گزارش
تاریخ سند: 18 اردیبهشت 1344
گزارش
متن سند:
محترما به استحضار می رساند سید مرتضی پسندیده برادر آیت الله خمینی تقاضا نموده است به وی اجازه داده شود که در ترکیه به ملاقات خمینی برود و نامه مذکور به وسیله آیت الله آملی1 به وزارت دربار2 شاهنشاهی ارسال و بشرف عرض همایونی رسیده است و مقرر فرموده اند: به سازمان امنیت مراجعه شود.لذا مراتب به ساواک منعکس و به عرض تیمسار ریاست ساواک رسیده و معظم له ذیل آن پی نوشت فرموده اند احضار شود و معرفی شود که در ترکیه باآقای خمینی تماس بگیرد.
خلاصه سابقه: سید مرتضی پسندیده به طرفداری از برادر خود آیت الله خمینی درگذشته فعالیت مضره و تحریک آمیز بسیار داشته است و گزارشات مکرر شهربانی خمین موید عرایض فوق می باشد .
نامبرده که به شغل سر دفتری در خمین اشتغال دارد حتی در کار انجام اصلاحات ارضی نیز اخلال نموده و طبق اطلاعیه های متعدد از تنظیم اسناد، تقسیم اراضی در دفترخانه خود خودداری می کرده است.
نظریه: مشارالیه در نامه خود علت ملاقات با خمینی را نگرانی و بی اطلاعی از احوال برادرش ذکر نموده است و این بهانه ای بیش نیست.
زیرا با اقداماتی که به عمل آمده قرار است همه هفته نامه هائی از طرف خانواده خمینی به ساواک تهران تسلیم گردد تا پس از بررسی به ترکیه فرستاده شود و همچنین جواب لازم از آیت الله خمینی برای خانواده اش اخذ گردد.
این قبیل ملاقاتها به نظر این بخش اثرات تبعید خمینی را خنثی می کند و او با فرامین شفاهی نظرات خود را در داخل کشور اعمال خواهد نمود.
معهذا چنانچه نظر تیمسار ریاست ساواک بر این است که حتما این تقاضا پذیرفته شود.
اصلح است که یاد شده از تهران تا مقصد و بالعکس بوسیله نماینده ساواک مراقبت شود تا امکان سوء استفاده از این ملاقات متصور نباشد.
منوط به رای عالیست.
تهیه کننده و متصدی بررسی .
تهامی 18 /2 /44 آقای تهامی شخصا به استحضار تیمسار معاونت امنیت داخلی برساند.
18 /2
توضیحات سند:
1ـ آقا شیخ محمدتقی آملی (تهران 1304 ق ـ تهران 1391 ق / 1349 ش)، حکیم عارف، فقیه و اصولی.فرزند آخوند ملامحمد آملی.
پس از آموختن صرف و نحو و منطق، سطوح فقه و اصول را نزد پدرش و شیخ رضا نوری آموخت و آنگاه به درس شوارق آقا شیخ علی نوری حاضر گشت.
حکمت و فلسفه را نزد میرزا حسن کرمانشاهی تحصیل کرد و پس از فوت او چهار سال از حوزه درس معقول و منقول شیخ عبدالنبی نوری استفاده برد.
در سال 1340 ق به عراق رفت و به درس آقا ضیاء عراقی، میرزای نائینی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی حاضر شد و به مقام اجتهاد رسید.
در 1353 ق به تهران بازگشت و حوزه درس حکمت و فقه و اصول دایر کرد.
وی ظاهرا به محضر عارف الهی آقا سیدعلی قاضی طباطبایی رسیده و از اصحاب بزرگ آن جناب گردیده بود.
«دایره المعارف تشیع، ج 1، ص 234» 2ـ در این تاریخ وزیر دربار، حسین قدس نخعی و نخست وزیر، حسنعلی منصور بوده است.