تاریخ سند: 24 شهریور 1348
موضوع: آیتالله میلانی
متن سند:
از: 9/ ﻫ تاریخ:24 /6 /1348
به: 316 شماره: 5712 /9ﻫ
موضوع: آیتالله میلانی
از ساعت 7 صبح روز 12 /6 /48 به مناسبت تولد حضرت زهرا (ع) در منزل نامبرده مجلس جشنی منعقد[بود] عدهای از علما و طلاب علوم دینی و طبقات مختلف مردم شرکت[داشتند]، آقایان شیخ احمدزاده کاشمر، عبدالجواد شریفی، حسینی، هنرور [و] دکتر قاسم رسا به ترتیب اشعاری به همین مناسبت خواندهاند. در ساعت 10 شیخ علی محقق طوسی معروف به نوغانی منبر رفته درباره شخصیت حضرت زهرا(ع) سخنرانی و اظهار داشته حضرت زهرا (ع) هنگامی که در منزل پیغمبر (ص) بوده افراد ثروتمندی برای خواستگاری میآمدهاند ولی قبول نمیفرمودند. تا اینکه حضرت علی (ع) به خواستگاری آمد، در صورتی که داراییاش فقط یک شتر، یک شمشیر و یک زره بوده، حضرت فاطمه زهرا (ع) قبول کردند که امروز دنیا برای این زن ارزشی قایل است. جای تأسف است جهان متمدن فقط برای جنس زن احترام میگذارند، نه برای شخصیت. در هر کجا که بنگرید از نظر شخصیت فقط حضرت علی (ع) پیشقدم بوده. مانند زلزله اخیر سال گذشته که هنوز پرچم علما در آن منطقه برافراشته است. چند شب قبل آیتاللهزاده میلانی به دستور پدرشان آیتالله میلانی راجع به آتشسوزی مسجدالأقصی1 که به دست پیغمبر(ص) ساخته شده و استعمارگران آن را آتش زدهاند قلب میلیونها مردم مسلمان بهویژه علما را جریحهدار نمودهاند. امروز من پیامی دیگر از طرف آقا مأموریت دارم که به عرض برسانم درمورد اینکه در عراق بهویژه نجف اشرف علما را تحت شکنجه قرار داده و حرم امام حسن عسکری را بستهاند و اولین تلگراف همدردی به علماء نجف از مشهد آیتالله میلانی نموده است. اگر نظر آقایان باشد در چهل سال قبل آیتالله شیرازی اعلام جهاد نمود اما علما امروز فقط صبر را اختیار کردند. در پایان برای رئیس شعبه و علما و آیتالله میلانی دعا نموده و در ساعت 10:45 منبر را خاتمه داده است.
احمدزاده کاشمری در فیش سابقه ندارد.
توضیحات سند:
1. آتشسوزی در مسجدالأقصی بر اثر آتشسوزی در روز 30 مرداد 1348، مسجدالاقصی قبلۀ اول مسلمین و محل معراج پیامبر اکرم(ص) در آتش سوخت و اکثر مسلمانان دنیا، صهیونیستهای اشغالگر را عامل این فاجعه دانستند. اگر چه علماء دینی شدیداً نسبت به این امر واکنش نشان دادند، اما وزارت دربار با انتشار بیانیهای بدون اشاره به سبب اصلی آن صرفاً نسبت به آتشسوزی ابراز تأسف کرد. با واکنش مسلمانان موضوع حریق مسجدالاقصی به سازمان ملل کشیده شد و شورای امنیت سازمان ملل در این رابطه اسرائیل را محکوم کرد و کنفرانس سران کشورهای اسلامی نیز برای بررسی موضوع در 30 آبان 1348 در رباط پایتخت مغرب تشکیل شد. نهایتاً کنفرانس سران کشورهای اسلامی با صدور قطعنامهای به کار خود پایان داد و به عنوان یک اقدام صرفاً اعلام نمود که با بینالمللی شدن شهر اورشلیم مخالف میباشند. ر. ک : غلامرضا کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ج 1، صص 77 ـ 371
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 06 صفحه 187
