موضوع : کنگره لندن
تاریخ سند: 12 بهمن 1342
موضوع : کنگره لندن
متن سند:
شماره : 595 /315 1711/ ک 30 /10 /42 سازمان دانشجویان ایرانی شهر کارلسروهه دو نفر هادی بلوری و کورش فرنوش را برای کنگره کنفدراسیون بین المللی دانشجویان ایرانی انتخاب کرد.هادی بلوری از توده ایها پروپا قرص و مطلع است و فعالیت زیاد می کند.
پس از اینکه سعید جهانگیر در این شهر در دوره مهندسی فارغ التحصیل شد و به مونیخ رفت هادی بلوری در واقع نفر متفکر توده ایهای این شهر شده.
کورش فرنوش هم ایده دست چپی دارد و با توده ایها همکاری می کند در حدود یکسال است که در کارلسروهه است و خیلی جوان است از این رو هنوز چندان فعالیتی ندارد.
علاوه بر این دو نفر، سه نفر از دسته جبهه ملی نیز به لندن رفته بودند این سه نفر عبارتند از ماشااله صاحب کار که همه کاره جبهه ملی در این شهر است.
فریبرز بیانی که در حدود یکسال است در این شهر است و تازه فعالیتش شروع شده و این زمستر1 جزو هیئت دبیران سازمان است.
نفر سوم اسلامی بود که او را درست نمی شناسند و فعالیت چندانی ندارد.
پس از مراجعت نماینده و ناظرها از لندن از قرار حدود چهل و هفت، هشت نفر در کنگره شرکت داشتند و اکثریت با جبهه ملی بود.
توده ایها در حدود 12 نفر و از سوسیالیستها در حدود 4 نفر بودند.
دو تصمیم مؤثر و قابل ذکر در کنگره اتخاذ شد که یکی تظاهر و دمونستراسیونی بود که در حدود صد نفر از دانشجویان ایرانی در لندن برپا کردند و در جلوی سفارتخانه تجمع کردند و شعار دادند ودیگری تصمیمی است که برای رفتن خروشچف به ایران گرفته اند.
قرار است نامه ای به حزب کمونیست شوروی نوشته شود و چنانچه نامه بدون جواب ماند و علی الرغم تمام نوشته ها خروشچف به ایران رفت در تمام ممالک در جلوی سفارتخانه شوروی دانشجویان بر علیه این رژیم دمونستراسیون بدهند و سیاست شوروی را مؤاخذه کنند و در ضمن تلگرافی به شوروی زده شد و از برژنف مأخذه شود که چرا به ایران رفته است.
1 البته سازمان جلسه ای تشکیل خواهد داد و نمایندگانی که در کنگره بودند گزارش جلسات و تصمیمات کنگره را خواهند داد و چنانچه بازموضوع مهم و قابل ذکری بود به عرض خواهد رسید.
به پرونده فعالیت حزب توده درخارج از کشور ضمیمه و بایگانی شود.
13 /11
توضیحات سند:
1ـ به معنی نیم سال تحصیلی است.1ـ حزب توده متعاقبا در توجیه این سفر طی بیانیه ای چنین گفته است : «در اثر مساعی مداوم اتحاد شوروی، روابط ایران و اتحاد شوروی رو به بهبودی نسبی گرائیده است.
سفر لئونید برژنف صدر هیأت رئیسه شورای عالی اتحاد شوروی به ایران و توافق درباره پاره ای مسائل اقتصادی و فرهنگی و سیاسی نشانه این بهبودی نسبی است.
این بهبودی مناسبات را از زوایای مختلف می توان مورد بررسی قرار داد.
در این مقاله قصد آن است که این امر را از نظرمبارزه نجات بخش ملی مردم ایران مورد مطالعه قرار داد.
مسأله به این ترتیب مطرح شده است : بهبود مناسبات ایران و شوروی آیا به نفع مبارزه نجات بخش ملی ایران است یا به ضرر آن؟.
حزب توده ایران همیشه اعتقاد راسخ داشته و دارد که بهبود مناسبات ایران و شوروی و بسط و تکامل آن به طور جدی به نفع مبارزه نجات بخش ملی کشور ما است.
به همین دلیل حزب توده ایران از بدو تأسیس خویش پیوسته برای ایجاد روابط حسنه متقابل میان 2 کشور و بسط هر چه بیشتر مناسبات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی با اتحاد شوروی مبارزه کرده است آنچه ما می گوییم مربوط به امروز و برای توجیه مناسبات کنونی نیست.
