موضوع: اظهارات و وضع شیخ گل محمد و پسرش محمد طاوسی ساکن بجنورد، راجع به وقایع ایران و عراق
تاریخ سند: 24 خرداد 1348
موضوع: اظهارات و وضع شیخ گل محمد و پسرش محمد طاوسی ساکن بجنورد، راجع به وقایع ایران و عراق
متن سند:
از: 9/ق تاریخ:24 /3 /1348به: 9/ﻫ شماره: 461/ق
موضوع: اظهارات و وضع شیخ گل محمد و پسرش محمد طاوسی ساکن بجنورد، راجع به وقایع ایران و عراق
شیخ گل محمد طاوسی در مدرسه علمیه سلطانیه بجنورد1 واقع در کوچه هتل کاظمیان، با زن و بچه‌هایش سکنی دارد. پسر بزرگش به نام محمد طاوسی2 مدتها در مدرسه نواب مشهد بود و ظاهراً تحصیل می‌کرد، لیکن به علت اهانت به مقامات، مدتی از مشهد فرار کرد و به تهران و اهواز و خرمشهر مسافرت می‌نمود و چون نتوانست به طور قاچاق به عراق برود، پس از مدتی به بجنورد برگشت و مخفی بود و به توصیه آیتالله میلانی در منزل حاج علی آقا امامی امام جماعت بجنورد و منزل حاج سیدعلی مکتبیان خیاط به سر می‌برد، تا اینکه از مشهد سفارش دادند کارش درست می‌شود، خود را معرفی نمود لذا مدتی زندان رفت و سپس آزاد شد و وقتی در زندان بود، پدرش در بجنورد به حضرت آیتالله کفایی بد و بیراه می‌گفت. الساعه در بجنورد در مدرسه علمیه سلطانی که تولیت آن با مرحوم آیتالله میرزا احمد مرتضوی که در اوایل سال در بجنورد فوت نموده ساکن است و می‌خواهد امور این مدرسه را در دست بگیرد، اداره اوقاف هم توجهی به این امر ندارد. پسری دارد به نام احمد که رفتار خوبی ندارد.
محمد طاوسی چون سرباز بود، پس از آزادی از زندان توسط آقای علی آقا امامی در بجنورد به شخصی به نام قائمی3 در خرمشهر توصیه می‌گردد و توسط این شخص از خرمشهر به طور قاچاق به عراق رفت و الساعه در نجف اشرف در مدرسه مرحوم بروجردی اطاق دارد.
چون پسر گل محمد طاوسی در عراق است، خیلی علاقه دارد که از وضع عراق و غیره صحبت کند. نامبرده در تاریخ 27 /2 /48 در بجنورد در صحن مدرسه در حضور آقای شیخ شریعتی و میرزا بابا هاشمی و کاشمری و آقای موسوی اهل کلات که چند روز در بجنورد منبر می‌رفته‌اند، اظهار داشته است که دولت عراق عامل این کارها نیست، جواب اکراد بارزانی را نمی‌تواند بدهد. تمام دروغ‌های ایران است و حقه‌بازی‌های رجال است که چون ایرانی‌ها گرسنه‌اند آنها میل ندارند پول ایران در عراق خرج شود، نمی‌خواهند کسی از ایران به عراق برود، انتشارات دروغ می‌دهند وگرنه از تمام کشورها زوار می‌رود به عراق مگر از ایران و اِلا عراق اهل این حرف‌ها نیست. اگر هم این حرف‌ها درست باشد در شهر نجف و کربلا هیچ کسی را مزاحم نیستند، هرچه ناراحتی جهت ایرانی‌های عراق باشد در شهر کاظمین است.
محمد طاوسی در عراق قصد ازدواج دارد، به همین نظر گل‌محمد طاوسی قصد مسافرت به عراق را دارد.
نظریه منبع . در حال حاضر از حرکات و افعال احمد پسر وی در مدرسه علمیه، افراد متدین ناراحت هستند و علی آقا امامی از نظر مادی به وی کمک می‌کند.
