تاریخ سند: 13 مهر 1357
موضوع : فراماسونی عطف: 498/341ـ 12/7/57
متن سند:
از : 20 ه 21
به : 341 شماره : 56394 /20 ه 21
افراد زیر عضویت فراماسونری را دارا می باشند.
1ـ آقای شریف امامی نخست وزیر.
استاد اعظم لژ بزرگ ایران
2ـ دکتر هوشنگ نهاوندی وزیر آموزش عالی لژ فارابی
3ـ گنجی1 وزیر آموزش و پرورش
4ـ نصراله مژدهی وزیر بهداری و بهزیستی
5ـ کریم معتمدی وزیر پست و تلگراف
6ـ ویشکائی عضو لژ مولوی
7ـ اردلان2 وزیر دربار شاهنشاهی به احتمال قوی از افراد ماسون می باشند
8ـ شالچیان وزیر راه
نظریه شنبه ـ حتی در جلد سوم کتاب فراماسونری تألیف اسماعیل رائین اسامی
افرادی که در درجه 33 ماسونی می باشند ذکر نگردیده است بدین جهت تعیین
اسامی مورد نظر به درستی مقدور نگردید و در تحقیق از افراد مورد اعتماد
چنانچه به اسامی جدید برخورد گردید اطلاع داده خواهد شد.
نظریه یکشنبه ـ با توجه به دسترسی شنبه خبر به احتمال قوی صحت دارد.
نظریه چهارشنبه ـ نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
توضیحات سند:
1ـ منوچهر گنجی فرزند داراب
امیر در 1310 در تهران به دنیا
آمد.
دیپلم خود را از دبیرستان
البرز گرفت و درجه لیسانس و
فوق لیسانس را در رشته علوم
سیاسی و روابط بین الملل از
دانشگاه کنتاکی آمریکا دریافت
کرد.
همچنین موفق به دریافت
دیپلم حقوق بین الملل از
دانشگاه کمبریج انگلیس و
دکترای علوم سیاسی از دانشگاه
ژنو سوئیس گردید.
وی پس از
مراجعت به کشور به استخدام
وزارت فرهنگ درآمده و در
دانشکده حقوق دانشگاه تهران
به تدریس پرداخت.
در سال
1355 ش مدتی ریاست
دانشکده حقوق را به عهده
گرفت چندی نیز ریاست مرکز
مطالعات و تحقیقات بین المللی
دانشگاه مزبور را به او سپردند.
در سال 1355 ش در کابینه
امیرعباس هویدا به جای احمد
هوشنگ شریفی به عنوان وزیر
آموزش و پرورش معرفی
گردید.
در کابینه های جمشید
آموزگار و شریف امامی سمت
خود را حفظ کرد تا اینکه در
آبان 1357 از وزارت آموزش
و پرورش استعفا کرد.
چندی نیز
سرپرستی وزارت علوم و
آموزش عالی را به عهده داشت.
از جمله اقدامات او در آموزش
و پرورش، تأسیس بانک
بانک فرهنگیان به وسیله
جمع آوری مبالغی از معلمان بوده
است.
از دیگر سوابق اداری او :
مشاور حقوقی هیئت نمایندگی
ایران در دومین کنفرانس حقوق
دریایی سازمان ملل متحد،
دبیرکل هیئت نمایندگی ایران در
کنفرانس بین الملل حقوق بشر در
تهران، از تألیفات او سازمان ملل
متحد، حقوق بین المللی عمومی،
حمایت بین المللی حقوق
می باشد.
2ـ علیقلی اردلان فرزند حاج
ابوالحسن خان فخرالملک و
برادر کوچک امان اللّه اردلان، در
سال 1280 ش تولد یافت.
در
رشته علوم اقتصادی از دانشگاه
برلن، درجه دکترا گرفت.
تحصیلات حقوق خود را نیز در
دانشگاههای تهران، برلن و
پاریس ادامه داد.
قبل از ورود به
وزارت امور خارجه در سال
1302 ش، وابسته افتخاری
سفارت برلن بود.
تا سال 1308
ش در وزارت امور خارجه،
مترجم اداره اطلاعات و ترجمه
شد.
و تا آذر 1312 که به وزارت
دارائی انتقال یافت، وکیل
عمومی دادسرای شهرستان
تهران، دادسرای دیوان جزا،
عضو اداره اقتصادیات، نایب
سوم و دوم سفارت واشنگتن بود.
دو ماه در وزارت دارائی مانده،
دوباره به وزارت امور خارجه
منتقل و به مدیریت شعبه
تحریرات در اداره اطلاعات
منصوب گردید.
تا سال 1319ش
در سفارت پاریس به ترتیب، دبیر
دوم، دبیر اول، رایزن و کاردار
شد سپس به مدت دو سال بازرس
وزارتی شد که بعد از آن به
عنوان متصدی ریاست اداره
سجلات و احوال، متصدی
ریاست اداره سوم سیاسی
مشغول خدمت گردید.
در مهرماه
1322 رایزن و بعد کاردار موقت
سفارت کبرای آنکارا (ترکیه)
شد.
در سال 1327 به معاونت سیاسی
وزارت امور خارجه ارتقاء مقام
یافت که حدود دو سال بعد رئیس
هیأت نمایندگی دائمی ایران در
سازمان ملل متحد با داشتن سمت
سفیر کبیری شد.
دکتر اردلان در
شورای سیاسی عضویت داشت.
مدتی وزیر مشاور و سپس وزیر
صنایع و معادن گردید.
در
کابینه های حسین علاء و منوچهر
اقبال به مدت 28 ماه وزیر امور
خارجه شد که در سال 1337 ش
به جای علی امینی، به عنوان
سفیر ایران در واشنگتن رهسپار
امریکا شد.
همچنین دکتر علی
قلی اردلان، زمانی که وزیر
دربار بود در شورای سلطنت
محمدرضا پهلوی عضویت
داشت.
منبع:
کتاب
هوشنگ نهاوندی به روایت اسناد ساواک صفحه 502