تاریخ سند: 15 شهریور 1344
متن سند:
مقاله مندرج در مجله امید ایران مورخ 29 /5 /44 تحت عنوان «هر چند
دویدیم بجائی نرسیدیم»
1ـ روزنامه ها خبر دادند که هزاران تن شرکت کننده در کنکور پا برهنه
می دویدند به کجا ـ برای چه؟ شما که روزها پشت در دانشگاه ماندید تا به کنکور
برسید برای چه ـ برای [این] که فردا که از دانشگاه بیرون آمدید خواهید دید که
پارتی دارها ـ کله گنده ها ـ آقا زاده ها و آنهایی که توی فرنگستان با پولهای
پدرجان خوش گذرانده و تمام مدارج عیاشی و رذالت را تمام کرده اند1 جای
شما را گرفته اند ـ خواهید دید که همان ها آمده و بر صدر نشسته و آنچه شما
کرده اید راه پیمائی بیجا بوده است ـ پس برای چه می دوید.
2ـ روزنامه ای نوشته بود «کودکی یک شیشه نفت خورد و مرد» ـ از خواندن این
خبر به یاد آن ایامی افتادم که دارسی پا به مسجد سلیمان گذاشت و نفت بیرون
کشید.
طی سالیان دراز که مارک داران (بریتیش پترولیوم اویل کمپانی) از راه
زمین و هوا و دریا نفت ما را خوردند ولی هیچ کدام هم نمردند پس چرا وقتی یک
ایرانی نفت خودش را بخورد می میرد ـ به خود گفتم بچه ایرانی نفت را از راه دهان
خورد ولی آنها از راه کیسه ـ ایرانی اگر می دانست که نفتش را خودش چگونه
بخورد که امروز روزگار خوشتر داشت.
(این مقالات تحریک آمیز چیست از مدیر روزنامه سؤال شود)
ساواک : نتیجه مصاحبه با صفی پور مدیر مجله مذکور
«نامبرده اظهار داشت در تاریخ انتشار این شماره باتفاق رئیس مجلس شورای
ملی و وزیر کشور به حوزه انتخابیه عزیمت و متأسفانه طی این مدت در اثر
بی اطلاعی نویسنده مقاله و عدم حضور وی موجب شد که چنین مطالب ناروائی
که بطور غیرمستقیم توهین به شخصیت مشارالیه که نماینده مجلس نیز هست
بشود و اضافه نموده سوابق مطبوعاتی و زندگی سیاسی اینجانب می تواند شاهد
زنده برای این مطلب باشد که انتشار چنین مقاله ای فقط سهوا از روی ندانم کاری
نویسنده بوده است مضافا اینکه شکل کار گذشته دولت در امور مطبوعات به
نحوی بود که مطالب و مندرجات آن قبل از انتشار مورد بررسی قرار می گرفت و
در نتیجه نویسندگان جوان هدایت و ارشاد می شدند لکن اکنون که به صورت
آزادی کامل مطالب نشر می یابد بعضی از این قبیل نویسندگان بدون توجه به
وظیفه اصلی که همکاری با دستگاه است چون دیرکتیو کافی ندارند دچار لغزش
و اشتباه می شوند بنابراین چنانچه دستگاه مسئول با تماس قبلی سیاست دولت
را به آنان تفهیم نماید تا حدود قابل توجهی از تکرار این قبیل اشتباهات
جلوگیری خواهد شد.
صفی پور در پایان اظهار نمود از اول مهر ماه جاری تصمیم دارد با ایجاد تحولی
نویسندگان و برخی از کارکنان مربوطه را تعویض و به جای آنان افراد مورد
اطمینان و ورزیده ای به کار گمارد که در غیاب وی کاملاً مصالح کشور در این
نشریه رعایت گردد»
(به هر صورت به او گفته شود که خود او مسئول مطالب روزنامه اش هست)
سرهنگ مقدم به صفی پور ابلاغ شود در آتیه پذیرفته نخواهد شد مسئول روزنامه هستند در
حضور یا غیبت مسئول می باشند و در آتی عذر پذیرفته نیست.
عینا جهت اقدام به اداره 325 ارسال می گردد شماره 15 /6
در اجرای اوامر فورا اقدام و نتیجه به دفتر ویژه گزارش شود.
محترما به عرض می رساند در تاریخ 17 /2 /44 اوامر صادره به نامبرده ابلاغ گردید و اظهار داشت «اطاعت می شود از همان
تاریخ کاملاً نسبت به مندرجات مجله دقت کافی به عمل آمده و در آینده هیچ گونه اشتباهی رخ نخواهد داده شد.
مراتب به سرکار سرهنگ پرنیانفر اطلاع داده شد.
مراتب شفاها به عرض مدیریت کل رسید.
اقدامی ندارد.
بایگانی شود 29 /6
196 ـ م بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ در سند مورخ 28 /3 /44
علی اکبر صفی پور در گزارش
سفری که از آمریکا نوشته، به
شدت از دانشجویان خارج از
کشور دفاع کرده ولی در اینجا
برخلاف مقاله سابق الذکر به
دانشجویان حمله نموده و از آنها
انتقاد نموده است با توجه به
تناقض محرز مطالب، احتمالاً با
دستور ساواک به چنین اقدامی
دست زده است.
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - مجله امید ایران به روایت اسناد ساواک صفحه 299