون یکی از پاک‌ترین انسان‌ها، مجاهد مبارز آیت‌الله طالقانی2 آغشته کردند . درود به روان پاک مجاهد شهید . مرگ بر خون‌خواران و جلادان رژیم خائن)
2. حدود 25 برگ اعلامیه استنسیل شده و دستنویس درباره حمایت از حوادث اخیر قم و تبریز و یزد و اهانت به مقدسات ملی و ستایش از خمینی در سایر دانشکده‌ها جمع‌آوری که نمونه‌های آن قبلاً گزارش گردیده است.
3. روز جاری وضعیت دانشگاه فردوسی آرام و تاکنون 47 کلاس با شرکت کلیه دانشجویان مربوطه تشکیل و 87 کلاس دیگر (اکثراً در دانشکده‌های علوم، ادبیات و کشاورزی) به علت عدم حضور دانشجویان تشکیل نگردیده و 5 کلاس نیز با تعداد قلیلی از دانشجویان تشکیل شده است.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت خراسان . شیخان
گوینده . موفقی
گیرنده . آقای غفوریان
ساعت مکالمه . 1145
توضیحات سند:
1. در این ایام شایعه شهادت آیت‌الله طالقانی در زندان برای مدت کوتاهی بر سر زبان‌ها افتاد که به زودی تکذیب شد.2. آیت‌الله سیدمحمود طالقانی در سال 1289 ﻫ ش دیده به جهان گشود. وی در خانواده‌ای اهل علم و فضیلت و دارای روحیات انقلابی و ضدظلم رشد نمود و برای نخستین بار در محضر پدرش مرحوم آیت‌الله سیدابوالحسن آغاز به یادگیری مفاهیم اسلامی درس تقوا کرد. پدر وی را به لحاظ تقوا سرآمد پرهیزکاران یاد می‌کنند. آیت‌الله طالقانی در زمان طلبگی آشنایی فراوانی با امام خمینی داشت و روابط متقابل آن دو بسیار بود. مرحوم طالقانی دروس حوزوی را در محضر آیات عظام و اساتید به پایان رساند و از آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی اجازه اجتهاد گرفت. پس از پایان تحصیل به تهران بازگشت و در مدرسه سپهسالار به تدریس علوم اسلامی مشغول شد. تبلیغ، تشکیل جلسات مذهبی، مبارزه با رضاخان باعث دستگیری وی در سال 1318 شد. وی پس از شهریور 1320 و شکست استبداد فعالیت‌های خود را گسترش داد و در جریان نهضت ملی نفت از فعالان بود. پس از کودتای آمریکائی 28 مرداد 1332، دستگیر و به دلیل مخفی نمودن شهید حجت‌الاسلام سیدمجتبی نواب صفوی در خانه‌اش مدتی زندان بود. در کنگره جهانی «شعوب المسلمین» در کراچی شرکت نمود. در کنگره اسلامی قدس که سالی یک بار تشکیل می‌گردید دو بار مقام ریاست هیئت نمایندگی ایران را داشت. از سوی مرحوم آیت‌الله العظمی سیدحسین بروجردی حامل پیامی برای «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» در مصر شد. با آغاز نهضت امام خمینی از فعالان صحنه‌ی سیاست و تبلیغ بود. در سال 1341 دستگیر و پس از اندکی آزاد شد. سپس در جریان نهضت 15 خرداد بار دیگر به زندان محکوم گردید. در سال 1346 آزاد و مجدداً در سال 1350 دستگیر و مدت سه سال به زابل و 18 ماه به بافت کرمان تبعید شد. در سال 1352 مجدداً دستگیر و به 10 سال زندان محکوم و با اوج‌گیری نهضت اسلامی مردم ایران از بند آزاد شد. آیت‌الله طالقانی از بدو آزادی خود بار دیگر وارد صحنه‌ی سیاست شد و با انتشار اعلامیه ددمنشی رژیم سفاک پهلوی را محکوم نمود. با تأسیس شورای انقلاب به ریاست آن تعیین و در سال 1358 از سوی امام خمینی(ره) به عنوان امام جمعه تهران معین شد. وی در 19 شهریور 1358 در اثر سکته قلبی دارفانی را وداع گفت. آیت‌الله طالقانی که مقام والائی چون حضرت ابوذر داشت و علیه ستمگران و چپاولگران مبارزه می‌نمود، در برابر دشمنان چون مالک اشتر مجری عدالت و مدافع ولایت بودند. آیت‌الله طالقانی علیرغم زندان‌ها ـ تبعیدهای مکرر چندین اثر جاودان منتشر کردند:
1ـ حاشیه بر تنبیه الامه مرحوم آیت‌الله میرزا محمدحسین نائینی 2ـ تفسیر پرتوی از قرآن 6 جلد 3ـ تفسیر نهج‌البلاغه 2 جلد 4ـ با قرآن در صحنه 5 ـ آینده بشریت از نظر مکتب ما 6ـ سفرنامه حج 7ـ اسلام و مالکیت 8ـ جهاد و شهادت 9ـ وحدت 10ـ آزادی 11ـ توحید 12ـ ترجمه کتاب امام علی (ع) جلد اول
ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک: آیت الله سید محمود طالقانی،3 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی