موضوع: اظهارات خلاف حسین عوض‌آبادی
تاریخ سند: 1 مهر 1357
موضوع: اظهارات خلاف حسین عوض‌آبادی
متن سند:
از: 14/ ﻫ تاریخ: 1 /7 /1357به: 343 شماره: 4435 /14ﻫ
موضوع: اظهارات خلاف حسین عوض‌آبادی
نامبرده بالا که دارای کوره آجرپزی در دامغان می‌باشد، در روز جمعه 24 /6 /57 به اتفاق دو نفر از دوستانش مشغول صحبت بوده که ضمن بحث درباره اوضاع روز اظهار داشته.
این بیانات علنی نمایندگان مجلس1 هم سیاست شاه و دولت است که می‌خواهند سرپوشی روی کثافت‌کاری‌‌های گذشته خود بگذارند؛ مثلاً هنگامی که جیمی کارتر2 به ایران آمده بود، در شب هفدهم ماه محرم که میهمان شاه بود، با هم برنامه مشروب‌خوری و بزم داشته‌اند3 که این خبر به گوش خمینی رسید و خمینی هم در نجف به منبر رفته و درباره این برنامه اظهار داشت شاه شما، از خواب غفلتان استفاده کرده، حتی به دین و مراسم مذهبی و عزای حسینی احترام نمی‌گذارد که از این سخنرانی نواری پر و به تعداد چهار هزار تکثیر و در بین مردم پخش نموده‌اند و یا مثلاً در هنگام مسافرت شاه به آمریکا قبلاً مبالغ زیادی پول به آمریکا برده و چند صد نفری را خریداری که در هنگام مسافرتش در مقابل فیلمبرداری ابراز احساسات بنمایند و همچنین اظهار داشته که زمانی ملت ایران آسوده خواهند بود که رهبری درست و صالح داشته باشند، زیرا اگر من که صاحب یک کوره آجرپزی و کارفرمای تعدادی کارگر می‌باشم اگر دزدی نکنم و سالم باشم هیچ یک از کارگرانم این اجازه را به خود نمی‌دهند که دزدی بکنند؛ پس گردانندگان کشور هستند که خودشان دزدند و دزد پرورش می‌دهند.
نظریه شنبه. مشارالیه در اظهارات خود هنگام بردن نام 66 شدیداً به وی اهانت می‌نمود که من شرم دارم حرفهای رکیک وی را بازگو نمایم.
نظریه یکشنبه. شنبه در اظهارات خود صادق است و به احتمال قوی خبر صحت دارد و منابع و همکاران در زمینه مراقبت از یاد شده توجیه و وصول هرگونه خبری درباره شخص مورد بحث به موقع به عرض خواهد رسید. ضمناً هرگونه اقدام مستقیم موجب سوخته‌شدن منبع خواهد شد. لایق
نظریه سه‌شنبه. نظریه یکشنبه مورد تائید است. توحید
نظریه 14/ﻫ. در مرخصی هستند.
