تیمسار سپهبد نصیری رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور
تاریخ سند: 19 شهریور 1345
تیمسار سپهبد نصیری رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور
متن سند:
تاریخ: [19 /6 /1345]تیمسار سپهبد نصیری رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور
1. آقای علیرضا صاحب که به علت سرقت پرونده رزماری1 که اهمیت بین‌المللی داشت و[در]دوران ریاست آقای دکتر پورهمایون2 به امر مبارک همایونی تحت تعقیب قرار گرفت و به دستور شاهنشاه از حرکت ایشان به معیت هیئت اعزامی به مسکو ممانعت به عمل آمد و به علت محرز بودن سرقت پرونده به علت رسیدگی مراجع مختلف، از بیمه ایران اخراج گردید، به این دلیل که رفیق شب‌زنده‌داریهای آقای فرهنگ مهر در لندن بوده، برای گرفتن انتقام به بیمه ایران مراجعت نموده، به سمت منشی سندیکای بیمه‌گران منصوب شده است.
2. آقای امیر معز عضو هیئت مدیره بانک صادرات و مدیرعامل بیمه امید دبیر سندیکا.
3. آقای دکتر فرهنگ مهر صاحب سهم در بانک صادرات یعنی بانکی است که بیمه امید با وسیله و سهام آن تشکیل گردیده.
4. آقای دکتر مشایخی به موجب سند پیوست مدیر فنی بیمه امید بوده و است و هر روز مقداری از وقت خود را در بیمه رقیب بیمه دولتی می‌گذراند و با اینکه در بیمه رقیب منافع دارد، تمام بیمه امور بیمه ایران بدو سپرده شده (ضمناً اضافه می‌کند که آقای صاحب مدیر فنی بیمه آسیاست و از سه محل بیمه آسیا . کارگزینی وزارت دارایی به عنوان وابسته و بیمه ایران تحت لفافه سندیکای حقوق دریافت می‌دارد).
این عده که عملاً گردانندگان بیمه ایران شده‌اند و هر یک در بیمه‌های دیگر منافعی دارند، به نام دولت تصویب نموده‌اند که کارمزدی که شرکت بیمه ایران یعنی دولت بایستی به سایر بیمه‌ها (بیمه امید و بیمه آسیا) بدهد به جای 25% که سالها ترقی آن مورد مخالفت دولتها قرار گرفته، به 35% مبلغ دریافتی ترقی نماید و این اضافه بر بیمه‌های آسیا و امید در سال به 5 میلیون تومان بالغ می‌شود.
آقای دکتر مشایخی به موجب سند پیوست مدیر فنی تیم امید است آقای دکتر فرهنگ مهر نامبرده را به سمت قائم مقام مدیرعامل بیمه ایران منصوب نموده و علت اساسی آن انتصاب این است که دکتر فرهنگ مهر در بانک صادرات یعنی صاحب سهم بیمه امید منافعی دارد.
این دو نفر در ماه جاری برای تجدید قراردادهای افتتاحی شرکت بیمه دولتی که به صد میلیون تومان بالغ می‌شود و در نتیجه 20 سال زحمت دولت به وجود آمده، به مونت کالرو[کارلو] که مرکز دلالان بیمه می‌باشد عزیمت نموده‌اند و در آنجا برای انتقال قسمتی از قراردادها به بیمه امید و گرفتن منافعی برای خود، فعالیت خواهند نمود.
استدعا دارد به مأمورین ساواک در اروپا دستور فرمایید مراقبت نمایند تا معلوم شود بیمه ایران به دست چه کسانی سپرده شده. دکتر موحد
نوشته تیمسار ریاست در تعقیب سابقه به اداره کل 3 ارسال می‌شود. 19 /6 /45
مراتب بالا در نامه قبلی دکتر موحد قید شده که در اجرای اوامر تیمسار ریاست ساواک اقدامات لازم به عمل آمده. فعلاً تا وصول نتیجه تحقیقات اقدامی ندارد. بایگانی شود. رئیس بخش 322. کامیار
رونوشت این نامه در پرونده‌های علی‌اصغر پورهمایون . بانک صادرات . وزارت دارایی ضمیمه و بایگانی گردیده است. آقای شهنامه بررسی نمایید. 21 /6
3 نسخه تکثیر گردد.
توضیحات سند:
1. ماجرای توقیف کشتی رزماری، در زمان ملی شدن صنعت نفت که نفت ایران تحریم شده بود، اتفاق افتاد. در ۱۲ ژانویه ۱۹۵۲ (دی ماه ۱۳۳۰) یک دادگاه مستعمراتی انگلیسی در عدن (یمن جنوبی مستعمره دولت لندن)، رأی داد که محموله نفت کشتی رزماری، متعلق به انگلستان است و این کشتی بدون کسب اجازه از دولت انگلستان در بنادر ایران نفت متعلق به انگلستان را به مقصد اروپا بارگیری کرده و باید محموله آن ضبط و تخلیه شود و صاحبان کشتی (که با پرچم هندوراس حرکت می‌کرد) هزینه دادرسی، توقیف و تخلیه را بپردازند تا آزاد شود. در این موقع، دولت انگلستان، ملی شدن صنعت نفت ایران را به رسمیت نمی‌شناخت و کشتی رزماری که به رغم محاصره دریایی ایران از سوی انگلستان، به حمل نفت ملی شده ایران به مقصد اروپا دست زده بود، در باب المندب توسط یک ناوچه انگلیسی رهگیری و توقیف و به بندرگاه عدن منتقل و ناخدایش، به دادگاه تسلیم شده بود.2. علی‌اصغر پورهمایون در سال 1291ش به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی در سال 1309ش به اروپا رفت و در رشته‌های حقوق و اقتصاد ادامه تحصیل داد و در سال 1316ش دکترا گرفت. وی پس از بازگشت به ایران، در وزارت دادگستری مشغول کار شد و از سال ۱۳۱۹ش به تدریس آئین دادرسی مدنی و سپس اقتصاد در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران مشغول شد و ده سال پس از آن، در سال 1329ش، در کابینه رزم آراء که مرتضی آزموده را به عنوان وزیر اقتصاد ملی معرفی کرده بود، معاون وزیر اقتصاد ملی شد و یک سال بعد نیز در سال ۱۳۳۰ رئیس اداره حقوقی بانک ملی و در سال ۱۳۳۱ رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت سهامی بیمه ایران گردید. پس از کودتای 28 مرداد ماه سال 1332، در کابینه سپهبد زاهدی، وزیر اقتصاد ملی شد و در سال 1339ش در کابینه جعفر شریف امامی نیز به وزارت بازرگانی برگزیده شد. پس از روی کار آمدن علی امینی، به ریاست بانک مرکزی ایران منصوب شد که نزدیک به دو سال در این سمت بود. پورهمایون از سال ۱۳۴۴ به عنوان نماینده یکی از بانک‌های خصوصی ایران، به اروپا رفت و در همان‌جا نیز درگذشت.