موضوع: تبعید شهاب اشراقی
تاریخ سند: 6 اردیبهشت 1345
موضوع: تبعید شهاب اشراقی
متن سند:
از: 20 / ﻫ به: 316 شماره: 2326 /20ﻫ طبق اطلاع در این موقع که به داماد آقای خمینی (شهاب اشراقی) ابلاغ شده تبعیداً از قم خارج گردد، ایادی خمینی، آقای پسندیده1 برادر خمینی را به جای وی در نظر گرفته و ترتیبی فراهم نموده اند تا هر چه زودتر از خمین به قم آمده، نظریات آنان را تأمین و دنبال کند.عیناً جهت اقدام به اداره 1 /316 ارسال می گردد.
7 /2 به عرض می رساند به ساواک قم اطلاع دهید در صورت حضور او در قم، موضوع را اطلاع دهد تا با کمک شهربانی مجدداً به خمین اعزام شود.
در صورت تأیید در بولتن درج شود.
7 /2 آقای صابری پس از وصول پاسخ تلگراف، نسبت به درج در بولتن اقدام شود.
8 /2
توضیحات سند:
1.آیت الله سیدمرتضی پسندیده فرزند سید مصطفی خمینی و برادر بزرگ امام خمینی(ره) در 17 شوال 1313 ق برابر با 1274 ش در شهرستان خمین متولد گردید.
پس از طی مقدمات، در سال 1327 عازم اصفهان شد و نزد بزرگانی چون حاج آقا رحیم ارباب، شیخ علی یزدی، سید علی نجف آبادی و آیت‌الله خاتون آبادی تلمذ نمود و پس از پایان دوره سطح و خارج فقه و اصول، به خمین مراجعت کرد و ضمن اقامه نماز جماعت، به تدریس فقه، اصول، منطق، کلام و ادبیات پرداخت که از جمله شاگردان وی حضرت امام خمینی(ره) بود.
در دوران سلطنت رضاشاه به دلیل مخالفت با قانون لباس متحدالشکل مورد غضب حکومت و مأموران رژیم قرار گرفت.
به هنگام اشغال ایران توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم، به اتهام جلوگیری از تأمین نان و ارزاق برای نیروهای اشغالگر، محکوم به تبعید شد.
در جریان مبارزات ملی شدن نفت از این نهضت پشتیبانی کرد و با سران و رهبران نهضت ارتباط داشت.
در روز قیام 15 خرداد 1342 با سخنرانی پرشوری در میدان مرکزی شهر خمین، حمایت خود را از حضرت امام و اهداف نهضت اسلامی ابراز داشت و در اعتراض به بازداشت حضرت امام، به همراه جمعی از روحانیون، به تهران سفر نمود.
پس از تبعید حضرت امام، فعالیت های او همواره تحت کنترل مأموران ساواک قرار داشت.
پس از مدتی به قم مهاجرت کرد و به عنوان وکیل تام الاختیار حضرت امام در اخذ سهم امام و پرداخت شهریه طلاب و حمایت از روحانیون مبارز مجاهدت کرد، تا سرانجام به خمین تبعید گردید، اما پس از چندی به قم بازگشت و سپس به جرم شرکت در مجالس سوگواری در منزل امام بازداشت و مجدداً به خمین تبعید شد.
با اوج گیری انقلاب اسلامی در خرداد 1357 به سه سال تبعید در انارک یزد محکوم گردید و در پی بی‌اعتنایی به این حکم و بازگشت به قم، حکم تبعید وی به داران فریدن صادر شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رغم موقعیت ویژه‌ای که از جهت علمی و سابقه مبارزه داشت، همچون گذشته وکالت حضرت امام(ره) در امور شرعی را بر هر عنوان و سمتی ترجیح داد و سر انجام در آبان 1375 به دیار باقی شتافت.