بلکه تاریخ حزب ما گواه است که این روش همیشه حزب ما بوده است.
اما دلیل آن چیست؟ در کشورهایی مانند ایران همیشه سیاستهای ضد کمونیست یکی از حربه های اساسی دولت های ارتجاعی برای مبارزه علیه نهضت کارگری و جنبش ملی است.
رژیم شاه در تبلیغات خود پیوسته سعی کرده است که دولت اتحاد شوروی را یک دولت مهاجم، اخلالگر و مخالف رشد و تکامل اقتصادی و اجتماعی میهن ما معرفی کند.
شاه سالها مدعی بوده است و اکنون هم مدعی است که دولت شوروی خواهان فقر و عقب ماندگی کشور ما است، زیرا فقط در شرایط فقر و گرسنگی و عقب ماندگی عقاید سوسیالیستی می تواند در میان توده ها رشد کند.
عین این اتهامات بر حزب ما نیز همیشه وارد شده است.
اما آنچه شاه می گوید کوچکترین وجه مشترکی با واقعیت ندارد.
دولت اتحاد جماهیر شوروی نه تنها خواهان فقر و عقب ماندگی کشور ما نیست، بلکه از بدو پیدایش خویش از هرگونه موقعیت و امکانی برای ایجاد مناسبات حسنه با ایران و کمک به رشد و تکامل اقتصادی و اجتماعی آن استفاده کرده است.
ما هم همیشه از صمیم قلب با این سیاست موافق بوده ایم و برای کامیابی آن کوشش کرده ایم.
به اعتقاد ما بسط عقاید سوسیالیستی یک ضرورت عینی و قانونی اجتماعات بشری است نه پدیده ای که زاییده فقر، گرسنگی و مرض باشد ! وقتی دولت اتحاد شوروی پیشنهاد می کند که برای ایران کارخانه ذوب آهن بسازد، ما این پیشنهاد را تهنیت می گوییم و کوشش می کنیم که از طرف دولت ایران پذیرفته شود و در مورد سایر پیشنهادها و کمک های شوروی نیز نظر ما این است.
تحقق این پیشنهادها ولو به طور ناقص و محدود انجام شود، عملاً به ارتقاء سطح آگاهی هموطنان ما کمک خواهد کرد.
تبلیغات رژیم شاه را که گویا کشورهای سوسیالیستی خواهان اشاعه فقر و گرسنگی و مرض در کشور ما هستند، باطل می کند.
تحقق این کمک ها به نهضت نجات بخش ملی ما ضرر نمی زند، بلکه جدا به نفع آن و ایجاد یک ایرانی آزاد و آباد است.
سیاست دولت اتحاد شوروی به جنبش نجات بخش ملی ایران کمک می کند که ماهیت امپریالیسم بیش از پیش فاش شود و اردوگاه سوسیالیستی به عنوان دوستان واقعی مردم ایران معرفی گردد.
اگر شاه این کمک ها را قبول کند عملاً بطلان تبلیغات خود را مبنی براینکه اتحاد شوروی خواهان فقر و عقب ماندگی کشور ما است اثبات کرده است و اگر آنها را رد کند باز عملاً به مردم ایران نشان داده است که این رژیم شاه و امپریالیسم هستند که خواستار عقب ماندگی و فقر مردم ایرانند، نه کشورهای سوسیالیستی.
به هر صورت از هر زاویه ای که پیشنهادهای کمک اتحاد شوروی و سایر کشورهای سوسیالیستی به ایران مورد مطالعه قرار گیرد، با کمال وضوح دیده می شود که کوچکترین تناقضی با تکامل جنبش نجات بخش ملی کشور ما ندارد، بالعکس در جهت تقویت و تأیید آن است.
آنها که سعی می کنند کمک های اقتصادی، مالی و فنی اتحاد شوروی را به ایران کمک به شاه و رژیم او جلوه گر کنند، یا در اشتباهند و یا خود را به اشتباه می زنند.
در صورت دوم در صورتی که تعمد در کار باشد باید با آنها مبارزه کرد و در صورت اول باید برای توضیح واقعیات و نشان دادن ماهیت این کمکها، هدفها و نتایج آن اقدام شود.
(پرونده های موضوعی)