تاریخ سند: 1 آذر 1344
متن سند:
از: اداره کل سوم ـ 324 محترما به عرض می رساند در اجرای امر با شاهنده مدیر روزنامه فرمان درباره انتشار خبر مربوط به کسالت آقای آرام1 وزیر امور خارجه پس از اتمام یک ضیافت در سفارت شاهنشاهی در انگلستان مصاحبه به عمل آمد و نامبرده اظهار داشت خبر مزبور از طریق آقای عظیما عضو وزارت امور خارجه کسب گردیده و از طرفی چون جراید پایتخت در خصوص مذاکرات مهم وزیر امور خارجه با مقامات انگلیسی مطالبی درج که امکان داشت عنوان آن از نظر مصالح کشور به صلاح نباشد لذا خبر فوق الذکر را جهت انحراف افکار مردم از موضوع مذکور شخصا تهیه و منتشر نموده است.ش ارتباط این شخص را با مقامات خارجی پیدا کنید این شخص توسط یکی از منابع خارجی هدایت می شود عینا جهت اقدام به اداره 324 ارسال می گردد شماره 20 /9 در اجرای اوامر تیمسار ریاست اقدام و نتیجه گزارش تا به عرض برسد.
توضیحات سند:
1ـ عباس آرام فرزند علیرضا در سال 1282 ه ش در شهرستان یزد به دنیا آمد.تحصیلات مقدماتی را در شهر تهران به پایان برد و سپس برای ادامه تحصیلات عالیه به اروپا رفت.
در فروردین سال 1302 به استخدام وزارت کار امور خارجه درآمد و در اولین مأموریت، در سال 1304 به عنوان کفیل ژنرال قنسول به هندوستان رفت.
دیگر مشاغل و مسئولیت وی به شرح زیر است : 1 /4 /1315 ـ عضو اداره اطلاعات و ترجمه ـ 27 /12 /1315 وابسته سفارت ایران در لندن 1 /7 /1317 ـ دبیر سوم سفارت ایران در لندن ـ 22 /11 /1321 کارمند اداره اطلاعات و مطبوعات 24 /11 /1321 ـ کارمند اداره سوم سیاسی ـ 22 /11 /1322 کارمند مقدم اداره سوم سیاسی 23 /2 /1324 دبیر اول سفارت ایران در برن ـ 4 /10 /1324 دبیر اول سفارت کبرای ایران در واشنگتن 9 /6 /1328 متصدی رایزنی سفارت ایران در واشنگتن ـ 10 /5 /1330 کاردار موقت ایران در واشنگتن.
بازرس وزارتی 1330 رئیس اداره چهارم سیاسی ـ 13 /11 /1330 رایزن سفارت کبرای ایران در بغداد 11 /8 /1332 وزیر مختار ایران در سفارت کبری واشنگتن ـ 1 /4 /1335 مدیرکل سیاسی وزارت امور خارجه 11 /11 /1336 سفیر ایران در توکیو ـ 1338 ـ وزیر امور خارجه در کابینه اقبال مهر 1339 ـ رایزن سفارت ایران در بغداد ـ 1340 ـ وزیر امور خارجه در کابینه های امینی، علم، منصور و هویدا 1346 ـ سفیر ایران در لندن ـ 1348 ـ بازنشستگی عباس آرام علی رغم بازنشستگی در سال 1350 به سفارت جمهوری خلق چین رفت و سپس سفارت ویتنام و کره را تجربه کرد و پس از آن به عنوان سناتور به مجلس سنا رفت.
مشارالیه که در شهرهای مختلف فراماسونری، از جمله لژ کیوان و ستاره سحر عضویت داشت و هر ساله ـ در دورانی که وزیر خارجه بود ـ به عنوان ریاست هیئت نمایندگی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک می رفت، در ارزیابی ساواک، فردی طرفدار سیاست انگلستان و دارای علاقمندی زیاد به مقام، شهرت و تملق و چاپلوسی معرفی گردید.