موضوع: مذاکرات احسان نراقی1 با دکتر شهنواز
تاریخ سند: 7 مرداد 1348
موضوع: مذاکرات احسان نراقی1 با دکتر شهنواز
متن سند:
گزارش خبراز: ۳۱۲ تاریخ: 7 /5 /48
به: عرض می‌رسد شماره: 3017 /312
موضوع: مذاکرات احسان نراقی1 با دکتر شهنواز منبع: *۱۵۸۵
احسان نراقی رئیس مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران ضمن مذاکره با شخصی به نام دکتر شهنواز اظهار نمود که با مهندس قطبی رئیس تلویزیون ایران صحبت کرده و قرار شده ترتیب مصاحبه‌ای با شهردار تهران داده شود تا نامبرده در تلویزیون طی مصاحبه‌ای راجع به تعریض خیابان پهلوی توضیحاتی بدهد.
دکتر شهنواز با اشاره به اینکه راجع به تعریض خیابان مزبور در جراید چاپ نشده اضافه کرد که چند روز قبل آقای اردشیر زاهدی در جاده نیاوران راننده‌ای را که آهسته می‌رانده و به بوق‌زدن‌های او توجه نکرده به قصد کشت کتک زده و بعد چون حالش بد شده وی را شخصاً به بیمارستان رسانده و بعد به سازمان امنیت تلفن کرده و از طرف سازمان امنیت شخص مضروب جلب گردیده است.
دکتر شهنواز همچنین اظهار داشت که روز گذشته از بیمارستان به او تلفن کردند که حال یکی از بیماران وخیم است و او با عجله به بیمارستان حرکت کرده در راه دو نفر مرد و زن در اتومبیل دیگری با وی کورس گذارده‌اند و بعد در محوطه بیمارستان از اتومبیل خود پیاده و وی را (دکتر شهنواز) را به علت اینکه از آنها جلو زده مضروب کرده و یک دنده‌اش را شکسته‌اند و پزشک قانونی یک ماه و نیم به وی استراحت داده. بعد تیمسار رحیمی به نامبرده مراجعه و تحت عنوان اینکه یکی از این دو نفر پسرعموی آقای اردشیر زاهدی هستند از او خواسته که رضایت بدهد، ولی او گفته اگر اعدامش هم بکنند صرف‌نظر نخواهد کرد و سرانجام صبح روز 6 /5 /48 نامبردگان که اسامی آنها پرویز زاهدی و ایرج بیگلری بوده به زندان دادسرا تحویل شده‌اند.
دکتر شهنواز در خاتمه این مطالب به دکتر نراقی توصیه کرد که به آقای نخست‌وزیر بگوید که "ما به دوره احمدشاه برگشتیم".
ملاحظات ۳۱۲: اقدام در مورد این خبر باید با رعایت حفاظت منبع باشد.
توضیحات سند:
* کد ۱۵۸۵ مربوط به شنود تلفنی است.١- احسان نراقی: فرزند حسن در سال ۱۳۰۵ در کاشان متولد شد. دکترای جامعه شناسی را از فرانسه در سال ۱۳۳۶ اخذ و سپس با کمک یکی از مؤسسات امریکایی برای تکمیل مطالعات خود به انگلیس رفت و پس از بازگشت به ایران مدیریت مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی را به عهده گرفت. نراقی در سال ۱۳۴۸ از جانب سازمان ملل متحد به سمت رئیس اداره جوانان سازمان یونسکو انتخاب شد و در سال ۱۳۵۴ مجدداً به ایران بازگشت و به سمت رئیس مؤسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی منصوب شد. در سال‌های آخر عمر رژیم شاه، نامبرده به عنوان مشاور و تحلیلگر مسائل سیاسی کشور ملاقات‌های مکرری با محمدرضا داشته است و معتقد بود، شاه با ارائه یک فلسفه سیاسی نوین می‌تواند به حکومت خود ادامه دهد. وی هرگونه مذاکره با امام خمینی (ره) را بی‌فایده می‌دانسته است. طرفداران نامبرده مدتها برای رسیدن وی به وزارت تلاش کردند. لیکن هربار به عللی این کار منتفی می‌شده است. ساواک در سال ۱۳۵۲ به نصیری چنین نوشته است: نامبرده فردی است شهرت‌طلب که دارای زیربنای فکری متمایل به چپ بوده و احتمالاً از طرف یکی از کشورهای غربی تقویت و مورد استفاده واقع می‌شود و تلاش دارد برای به دست آوردن مشاغل بهتر در آینده خود را به مقامات مؤثر کشور نزدیک کند. و در ادامه پیشنهاد شده است تمجید از نامبرده زیانی نخواهد داشت و می‌تواند بلندگوی تبلیغاتی موافق باشد. نراقی در آبان سال ۱۳۵۷ طی ملاقات با مقدم، رئیس وقت ساواک پیرامون دستگاه تبلیغاتی کشور گفتگو کرده است. نامبرده پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و پس از دو سال از زندان آزاد و به خارج از کشور رفت، نامبرده هم اکنون در سازمان فرهنگی یونسکو وابسته به سازمان ملل متحد به کار اشتغال دارد.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)