جناب آقای مهندس شریف امامی1 نخست‌وزیر محترم
تاریخ سند: 6 شهریور 1357
جناب آقای مهندس شریف امامی1 نخست‌وزیر محترم
متن سند:
بابل تهران ش 185ک233 تاریخ: 6 /6 /2537 13570606جناب آقای مهندس شریف امامی1 نخست‌وزیر محترم
اینک که در طلیعه‌ی دولت جناب عالی و عدّه آزادی، مشارکت عموم در همکاری با دولت و انجاح آرزوهای حقّه‌ی مسلمین و احترام به روحانیت و احکام اسلامی اسباب امید فراوان فراهم نمود با بی‌صبری استدعا داریم اکیداً اوامر عالی صادر فرمایند تا حضرت مستطاب حجت‌الاسلام واعظ متقی و محبوب و شهیر آقای حاج شیخ هادی روحانی که متأسفانه چندی قبل شبانه با ورود مأموران ژاندارمری به منزلش به گناه حقگوئی ضمن مواعظ سودمند در مسجد جامع شهر بابل به نحو موهنی دستگیر و به منطقه‌ی نامعلومی اعزام و در بازداشت بسر می‌برد به فوریت آزاد و با احترامات لازمه به بابل برگشت داده شوند وصول پاسخ مثبت حاکی آزادی آقای حاج روحانی مایه‌ی مسرت و امتنان اهالی است علی حقوقی وکیل دادگستری، حاج حسین محلوجیان، وﻫاب صادقی، حاج طبری‌پور، سیدصادق انوری، سیدمحمّدحسین طبری‌پور، محمّدرضا مظلوم، عباس مهدوی، محمود صیدگر، مهدی کبیری، محمود بهرامیان، سیدمهدی احمدزاده، معصوم‌علی عزیزپور، علی‌اصغر اوصیاء، ابراهیم خاکزاد، علی خداترس، علی‌اکبر حقوقی، احمد‌نژاد امیراسلامی، سیدجعفر تابنده، رمضان گل‌زاده، شعبان مؤیدی، ابوالفضل گنجی، رضا امیدی، حاج اوصیاء، حسن الماس‌پور، محمّدحسین شیرازی، حسن طبری، حاجی سعادت، یعقوبی، احمدپور، گلشنی، رشید، رجبعلی جلیلیان، اصغر تیرم و حمید تقی‌زاده ارزانی.
توضیحات سند:
1ـ جعفر شریف‌امامى، فرزند حاج محمّدحسین نظام‌الاسلام، در 27 خرداد 1291ﻫ ش در تهران متولد شد. پدر او، از روحانیون تهران در دوران متأخر قاجاریه بود که از ناصرالدین شاه لقب «معتمدالشریعه» و از مظفرالدین‌شاه لقب «نظام‌الاسلام» دریافت داشت. جعفر شریف‌امامى تحصیلات متوسطه را در تهران به پایان رسانید و براى ادامه‌ی تحصیل به سوئد و آلمان رفت و در این کشور آخرین مدرک تحصیلى خود را در رشته برق کسب نمود. او در ایران، در راه‌آهن دولتى شاغل بود و به معاونت این سازمان رسید. در سال 1324 به مدیرعاملى بنگاه آبیارى رسید. در تیر و اسفند 1329 در دولت رزم‌آرا به وزارت راه رسید، جعفر شریف‌امامى در دولت سپهبد فضل‌اللّه زاهدى مدیریت عامل سازمان برنامه را به دست گرفت و در سال 1333 به سناتورى تهران انتخاب شد. شریف‌امامى در دولت دکتر منوچهر اقبال وزیر صنایع و معادن شد و در شهریور 1339به نخست‌وزیرى رسید. دولت مستعجل شریف‌امامى ثمره‌ی یک دوره تنش‌هاى جدّى در روابط ایران و آمریکا بود. تشدید فعالیت جناحهاى وابسته به «حزب دمکرات» آمریکا در ایران به اعتصاب معلّمین و شهادت دکتر ابوالحسن خانعلى و سرانجام سقوط دولت شریف‌امامى، در اردیبهشت 1340 انجامید. او در سال 1342 مقام شامخ ریاست مجلس سنا را به دست گرفت و تا آستانه انقلاب اسلامى ایران، به مدّت 15 سال، در این سمت بود. جعفر شریف‌امامى در مرداد 1346 به ریاست مجلس مؤسسان سوم رسید که وظیفه داشت نیابت سلطنت فرح پهلوى را تسجیل کند. با آغاز امواج انقلاب اسلامى ایران، محمّدرضا پهلوى در یکى از واپسین تلاشهاى خود به فراماسونرى و استاد اعظم آن، جعفر شریف‌امامى متوسل شد و وى را در نقش دیرینش، به عنوان محور تفاهم و «آشتى» سیاستهاى بیگانه مؤثر در ایران به صدارت رسانید. باید افزود که برخلاف تصور شاه، هر چند شریف‌امامى طىّ دوران «شیخوخیّت» خود، به عنوان سمبل «آشتى» و «تفاهم» کانون‌هاى قدرت بیگانه وجهه‌اى اندوخته بود و لذا مى‌توانست نمادى از «آشتى بین‌المللى» به شمار رود، ولى او هیچ گاه نتوانست در سطح مردم به عنوان یک چهره «وجیه الملّه» مطرح شود. جعفر شریف‌امامى در تاریخ 14 /8 /1357 از صدارت استعفا داد و جاى خود را به دولت نظامى ارتشبد غلامرضا ازهارى سپرد.او ثروت زیادى در دوران حیات خویش اندوخت و احمد شیبانى از نزدیکانش به فردوست اطلاع داده است که هنگام خروج از ایران زمان انقلاب 17 میلیون دلار به حساب خود در خارج ریخته بود. شریف امامى از مهره‌هاى واسط و محلّل به شمار مى‌رفت که در شرایط بحرانى از او استفاده مى‌شد. یک بار پس از علاء و قبل از امینى و در سال 1339 و بار دیگر در اواخر عمر رژیم در سال 57 به سمت نخست‌وزیرى رسید که نهایتاً با وقوع حادثه‌ی 17 شهریور در زمان صدارت وى، او نیز از صحنه کنار رفت.
وى، از دوران جوانى عضو تشکیلات ماسونى بود و در تشکیلات ماسونى، به استاد اعظمى رسید و از چهره‌هاى وابسته به سیاست غرب بود. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، به انگلیس پناهنده شد و در سال 1378، در آمریکا درگذشت.
از کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوى، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاى سیاسى، جلد دوم، صص 399 تا 422