موضوع: روحانیون ممنوع الخروج از کشور
تاریخ سند: 22 بهمن 1354
موضوع: روحانیون ممنوع الخروج از کشور
متن سند:
از: ساواک شهرستان قزوین تاریخ:22 /11 /1354به: مدیریت کل اداره سوم312 شماره: 3384 /23
موضوع: روحانیون ممنوع الخروج از کشور
عطف به 8653 /312 - 19 /11 /54
در قزوین اغلب روحانیون از طرفداران خمینی بوده و در میان افراد متعصب مذهبی مخصوصاً بازاری‌ها به‌عنوان اینکه نمایندگی و مراوده نزدیک با خمینی را دارند از این راه موفقیت ویژه‌ای برای خود کسب نموده‌اند که از بین آن‌ها:
1- شیخ میرزا رحیم سامت. مدرس علوم دینی و عامل جمع‌آوری وجوه شرعی سهم امام.
2- شیخ هادی باریک بین. امام جماعت و مدرس علوم دینی.
بیش از همه موفق‌ترند و مسلماً چنانچه مسافرتی به خارج نمایند و احیاناً تماس مستقیمی هم با خمینی بگیرند موفق‌تر به کشور مراجعت می‌کنند.
3- سید حسن رویین. معروف به موسوی و شالی. مدرس علوم دینی فردی است ناراحت و با سابقه که اغلب با اظهارات خود موجب اخلال نظم در اجتماع شده است با اینکه معتقدات وی چندان مورد تایید نبوده ولی مسلماً چنانچه مسافرتی به خارج از کشور بنماید نظیر دو نفر نامبرده بالا در مراجعت با امتیاز بیشتری بین مردم خودنمایی می‌کند.
4- سید نورالدین شهرت آصف آگاه فرزند سیدعلی معروف به سیدنوری اشکوری پیشنماز و مدرس علوم دینی در قزوین و از معاودین عراقی که در اثر محدودیت‌هایی از ناحیه رژیم بعثی عراق 1 نسبت به فعالیت‌های وی در عراق معمول می‌شده به ایران مراجعت نموده است. فردی است با افکار حاد و نامطمئن که به همین مناسبت از تشکیل هرگونه جلسه و یا سخنرانی از جانب وی جلوگیری شد و تصور می‌رود چنانچه مسافرتش به خارج کشور عادی و آزاد باشد مورد سوء استفاده‌اش قرار گیرد.
با عرض این مراتب در حال حاضر به غیر از 4 نفر نامبرده بالا شخص دیگری که موقعیتش در این زمینه قابل ملاحظه باشد در قزوین به نظر نمی‌رسد. ک
رئیس ساواک شهرستان قزوین. انصاری
4 نسخه فتوکپی تهیه و در پرونده انفرادی نامبردگان بایگانی گردد.
توضیحات سند:
1. حزب بعث، در سال 1958 گروهی از افسران جوان و ملی‌گرای ارتش عراق که دارای احساسات پرشوری بودند به فرماندهی ژنرال عبدالکریم قاسم دست به کودتا زدند و فیصل دوم پادشاه کشور را از سلطنت خلع و پایان رژیم سلطنتی و برقراری نظام جمهوری را اعلام کردند. قاسم گرایشات چپ‌گرایانه داشت و روابط نزدیکی با دولت شوروی برقرار کرده بود. چندی بعد تعدادی از افسران جوان ارتش عراق که وابستگی‌هایی به حزب بعث داشتند به رهبری عارف و با همکاری افسران ملی‌گرا ژنرال عبدالکریم قاسم را به قتل رسانده و خود زمام امور را به دست گرفتند. در این هنگام عبدالسلام عارف که دوست بسیار صمیمی و همکار نزدیک قاسم بود به ریاست جمهوری کشور رسید و احمد حسن البکر به نخست وزیری دست یافت.(از تکریت تا کویت، تألیف جودیت میلر، میشل روا، ترجمه حسن تقی زاده میلانی، انتشارات کویر، ص 112) ر.ک: خاطرات کیانوری.