حضور محترم حضرت مستطاب حجت‌الاسلام آیت‌الله آقای آقا بزرگ تهرانی دامت شوکته
تاریخ سند: 18 مهر 1347
حضور محترم حضرت مستطاب حجت‌الاسلام آیت‌الله آقای آقا بزرگ تهرانی دامت شوکته
متن سند:
بسمه تعالیتاریخ: ۱۸ مهرماه ۱۳۴۷13470718
حضور محترم حضرت مستطاب حجت‌الاسلام آیت‌الله آقای آقا بزرگ تهرانی دامت شوکته
به عرض می‌رساند امید است وجود شریف حضرت مستطاب عالی در تحت توجهات حضرت ولی عصر(ع) و خرم باشد. حال اینجانب هم که به لطف حضرتعالی خوب است و کسالتی ندارم.
باری قریب به دو سال پیش ملاقاتی با آقای سید موسی الموسوی اصفهانی * به دست داد و ایشان مطلبی عنوان فرمودند که برای بنده استماع آن هم ناگوار و هم تازگی داشت و آن فقدان آیت‌الله زاده آقای دکتر محمد رضا در سال ۱۹۵۴ یا ۵۵ بوده است و گویا ایشان را از بیروت به تهران آورده‌اند. بنده از شنیدن این خبر به خصوص تصور این که در دستگاه فرمانداری نظامی آن زمان که ریاست آن با اینجانب بود چنین اتفاقی افتاده باشد بسیار متأسف و متأثر و ناراحت شدم و ایشان را کاملاً مطلع نمودم که اولاً حد اختیارات قانونی فرمانداری نظامی تهران عبارت بود از شهر تهران تا۶ کیلومتر اطراف آن و ابداً به شهرستان‌ها دخالت نداشت چه برسد به خارج از کشور ثانیاً امور افسران منحصر با ستاد ارتش و رکن دوم بود و بقراری که می‌شنوم آقای محمد رضا درجه افسری داشته‌اند و سوم اینکه در آن زمان هنوز سازمان امنیت تشکیل نیافته بود که به همه کشور رسیدگی کند. چهارم آن که زندان فرمانداری نظامی در لشگر ۲ زرهی و زندان شهربانی بود و چنان که می‌گوئید آقای محمدرضا در قزل قلعه بوده و آنجا در آن موقع زندان ارتش و رکن ۲ بوده است. بنابراین چگونه موضوع را به فرمانداری نظامی و اینجانب ارتباط داده‌اند برای بنده بسیار ناگوار و بغرنج و تاسف آور است و بند از آقای دکتر موسی موسوی خواهش کردم جریان را به عرض حضرت مستطاب عالی و آقازاده دیگر آقای منزوی که در بیروت هستند برساند که رفع سوء تفاهم بشود.
در گرفتاری اخیر در بیروت هم بلافاصله پسرخاله خود را به سراغ آقای منزوی در دانشگاه فرستادم که ایشان از طریق دانشجویان برای جلوگیری از استرداد اقدام نمایند حال اگر موضوعی را که نسبت می‌دهند خدای نکرده صحت داشت چگونه بنده می‌توانستم از آقای منزوی استمداد بطلبم. متأسفانه در ملاقات چند روز قبل با آقای آقا سعید علی معلوم شد که رفع سوء تفاهم نشده و تصورات هنوز به جای خود باقی است و این مطلب بر تاسف و ناراحتی‌های دیگر من می‌افزاید. امیدوارم به خواست خداوند متعالی روزی که دیر نباشد برسد و این دستگاه جبار و ستمگر فعلی برچیده شود و آن وقت بنده اولین کسی خواهم بود که برای روشن کردن حقایق و پیدا کردن چگونگی این قضیه که بغرنج و لاینحل مانده است پیش قدم خواهم شد. پیش از این اوقات گرانبهای حضرتعالی را نمی‌گیرم و سلامتی وجود شریف را از خداوند باریتعالی خواستارم
ارادتمند سپهبد بختیار
فراموش کردم بنویسم در این موقع که حکومت تهران برای بنده پرونده جعلی درست می‌کند و برای استرداد به بیروت می‌فرستاد اگر خدای نکرده چنین چیزی حقیقت داشت آن را می‌فرستاد که توجه و جلب افکار عموی را هم کرده باشد.