ساواک مربوطه ـ تعداد ـ صورت اسامی
ساواک مربوطه ـ تعداد ـ صورت اسامی
متن سند:
سنندج ـ ـ ـ ندارد یزد ـ 5 نفر ـ محمد صدوقی فرزند میرزاابوطالب ـ علی آتشی یزدی فرزند محمد ـ محمدعلی ربانی فرزند حسن ـ محمدصادق سادات اخوی فرزند سیدعلی ـ کاظم راشدپور یزدی1 فرزند علی اکبر قزوین ـ 4 نفر ـ شیخ میرزا رحیم سامت ـ شیخ هادی باریک بین2 ـ سیدحسن روئین معروف به موسوی وشالی ـ سیدنورالدین آصف آگاه فرزند سیدعلی معروف به سیدنوری اشکوری کهگیلویه ـ ـ ـ ندارد کرمانشاه ـ 4 نفر ـ مجتبی روشن معروف به حاج آخوند فرزند حسن ـ عبدالخالق عبدالهی اصفهانی فرزند محمدعلی ـ حاج محمدباقر محمدی عراقی معروف به حاج آقا بزرگ فرزند محمد ـ سیدعباس میریونسی فرزند ابوالفضل بوشهر ـ 1 نفر ـ شیخ علی معلمی سیستان و بلوچستان ـ ـ ـ ندارد ایلام ـ ـ ـ ندارد همدان ـ 3 نفر ـ میراسداله مدنی دهخوارقانی فرزند میرعلی ـ محمدتقی عالمی دامغانی فرزند علی ـ شیخ محسن ذوقی (بهرامی) فرزند مراد کرمان ـ 12 نفر ـ شیخ علی اکبر هاشمی رفسنجانی ـ شیخ عباس فقیه ـ شیخ عباس حقیقی ـ سیدیحیی جعفری ـ شیخ رحیم علمی ـ شیخ احمد توکلی زاده انوری ـ شیخ محمدعلی انصاری نوقی ـ سیداحمد سادات خراسانی ـ شیخ عباس پورمحمدی ماهونکی ـ شیخ محمدجواد حجتی کرمانی3 ـ شیخ مرتضی فهیم ـ سیدعلی حسینی خامنه ای ـ علی اکبر فیض مشگینی ـ محمدمهدی ربانی رانکوهی ـ محسن دعاگو فیض آبادی اراک ـ 9 نفر ـ شیخ حسین عظیمی فرزند محمود ـ شیخ احمد نصیرالاسلامی فرزند یحیی.توضیحات سند:
1ـ محمدکاظم راشد پوریزدی فرزند علی اکبر در سال 1316 در یزد متولد شد.تحصیلات مقدماتی تا پایان دوره متوسطه را در زادگاه خود به پایان برده و مدت کوتاهی به تحصیل در حوزه علمیه قم پرداخت و به صلاحدید بعضی علما جهت ادامه تحصیل به شیراز مهاجرت نمود و در آنجا نزد آیات عظام بهاءالدین محلاتی و ملک حسینی تلمذ کرد و همزمان به تحصیل علوم جدید نیز پرداخت و موفق به اخذ لیسانس ادبیات فارسی و انگلیسی گردید.
وی در طول دوران مبارزه بارها طعم تلخ زندان و تبعید را چشید و همواره از یاران آیت الله صدوقی در یزد بود.
او یکسال در بندر گناوه و یکسال در گلپایگان در تبعید بسر برد و سپس به شهرهای ایرانشهر و ایزه نفی بلد شد.
پس از پیروزی انقلاب در بنیاد شهید به خدمت مشغول و اینک در مشهد مقدس ساکن است.
2ـ شیخ هادی باریک بین در سال 1309 ش در شهر قزوین متولد شد و با وجود مصائب زیاد و از دست دادن پدر خود، بنا به علاقه، به تحصیل علوم دینیه پرداخت.
نیمی از وقت خود را به تحصیل علوم قدیمه و نیمی دیگر را جهت امرار معاش به کار مشغول شد و این شیوه را مدتها ادامه داد تا این که به تدریج تمام وقت مشغول تحصیل شد.
مقداری از سطح را نزد مرحوم شیخ یحیی مفیدی و مرحوم سید ابوالحسن رفیعی قزوینی خواند و سپس به حوزه علمیه قم عزیمت کرد.