توضیحات سند:
_1. یکی از این نمایندگان که در این موقع در مجلس شورای ملی چهره مخالف به خود گرفته بود، احمد بنی احمد بود. احمد بنى‌احمد، فرزند محمدتقى در سال 1308 ﻫ ش در تبریز به دنیا آمد. تحصیلاتش را تا لیسانس حقوق از دانشگاه تهران ادامه داد و از سال 1335 وارد مشاغل دولتی شد. مشاغل وی در آموزش و پرورش عبارت بود از: مدیر عامل اردوهای کار آذربایجان شرقی، مدیر روزنامه عصر نوین، وکیل دادگستری، عضو هیئت امنای بنیاد فرهنگی رضا پهلوی، عضو دفتر امور فرهنگی و باستان شناسی شورای مرکزی جشن‌های شاهنشاهی، عضو کتابخانه پهلوی و نماینده مجلس شورای ملی و …. در 1337 به معاونت حزب مردم رسید. او از لیبرالهاى حکومت و وفاداران رژیم پهلوى بود و در مجموعه کتابهاى تاریخ شاه، شجره‌نامه رضا پهلوى را تا نیاى هفتم مورد بررسى قرار داد. او کودتاى 28 مرداد را رستاخیز ملت نامیده بود و کتابى به عنوان «پنج روز رستاخیز ملت» منتشر کرد. در آخر تیرماه 1357 از حزب رستاخیز کناره‌گیرى کرد و قیافه مخالف دولت را به خود گرفت. حزب «سوسیال دمکرات اتحاد براى آزادى» را در شهریور ماه 1357 تأسیس و نقش مخالف دولت شریف امامى را بازى کرد. بنى احمد در یک حرکت نمایشى پس از واقعه 17 شهریور دست به اعتصاب غذا زد و پس از چند روز آن را شکست. وى پس از پیروزى انقلاب اسلامى در شبکه براندازى جمهورى اسلامى در آذربایجان غربى با سلطنت‌طلب‌ها همکارى داشت.
وى که داراى مدرک لیسانس حقوق و نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورا از تبریز بود، در سند بیوگرافى‌اش آمده است: «سوابقى از عضویت و فعالیت یاد شده در گروه‌ها و دستجات افراطى و مخالف موجود نیست لیکن شایعاتى در مورد نامبرده وجود داشته مبنى بر این که وى داراى افکار و عقاید کمونیستى است؛ مشارالیه پس از تشکیل حزب رستاخیز ایران، عضویت این حزب را پذیرفته و ... وى در جناح پیشرو حزب رستاخیز ایران فعالیت دارد. نامبرده در سال 1354 به هنگام بحث درباره بودجه سال 1355 نطقى در مجلس شوراى ملى ایراد کرد که حاوى مطالبى علیه اوضاع کشور بوده که به همین علت در دادگاه حزبى محاکمه شد و بعد دادگاه نظر خود را درباره وى بدین شرح اعلام کرده است چون مشارالیه از بیانات خود ابراز ندامت کرده، لذا به نظر نمى‌رسد که در عنوان مطالب خود سوءنیت داشته باشد. یادشده به مدت 14 سال مشاور حقوقى واحد صنعتى غرب در تبریز بوده و عضویت هیأت امنای بنیاد فرهنگى رضا پهلوى و حمایت از جذامیان و مسلولین و اردوگاههاى کار آذربایجان را به عهده داشته است. وى مدیر روزنامه عصر نوین تبریز بوده که بعضا در آن مطالب انتقادى درج مى‌شده که به همین علت در سال 2527 [1347] دو بار توقیف و دو بار نیز به مدیر آن تذکر داده شده است. علاوه بر این وى با عده‌اى از عناصر سابقه‌دار جمعیتى به نام «جمعیت دوستان» در تبریز همکارى داشته و روزنامه او ارگان نظریات انتقادى این عده بوده است.» در مورد چاپ مجدد هفته‌نامه عصرنوین بنى‌احمد نامه‌اى به شاه نوشت و طى آن ضمن ابراز مراتب وفادارى و جان‌نثارى، خواستار عفو و بخشش شده است. وی در سال 1354 طى سخنرانى در مجلس از اوضاع کشور انتقاد و متعاقب آن در سال 1357 در خصوص حمله گارد شاهنشاهى به منزل آیت‌الله شریعتمدارى دولت را استیضاح کرد. بنی‌احمد از گردانندگان حزب جمهورى‌خواه نیروى سوم معرفى شده و در آستانه پیروزى انقلاب اسلامى با نفوذ در بعضى روحانیون خود را مذهبى جلوه داد، اما درصدد تشکیل حکومت سوسیال دمکرات بود، وى از اقدامات و اعلامیه‌هاى حضرت امام خمینى (ره) انتقاد کرده است.
