موضوع : جلسه هفتگی عده ای از روحانیون
تاریخ سند: 28 اردیبهشت 1348
موضوع : جلسه هفتگی عده ای از روحانیون
متن سند:
از : 20 ه 3 به : 316 شماره : 13084 /20 ه 3 در ساعت 1300 روز 23 /2 /48 جلسه ای با شرکت شیخ حسین لنکرانی.سید محمدرضا سعیدی.
محمد منتظری عبدالرحیم ربانی شیرازی.
دکتر مفتح1 (نامبرده ساکن قم می باشد) مهدی ربانی که اهل رشت می باشد.
محمدحسن طاهری.
شیخ مجیدی خراسانی.
سید مرتضی صالحی خوانساری در منزل شیخ حسین کاشانی تشکیل گردید و تا ساعت 1730 ادامه داشت.
سعیدی از لنکرانی سؤال نمود آیا آتش زدن سینماهای تهران موجب هوشیاری دولت نشده است؟ شاید بهانه عراق وسیله ای برای حفظ آبادان باشد.
لنکرانی گفت من نمی خواهم در سیاست دولت ایران دخالت کنم اگر مطلبی می گویم راجع به سیاست دنیا و مسلمین است.
اما همه شما یک به یک باید قول بدهید که آنچه می گویم جائی نقل نکنید مشارالیه ادامه داد خدا نکند روزی مناطق نفت ما مورد حمله قرار گیرد آخر ما اهل این مملکت هستیم و از منافع خود باید حمایت کنیم.
رفتن سربازان خیلی مهم نیست بلکه دشمن می تواند با پودر آتش زا یا آلوده کردن مرغی موجب حریق گردد.
من پیش از اختلاف فعلی ایران و عراق درباره سیاست کلی ایران با اعراب پیامی به دکتر اقبال دادم که تا نیم ساعت فکر کرد و جواب نداد.
پیام این بود که اگر شما بخواهید به تأسیسات نفتی اعراب حمله کنید ممکن است غربیها و آمریکا نگذارند، اما اگر اعراب بخواهند به تأسیسات نفتی شما حمله کنند چه کسی آنها را منع خواهد کرد.
شوروی که از خدا می خواهند منافع غرب در ایران از بین برود.
پس شوروی کاری نخواهد کرد.
غربیها هم اگر به اعراب سفارش کنند که به منابع نفت ایران آسیب نرسانند کسی حرف آنها را گوش نخواهد داد چون اعراب آمریکا و ملل غربی را حامی اسرائیل می دانند با این ترتیب تکلیف چه خواهد بود و ایران در این موقع چه خواهد کرد؟ دکتر اقبال نیم ساعت فکر کرد اما جواب نداد ولی مطلب را خوب درک کرد.
مشارالیه در پایان سخنان خود گفت اگر عده ای در حدود دوازده نفر باشند که بتوانند از آنچه در قم یا نجف خوانده اند صرف نظر کنند من حاضرم که سیاست اسلام را به آنها درس بدهم البته نه اینکه به کلی فقه را کنار بگذارید بلکه باید از تفصیلات بی فایده خودداری کرد و به متن فرامین اسلامی با توجه به نظریات قدمای اصحاب دقت کرد.
پاستور ـ بهره برداری شد بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ شهید آیه اللّه دکتر محمد مفتح، عالم اندیشمند، مبارز ژرف اندیش، استاد دانشگاه، نویسنده و مترجم معاصر، در سال 1307 در همدان متولد شد.پس از دوره دبستان، جهت فراگیری معارف اسلامی به مدرسه مرحوم آخوند ملاعلی معصومی همدانی (ره) رفته و پس از آن در 15 سالگی به حوزه علمیه قم هجرت نمود و در آن جا به سرعت مدارج و مراحل علمی را با استفاده از محضر حضرات امام خمینی (سلام اللّه علیه)، آیه اللّه بروجردی، علامه طباطبایی و آیه اللّه محقق داماد پیمود و به درجه اجتهاد رسید.
در کنار آن، دکترای فلسفه را نیز از دانشکده الهیات دریافت نمود و در نزدیک کردن دو قشر دانشجو و طلبه سعی فراوان کرد.
پس از اوج گیری مبارزه روحانیت و تبعید حضرت امام خمینی به مبارزه در ابعاد مختلف آن ادامه داد که منجر به اخراج وی از آموزش و پرورش و تبعید به نقاط دورافتاده گردید.
پس از تبعید ناچار به اقامت در تهران شد و فصل دیگری از زندگانی مبارزاتی او آغاز گشت.
وی در منبر و درس علیه استبداد و استعمار فرهنگی به مبارزه پرداخت.
در سالهای 1340 ـ 1342 جزء مبارزان نهضت امام بود و پس از آن سالها در خط امام حرکت می کرد.
بارها دستگیر، تبعید و ممنوع المنبر گردید.
در سال 1352، مسجد جاوید را احیاء و با تشکیل کلاسها، حرکت فرهنگی خود را آغاز نمود، اما ساواک آن مسجد را تعطیل کرد و او را به همراه حضرت آیه اللّه خامنه ای دستگیر و روانه زندان ساخت.
پس از آن، مسجد قبا را تأسیس نمود و آن را به صورت پایگاه مهمی در جهت فعالیتهای مبارزاتی علیه رژیم شاه درآورد.
در سال 1356 و 1357 نماز عید فطر را با عظمت برگزار کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عضویت شورای انقلاب و جامعه روحانیت مبارز درآمد.
وی همچنین ریاست دانشکده الهیات را به عهده گرفت.
شهید مفتح در 27 آذر 1358، در حالی که وارد دانشکده می شد، به دست مزدوران آمریکا (موسوم به گروه فرقان) به شهادت رسید.
از آثار وی حاشیه بر منظومه، ترجمه تفسیر مجمع البیان و روش اندیشه می باشد.
ر.ک : شهید آیه اللّه دکتر مفتح به روایت اسناد ساواک ـ محمد شریف رازی ـدانشمندان اسلامی دانشمندان اسلام، محمد شریف رازی