تاریخ سند: 10 خرداد 1342
ساواک خراسان برای انجام کار ضروری به صورت خیلی بهتر که حتماً باید انجام شود، احتیاج به هزینه فوق‌العاده دارد.
متن سند:
از: مشهد تاریخ:10 /3 /1342
به: تهران شماره: 2956
تلگرافات وارده
تیمسار سرلشکر پاکروان
ساواک خراسان برای انجام کار ضروری به صورت خیلی بهتر که حتماً باید انجام شود، احتیاج به هزینه فوق‌العاده دارد. خواهشمند است به تقاضای آن‌ها توجه دقیق مبذول، حداقل ششصد هزار ریال برایشان فوری بفرستید.
سپهبد امیر عزیزی1
اداره سوم ـ 11 /3 /42
آقای شهابی ـ 11 /3
توضیحات سند:
1. سپهبد صادق امیرعزیزی، فرزند حاج سید عزیزالله، از مالکین تفرش، در 1283ش. به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در تفرش به پایان برد، قسمتى از تحصیلات متوسطه را در مدرسه تربیت به اتمام رسانید و در سال 1302 پس از اخذ دیپلم، وارد مدرسه نظام شد. در سال 1304 با درجه ستوان دومى وارد قشون متحدالشکل رضاخان پهلوى گردید و مراحل ترفیع درجات را طى نمود. در سال 1319 دوره‌ى فرماندهى و ستاد را در دانشگاه جنگ گذراند و درجه سرهنگى گرفت. بعد از شهریور 1320 که عده‌ى زیادى از امراء دوره رضاشاه بازنشسته شدند، سرهنگ عزیزى به فرماندهى تیپ زابل و سپس لشکر کرمان و دو سال بعد به فرماندهى لشکر رضائیه منصوب گردید. در سال 1325 به تهران احضار و به معاونت دانشکده افسرى انتخاب شد. در فروردین 1326 درجه‌ى سرتیپى گرفت و به فرماندهى لشکر تبریز و بعد لشکر فارس منصوب گردید. در مهرماه 1331 درجه‌ی سرلشکرى گرفت و فرمانده سپاه فارس شد. در شهریور 1337 به فرماندهى ژاندارمرى کل کشور رسید و همان سال به درجه‌ى سپهبدى ارتقاء یافت. سپهبد امیر عزیزى در اسفندماه 1339 در ترمیم کابینه جعفر شریف‌امامى به وزارت کشور معرفى شد، ولى این کابینه دوام زیادى نکرد و با اعتصاب معلمین کشور در 20 اردیبهشت‌ماه 1340 ساقط گردید. در دولت دکتر امینی وزارت کشور با سپهبد امیرعزیزى بود. امیر اسدالله علم در تیرماه 1341 جانشین دکتر امینى شد و در کابینه خود امیرعزیزى را در سمت خویش تثبیت نمود که تا پایان بهمن‌ماه 1341 در آن سمت مستقر بود. در بهمن‌ماه 1341 امیرعزیزى در ترمیم کابینه، وزیر مشاور گردید و پس از مدت کوتاهى به استاندارى خراسان و نیابت تولیت آستان قدس رضوى منصوب گردید و قریب چهار سال در آن سمت برقرار بود. سپهبد امیرعزیزى در سال 1346 به تهران بازگشت و بازنشسته شد و مدتى در بخش خصوصى اشتغال به کار داشت. در آبان ماه 1357 که شعله‌هاى انقلاب از هر طرف زبانه مى‌کشید، براى بار دوم به استاندارى خراسان و نیابت تولیت آستان قدس رضوى منصوب شد و به مشهد رفت، ولى اوضاع و احوال را براى ادامه کار مناسب ندید و به تهران بازگشت و در آذرماه به اروپا رفت و در پاریس زندگى مى‌کرد تا اینکه در سال 1371 در همان‌جا درگذشت و طبق وصیتش جنازه او را به تهران آوردند و در بهشت‌زهرا (س) به خاک سپرده شد.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 02 صفحه 140
