موضوع: نامه احمد خمینی به روح‌اله خمینی
تاریخ سند: 6 مرداد 1353
موضوع: نامه احمد خمینی به روح‌اله خمینی
متن سند:
از: 21ﻫ تاریخ: 6 /5 /1353به: 312 شماره: 2655 /21ﻫ
موضوع: نامه احمد خمینی به روح‌اله خمینی
اخیراً نامبرده بالا طی نامه‌ای که آدرس گیرنده آن عراق نجف اشرف مدرسه بروجردی حجت‌الاسلام شیخ علی ستاری1 می‌باشد خطاب به پدر خود (روح‌اله خمینی) چنین نوشته: خانم (منظور مادرش می‌باشد) خیال ماندن ندارند و آخر این ماه خدمت می‌رسند. حاج شیخ هم که آمد و سلامت رسید و روزها می‌آمد بیرونی و شما مطمئن باشید که اینجا به ایشان بد نمی‌گذرد. خانم یک هفته کرمجگان بودند و یک هفته هم خوانسار و چند روز دیگر تهران می‌روند برای بازدید. برادر آقای کشاورز داماد عمو فوت کرده است. دکتر مدرسی زنده است و من قبلاً هم در دو نامه نوشتم که آقای لواسانی را گرفته‌اند و برده‌اند هیجده فرسنگی بالای رشت در محلی به نام هشتپر جایش بد نیست نمی‌دانم حالا حضرتعالی برای تهران فکری کرده‌اید یا خیر آیا اصلاً نامه‌های من رسیده است یا خیر حاج شیخ که مطلع نبود. امید است وضع آنجا خوب باشد گرچه هرکسی می‌آید به نحوی گله دارد. راجع به کسی که جای آقای لواسانی باشد غیر از وکلای دیگری که دارید بعداً می‌نویسم البته بعد از تفحص و صلاحدید و مطالعه من دو سه جلد کتاب بیشتر ندارم باشد خودم می‌آیم و می‌آورم.
نظریه شنبه: ارسال نامه به مضمون فوق مورد تأئید می‌باشد.
نظریه دوشنبه: از مفاد نامه استنباط می‌گردد که لواسانی نام نماینده خمینی بوده که در حال حاضر به هشتپر تبعید گردیده و احمد خمینی می‌خواهد با صلاحدید پدرش یکی دیگر از طرفداران خمینی را به جای لواسانی منسوب نماید.
نظریه سه‌شنبه: نظریه دوشنبه مورد تائید می‌باشد.
محترماً به عرض می‌رساند:
1ـ احتمال دارد منظور از کشاورز محمدعلی کشاورز صدر2 یکی از اعضاء جبهه به اصطلاح ملی سابق باشد که اخیراً فوت نموده است.
2ـ شیخ محمد صادق لواسانی نماینده خمینی در تهران بوده است که وضع وی طی گزارش به عرض رسید و مقرر گردید که به طوالش طرد شود ضمناً اخیراً بنابه پیشنهاد آیت‌اله شریعتمداری و تصویب مقام مدیریت کل متعهد گردید شهربانی محل از لحاظ انتخاب محل سکونت نباید جهت وی محدودیتی قائل شود اینک به استحضار اینکه لواسانی نماینده رسمی خمینی در تهران بوده و مورد توجه مشارالیه نیز می‌باشد از عرض می‌گذرد و درصورت تصویب جهت یاد شده تضییقاتی فراهم و از انتخاب محل سکونت محروم شود.
تضییقات بیشتر برای لواسانی در محل ضرورت ندارد باید سعی شود نمایندگان جدید خمینی شناخته شود.15 /5 /53
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام شیخ علی ستاری، فرزند عبدالستار در سال 1309 ﻫ ش در نجف اشرف متولد شد. پس از طی تحصیلات ابتدایى براى کسب علوم و معارف اسلامى قدم به حوزه علمیه نجف گذاشت. مدتى در مدرسه صدر و سپس در مدرسه آیت‌الله بروجردى سکنى گزید و در سال 1347 به ایران آمد. به جهت این که وى یکى از ملازمین امام خمینى(ره) در نجف بود، پس از آن که در سال 1348 به ایران آمد توسط ساواک احضار و اداره کل سوم به ساواک قم دستور داد که وى را جذب نمایند. ساواک قم در پاسخ مى‌نویسد: «وى هرگونه ارتباط و تماس خود را با خمینى و اعضاى خانواده وى و همچنین ارتباط خود با سیدمحمود دعایى و سیداسداللّه مدنى انکار مى‌نماید و به طورى که از مجموع مذاکرات معموله و حالات و رفتار وى استنباط مى‌گردد یادشده فردى است که علاقه باطنى شدیدى نسبت به خمینى دارد و حاضر نیست مطلبى علیه وى عنوان نماید» ساواک در تاریخ 14 /6 /1355 با خروج وى از ایران به مقصد کشور کویت مخالفت کرد.(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)
2. سید محمد علی کشاورز صدر، فرزند سید محمد حسین ملقب به بهارالملک در سال 1288 ﻫ ش در خمین به دنیا آمد. تحصیلات خود را در دبستان قدسیه و دبیرستان ادیب به اتمام رسانید و فنون ادب و علوم فقه و قضا را نزد مدرسین مختلفی فرا گرفت. از سال 1312 وارد قضا گردید و بعداً به ریاست دادگاه های بخش اصفهان منصوب شد. در دورۀ پانزدهم و شانزدهم به عنوان نمایندۀ مردم خرم‌آباد وارد شورای ملی شد. او از نخستین کسانی بود که به خاطر مبارزه برای ملی شدن صنعت نفت به صف یاران مصدق پیوست و با زندان و تبعید روبرو شد. در 28 مرداد 1332 در اصفهان استاندار بود که در برابر کودتاگران ایستاد، ولی دستگیر و به زندان تهران انتقال یافت. پس از آزادی، تا پایان عمر هرگز شغل دولتی نپذیرفت و زندگی را از راه وکالت دادگستری گذراند.
در سال 1339 که حمایت سیاسی جبهه ملی تجدید گردید، در راه گسترش آن کوشید و همراه دیگر رهبران جبهه ملی به زندان رفت. او در زمینه‌های حقوق، ادبیات، مسایل اجتماعی و سیاسی تألیفاتی دارد که می‌توان از عقاب کمازان یا کریمخان زند، از رابعه تا پروین، مکتب سعدی، در قلمرو سعدی، آئین مددیه کیفری و قانون دیوان کیفر نام برد. وی همچنین از جمله نامزدهای مجلس چهارم سنا بود که پس از مدتی در اعتراض به فرمایشی بودن انتخابات انصراف داد.
سید محمد علی کشاورز صدر در 25 تیر 1353 به دنبال یک حمله قلبی فوت کرد و حکومت پهلوی از درج خبر مرگ او و بر پایی مجلس ختم جلوگیری کرد.