رسایل و مکاسب و کفایه را در درس استادانی چون آیت الله منتظری، مشکینی و سلطانی شرکت کرد و از درس خارج فقه آیت الله بروجردی و فقه و اصول امام (ره) بهره مند شد.
پس از چندی به حوزه علمیه نجف اشرف عزیمت کرد و حدود سه سال در درس مرحوم آیت الله شیخ محمدباقر زنجانی در فقه و اصول شرکت جُست.
وی پس از بازگشت از نجف، سال 1341 در درس آیت الله بروجردی و امام خمینی شرکت جُست و در همان زمان نیز به زادگاه خود مراجعه و با کمک دیگر روحانیون در صدد احیاء مدارس قدیمه قزوین بر آمد و مسئولیت اداره مدرسه شیخ الاسلام را به عهده گرفت.
وی در کنار مسئولیت های علمی و تدریس در قزوین، به دنبال حرکت حضرت امام (ره) در حد توان مسایل اجتماعی و سیاسی را هم دنبال کرد.
در سال 56 ـ 57 به سر دشت تبعید شد و پس از مراجعه به قزوین با همراهی دیگر شخصیت ها مردم را جهت تظاهرات و اعتصابات بسیج کرد.
پس از انقلاب در کنار وظایف روزمره و به عنوان یکی از دو نماینده استان زنجان در مجلس خبرگان انتخاب شد.
وی در سال 1360 از طرف امام (ره) به امامت جمعه قزوین منصوب شد.
3ـ حجت الاسلام محمدجواد حجتی کرمانی فرزند حاج میرزا عبدالحسین در سال 131 در کرمان متولد شد و تحصیلات مقدماتی را در کرمان گذراند و در سال 1330 به قم عزیمت نمود و تا سال 1336 در محضر آیت الله بروجردی، امام خمینی (سلام اللّه علیه) و علامه طباطبایی به تحصیل فقه اصول و فلسفه پرداخت.
در همین سال ها بود که با شهید نواب صفوی آشنا شد و از افکار انقلابی وی الهام گرفت.
وی در سال های 41ـ1340 در کرمان به سازماندهی جوانان همت گماشت و سپس برای مقابله با تبلیغات مسیحیت در کرمان با اسقف بزرگ مسیحی کلیسای کرمان به بحث و مناظره پرداخت و کتاب «جلوه مسیح» را تألیف و منتشر کرد.
در سال 1343 و پس از ترور منصور به دنبال یک سخنرانی دستگیر و مدت 3 ماه زندانی شد.
پس از آزادی از زندان و در سال 1344 به دنبال کشف حزب ملل اسلامی به همراه یک گروه 55 نفره دستگیر و پس از محاکمه در دادگاههای بدوی و تجدیدنظر نظامی به 10 سال زندان محکوم گردید و پس از ده سال و اندی در پائیز سال 1354 از زندان آزاد شد.
وی در سال 1356 در پی ایراد سخنرانی و قرائت قطعنامه چهارده ماده ای در جلسه یادبود مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی در مسجد اعظم قم، دستگیر و به ایرانشهر تبعید گردید.
در فروردین 1357 از ایرانشهر به سنندج و مدتی بعد به جیرفت منتقل شد و پس از واقعه خونین 17 شهریور 1357 بازداشت و مدتی در زندان شهربانی تهران در حبس بود.
او در آستانه پیروزی انقلاب به کرمان بازگشت و پس از پیروزی انقلاب به عنوان نخستین امام جمعه کرمان به اقامه نماز جمعه پرداخت.
در سال 1358 به همراه شهید باهنر از سوی مردم کرمان به نمایندگی مجلس خبرگان برگزیده شد و یک سال بعد در نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده تهران به مجلس راه یافت و در کمیسیون های «طرح انقلاب»، «امور خارجه»، «قضائی» و «نهادهای انقلاب» خدمت نمود.
وی پس از پایان اولین دوره مجلس شورای اسلامی به سمت مشاور فرهنگی رئیس جمهور در دوره ریاست جمهوری حضرت آیت الله خامنه ای برگزیده شد.
او صاحب آثار بسیاری در زمینه تألیف و ترجمه می باشد.