نظریه رهبر عملیات . از گل‌محمد طاوسی و پسرانش، سوابقی در این ساواک موجود نیست. دستور مراقبت و تحقیق بیشتر از نامبرده از منبع درخواست شده است.
نظریه رئیس . بایستی مراقبت بیشتر از رفتار و گفتار نامبرده به عمل آید.
از: 9 ﻫ به: 316 3642 /9ﻫ - 24 /3 /48
توضیحات سند:
1. مدرسه علمیه سلطانیه بجنورد، قدیمی ترین حوزه علمیه بجنورد است که در سال 1266ق به همت حاج محمدخان ساخته شده و بانی آن نیز آقاجان حسینی بجنوردی (سلطان‌الواعظین) از روحانیون بجنورد بوده است. این مدرسه در جریان مخالفت رضاخان با حوزه‌های علمیه و روحانیون، پس از مدتی به شکل مخروبه در آمد که پس از سقوط رضاخان در شهریور 1320ش، در همین سال توسط آیتالله میرزا احمد مرتضوی علوی تجدید بنا شد.2. حجت‌الاسلام محمد طاوسی در سال 1323ش در بجنورد به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی، در سال 1335ش راهی مشهد شد و در مدرسه علمیه نواب به تحصیل علوم دینی ادامه داد. در همین دوران بود که با مبارزات امام خمینی(ره) آشنا شد و به یکی از همراهان او تبدیل گردید و در همین راه، مورد تعقیب و بازداشت قرار گرفت. پس از تبعید امام به ترکیه و انتقال ایشان به عراق، محمد طاوسی نیز از طریق غیرقانونی به عراق رفت و در نجف اشرف به فعالیت‌های خود ادامه داد. او از جمله افرادی است که پس از تصمیم امام خمینی (ره) مبنی بر خروج از عراق، همراه ایشان تا مرز کویت رفت و سپس نیز با امام راهی پاریس شد و همراه ایشان نیز به ایران بازگشت.
پایگاه اینترنتی عصر اترک . صدای مردم خراسان شمالی.
3. آیتالله حاج شیخ عبدالرسول قائمی، فرزند فرج‌الله در سال 1275 ﻫ ش در دیزیچه اصفهان متولد شد. مقدمات علوم دینی را نزد پدر و اساتید محلی آموخت و در 19 سالگی به اصفهان آمد و دورۀ سطح را در این شهر به پایان برد. وی در سال 1324 عازم مکه شد و در برگشت به آبادان رسید و در این شهر متوجه حضور کسانی شد که پاکدینی را تبلیغ و علیه اسلام فعالیت مینمودند. آیتالله قائمی دست به روشنگری زد و در مقابل حرکت پیروان احمد کسروی ایستاد. ایشان بعدها به توصیه آیتالله آقا سید ابوالحسن اصفهانی در آبادان ماندگار شد و غیر از مبارزه با مبلغین بی دینی، منشأ خدمات مذهبی و عمرانی فراوانی شد. ساخت مساجد، پرورشگاه ایتام و حوزه علمیه از جمله اقدامات آیتالله قائمی است. وی در طول دوران مبارزه یکی از ارکان استان خوزستان به شمار می‌رفت؛ از پیشگامان نهضت امام خمینی(ره) در سال 1342 بود و در همبستگی روحانیان در این استان نقش موفقی داشت. پس از تبعید حضرت امام(ره)، بسیاری از مبارزین را که تحت تعقیب رژیم شاه بودند، پناه داد و سپس آنان را راهی عراق می‌کرد. یکی از کانال‌های انتقال اعلامیههای حضرت امام(ره) از عراق به ایران از طریق ایشان بود. آیتالله قائمی در سال 1360 به اصفهان بازگشت و 12 سال در مسجد باب‌الرحمه به برپایی نماز جماعت و تفسیر قرآن پرداخت. وی در سال 1372 دار فانی را وداع و در صحن حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیتالله حاج شیخ عبدالرسول قائمی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1393.