موضوع : اجتماع روحانیون در منزل میلانی
تاریخ سند: 2 مرداد 1344
موضوع : اجتماع روحانیون در منزل میلانی
متن سند:
از : مشهد شماره : 6905 /9 ه روز پنج شنبه 31 /4 /44 از طرف آقای میلانی از علمایی که از شهرستانها برای زیارت به مشهد آمده بودند دعوت بعمل آمده.موقع صرف نهار در سر سفره آقای میلانی صحبت نموده و چنین اظهار داشت «روحانیت از روز اولی که قیام کرد هیچگونه غرضی خصوصی با شخصی و یا مقامی نداشت و نظر این بود که چون این مملکت اسلامی است احکام قرآن محترم باشد و عملیات خلاف دین انجام نشود و وضع اقتصادی مردم خوب بشود و مردم کار و نان داشته باشند و از این مضیقه نجات پیدا کنند.
اسرائی که ما داریم از قبیل خمینی سایرین آزاد بشوند.
این خواسته ها را هم اکنون نیز داریم من از آقایان تشکر می کنم که دعوت مرا پذیرفته و خواهش دارم که هر کسی و هر گونه اشکالی و یا ایرادی بمن دارند در همین جا تذکر بدهند.
زیرا اگر من اعلامیه نداده ام و یا حرفی نزده ام و یا در پاره ای مواقع سکوت اختیار کرده ام وظیفه ای را تشخیص نداده ام شنیده ام بعضی از آقایان نسبت بمن اعتراضاتی داشته اند خوب است در این مجلس که همه آقایان حضور دارند مطرح و هرگونه نظری و یا اعتراضی نسبت به من و یا به کارهای عمومی دارند اظهار کنند.
ضمنا آقایان باید اتحاد و انفاق داشته باشند و با یکدیگر مربوط باشند.
هرگونه اقدامی که می خواهند بکنند متفقا انجام گیرد که نتیجه داشته باشد.
آقایان بدانند همانطوریکه مکرر گفته ام من با آشوب و بلوا و سر و صدا مخالفم برای اینکه هفتاد و چند سالی که از عمر من می گذرد چه در عراق و چه در ایران هر وقت بلوا و خون ریزی شده مسلمانها ضرر کرده اند و بنفع بیگانه تمام شده است.
اگر ما مطلبی داشته باشیم که روزی بخواهیم عنوان کنیم باید با کمال آرامش و متانت صورت گیرد.
الان مصیبتی بین روحانیون پیدا شده که همه نسبت به هم بدبین هستند غیبت - تهمت - افترا زیاد شده است آقایان سعی کنند این بدبینی برطرف بشود.
روحانیت یک جبهه واحدی داشته باشد.
من آماده هستم که هرگونه اعتراضی نسبت به من دارند بشنوم و اگر خدمتی از من ساخته است انجام می دهم البته ما آزادی خمینی را می خواهیم.
(لیکن هدف ما این نیست هدف همان است که گفتیم).
سپس آقای حجری رفسنجانی اظهار داشت «فرمایشات آقا خیلی بجاست و مهم تر از همه این است که همان اتحاد و اتفاق باید باشد».
بعد آقای لواسانی ساکن تهران اظهار داشتند منهم پیشنهادی دارم.
این است که دولت ایران اسلامی و شیعه است و اتحاد روحانیت تنها برای پیشرفت امور کافی نیست و باید ما با دولت هم متحد باشیم تا کارهایمان بهتر انجام شود و آقایان راهی پیدا کنند برای التیام و آشتی با دولت».
سپس آقای میلانی گفتند آقایان هر مطلبی دیگر دارند بفرمایند.
آقای عبدالجلیلی کرمانشاهی و بقیه حضار گفتند مطالبی که آیت اله میلانی گفتند صحیح است و مورد قبول همه می باشد و مجلس پایان یافت.
افرادی که حضور داشتند بشرح زیر می باشند.
1 - آقای سید علی بهبهانی ساکن اهواز 2 - آقای عبدالجلیل جلیلی کرمانشاهی 3 - شیخ عبدالرسول قائمی ساکن آبادان 4 - شیخ کاظم دامغانی مشهد 5 - شیخ حسنعلی مروارید مشهد 6 - میرزا جواد آقاتهرانی مشهد 7 - لواسانی از تهران 8 - سیدرضی شیرازی از تهران 9 - شیخ محمد کوهستانی از مازندران 10 - سید محمود نجفی از قم پسر آیت اله نجفی 11 - شیخ دیانی از قم 12 - سید عبدالکریم هاشمی نژاد واعظ از مشهد 13 - شیخ رظنوغانی واعظ از مشهد 14 - سید محمد یثربی از کاشان 15 - شیخ جعفر صبوری از کاشان توضیح اینکه از آیت اله قمی و پسرش نیز دعوت شده بود.
نامبردگان در این مجلس شرکت نکرده و علت عدم شرکت اختلاف میان قمی و میلانی است.
رونوشت برابر اصل است.
ش اصل در پرونده آیت اله میلانی