متن سند:
بسمه تعالی
حضرت مستطاب حجۀ الاسلام آیت اللّه حاجی میرزا محمد علی آقای
قاضی طباطبائی دام اقباله
بعد از عرض اظهار ارادت تصدیعا عرض می شود مرقومه شریفه در
تاریخ 20 /12 /47 زیارت و از سلامتی آن وجود محترم اطلاع حاصل شد
دیگر به نظر اینجانب ابلاغی که به شما کرده بودند و حضرتعالی اعتراض
کرده بودید آنمقدار بس بود تا اینکه از دست اجنبی پرستان خلاص شوی
بعدا اعلام جرم بر علیه هیئت ایکه قانون منصفه می نامد به دیوان عالی
کشور شکایت البته بطریق قانون و دیگر بنده از این موضوع سر در نیاوردم
کدام ساده لوح به محکمه عرض حال داده دانسته اند یا ندانسته اند یا از نظر
های دیگری منظور اجنبی پرستانرا عملی کرده اند آنها با همین کار
میخواستند که شما به ایشان ملتجی باشید که من بی تقصیر هستم آنها
خودشان میدانند که راه کدام است چاه کدام ولی شما باید مثل حضرت آیت
اللّه العظمی آقای خمینی به ایشان اعتنا ننمایید زندانی شدن یادگار اجداد
شما است
باری منظور آنهابشما پرونده سازی است آگاه باشید آنها میخواهند شما
را متهم نمایند به اینکه شما ماجراجو هستید بعدا مشمول عفو رضاخان یا
خانمش نمایند این مطلب هم در مردم انعکاسی بدی دارد هم در تاریخ در
هر دو صورت لازم است وقتیکه به شما ابلاغ کردند شما محکوم به فلان
مطلب هستید مبادا قبول فرمائید چون سابقه میشود آن وقت در زیر ابلاع
مرقوم فرمائید نماز خواندن و خطبئه [خطبه ]مولا امیر المومنین خواندن
جرم نیست شاید ما در این قسمت تجربه زیاد داشته باشیم و ضمنا مرقوم
فرموده بودید که گوش شنوا ندارند صحیح ولی می فهمند که قانون شکنی
می کنند و شما وفادار به قانون هستید خیلی اثر دارد در خاتمه چون پای
بیگانه در میان است کارهای خصوصی را باید به کنار گذاشت روزی میرسد
که اصلاح و عرایض بنده صادق چنانچه در حق بیوک ها صادق شد
صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند
در اثر صبر نوبت ظفر آید
انشااللّه
با تقدیم احترامات
منبع:
کتاب
شهید آیت‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی به روایت اسناد ساواک صفحه 297