گزارش‌هایى در خصوص سوءاستفاده وی از زمینهاى دولتى وزارت تعاون که توسط شرکت «ایدم» خریدارى شده و فروش زمین در تبریز به وزارت نیرو به قیمت گزاف برای ساواک در سال‌های 56 و57 ارسال شده است که تأیید شده‌اند. اسناد ساواک. پرونده انفرادى
2. جیمی کارتر در دهم دی ماه سال 1356ش به ایران آمد و در سخنرانی خود به ایران لقب «جزیره ثبات» داد. وی، سی و نهمین رئیس جمهور امریکا بود که در اول اکتبر 1924 م در ایالت جورجیا متولد شد. در جوانی کشاورز و فروشندۀ بادام زمینی بود. لکن به تحصیل پرداخت و در رشته حقوق فارغ‌التحصیل شد. او مدتی در نیروی دریایی امریکا در بخش اداری خدمت کرد و سپس به مجلس ایالتی جورجیا راه یافت و بعد فرماندار این ایالت شد. او پس از دوران کوتاه مدت حکومت 5 /2 ساله جرالدفورد در انتخابات ریاست جمهوری با اکثریت فاحشی از وی پیشی گرفت و به ریاست جمهوری آمریکا رسید. مهمترین رخداد دوران ریاست جمهوری کارتر سقوط نظام 2500 سالۀ سلطنتی و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بود. این انقلاب و حوادث پس از آن، مهمترین ضربه بر سیاست خارجی حکومت کارتر بود. پس از این شکست کارتر به یک رشته اقدامات تهاجمی مبادرت ورزید. از جمله تشکیل نیروی واکنش سریع در خاورمیانه در زمستان 1980 م، حملۀ نظامی به طبس در خاک ایران در بهار 1359 به منظور آزاد کردن دیپلماتهای آمریکایی که به جرم جاسوسی در سفارتخانۀ آمریکا در تهران به گروگان گرفته شده بودند و تحریک عراق به آغاز جنگی ویرانگر و 8 ساله علیه ایران و حمایت از عراق در این جنگ. کارتر در انتخابات نوامبر 1980م آمریکا از رقیب جمهوریخواه خود رونالد ریگان شکست خورد و از صحنۀ سیاست کناره‌گیری کرد. او در خلال 12 سال حکومت جمهوریخواهان (8 سال رونالد ریگان و 4 سال جورج بوش) از میدان سیاست کنار بود. اما با پیروزی مجدد دمکراتها به رهبری کلینتون، مجدداً وارد فعالیتهای سیاسی شد. وی در تابستان و پائیز سال 1994 در فرونشاندن بحران هسته‌ای کره شمالی و نیز فیصله بحران هائیتی از طریق مذاکره و در چارچوب منافع کاخ سفید، نقش مؤثری به عنوان میانجی ایفا کرد. جیمی کارتر برخلاف آنچه که در برخی کتا‌ب‌ها آمده است، از دوستان و نزدیکان شاه بود و هرگز با وی اختلاف اساسی نداشت. سفر وی به تهران در شب اول ژانویه 1978 و نطق وی در تمجید از شاه و نامیدن ایران به «جزیره ثبات» نشان از حمایت کامل آمریکا از شاه دارد. در این مراسم که به صورت مستقیم از تلویزیون پخش می‌شد، شاه و کارتر جام‌های کریستال حاوی شامپاین فرانسوی را در پیش چشم مردم مسلمان ایران سرکشیده و تصور می‌کردند که توانسته‌اند مخالفین را مرعوب کنند.
3. سفر جیمی کارتر به ایران مصادف با ایام محرم‌الحرام و برپایی مجالس عزاداری بود. به مناسبت این مسافرت، مجلسی ترتیب داده شد که در آن، گوگوش که یکی از خوانندگان مبتذل بود، برنامه اجرا می‌کرد و شرابخواری شاه در این مجلس نیز از تلویزیون پخش شد و این درحالی بود که پیش از این، عکس‌‌های متعددی از وی در لباس احرام و بوسیدن حجرالاسود چاپ شده و برای عوام فریبی توزیع گردیده بود.