تاریخ سند: 5 آبان 1345
متن سند:
شماره: 17170 /20ه / 2 موضوع: ملاقات عده ای از افراد حزب زحمتکشان با دکتر مظفر بقائی کرمانی ساعت 9 روز دوشنبه 2 /8 /45 دکتر مظفر بقائی کرمانی به اتفاق مهندس سید ابوالحسن کاشانی که فرزند مرحوم آیت الله کاشانی می باشد و مهندس محمدتقی نورائی به وسیله اتومبیل سواری شخصی شماره 6316/ تهران 27 جهت عیادت از آیت الله شیخ محمّد غروی کاشانی،1 به منزل آیت الله شیخ محمد غروی واقع در خیابان سیروس کوچه، «رودآبه» رفتند.مدت یک ساعت دکتر بقائی به اتفاق مهندس سیدابوالحسن کاشانی و مهندس محمدتقی نورائی در منزل آیت الله غروی کاشانی بودند.
نامبردگان در ساعت 10 به محل سازمان نگهبانان آزادی آمدند، دکتر بقائی به ماشاءاللّه اخباری و امیر ناصر قندی و سید حسن وحیدی و محمّد ارژنگ که جهت ملاقات وی به محل سازمان نگهبانان آزادی آمده بودند دستور داد که به کلیه افراد حزب زحمتکشان اطلاع دهند که به منزل آیت الله شیخ محمّد غروی کاشانی بروند و از ایشان عیادت نمایند.
در ساعت 30 /11 روز مذکور سیدحسن وحیدی به اتفاق امیرناصر قندی و ماشاءاللّه اخباری و محمد ارژنگ از محل سازمان نگهبانان آزادی خارج شدند و به منزل آیت الله غروی واقع در خیابان سیروس جنب مدرسه بهبهانی کوچه رودابه رفتند.
ضمنا در ساعت 30 /9 یداللّه حامدی بوسیله تاکسی شماره 1253 تهران 35 که متعلق به خودش می باشد و در تهران با آن تاکسی کار می کند جهت ملاقات با دکتر بقائی به محل سازمان نگهبانان آزادی آمد ولی دکتر بقائی نبود، وی سپس در ساعت 30 /11 به محل سازمان نگهبانان آزادی مراجعه نمود و با دکتر مظفر بقائی ملاقات کرد.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله حاج شیخ محمد غروی کاشانی، فرزند فقیه بزرگوار حاج ملامحمّدحسین مجتهد کاشانی و نوه حاج ملااحمد نراقی در سال 1313 ه ق در شهر کاشان متولد شد.تحصیلات مقدماتی و سطح را در زادگاه خویش نزد عالم ربانی مرحوم آقا ملا حبیب اللّه شریف کاشانی فرا گرفت.
سپس به اصفهان رهسپار شد و از محضر عالمان بزرگی همچون آخوند ملامحمّد کاشی به کسب فلسفه و عرفان پرداخت.
به منظور تکمیل مبانی فقه و اصول به نجف مشرف شد و در حوزه درس مراجع عالی قدر فقه و اصول، آیات عظام میرزای نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاء عراقی حضور یافت و با بهره گیری علمی از آنان به درجه اجتهاد نایل آمد.
آیت الله غروی در سال 1336 ه ش به ایران مراجعت کرد و در تهران سکونت گزید و در آن جا به تبلیغ، ارشاد، تعلیم و تربیت شاگردان همت گماشت.
ایشان در نهضت ملی شرکت جست و تا آخرین لحظات عمر آیت الله کاشانی از نزدیکترین یاران او شناخته می شد.
آیت الله غروی علاوه بر مقامات علمی و مبارزاتی، عالمی وارسته بود و مدت سی سال در گوشه ای از جنوب تهران و در خانه ای محقر زیست.
مشهور است که او در استخاره نمودن مهارت زیادی داشت.
سرانجام آیت الله غروی در تاریخ 5 /9 /1357 بعد از دو سال بیماری در 85 سالگی دارفانی را وداع گفت.
رک: حبیب اللّه سلمانی آرانی، سیمای کاشان، چاپ اول، انتشارات بشیر، قم 1357، صفحات 177 ـ 179