تاریخ سند: 6 مهر 1357
متن سند:
ساعت 0900 روز 6 /7 /57 مجلسی با شرکت حدود 600 نفر از طبقات مختلف مردم بمناسبت رحلت امام جعفر صادق (ع) در مسجد میدان ملی شهر ساوه برگزار گردیده است.1 پس از خاتمه مجلس مذکور قریب 350 نفر از حاضرین با در دست داشتن پلاکاردهائی که روی آنها شعارهائی بنفع روح‌اله خمینی و مطالبی علیه اقدامات دولت عراق نوشته شده بود.
از مسجد خارج و در کوچه‌های اطراف مسجد مذکور به تظاهرات اخلالگرانه مبادرت نموده‌اند.
اخلالگران بدون توجه بتذکرات مأمورین انتظامی با چوب و سنگ و آجر بطرف مأمورین حمله و در نتیجه سه نفر از مأمورین را از نواحی دست سر و پا مجروح که به بیمارستان اعزام و تحت درمان قرار گرفته‌اند.
مأمورین انتظامی سرانجام در ساعت 1230 روز مذکور آشوبگران را متفرق و 12 نفر از آنها را دستگیر نموده‌اند.
بدنبال تظاهرات فوق در ساعت 1800 روز مذکور شورای هماهنگی منطقه تشکیل و برای پیشگیری از حوادث احتمالی وضعیت زرد برقرار شده است.
توضیحات سند:
1ـ بخش فارسی رادیو لندن در برنامه ساعت 15 /20 امروز ( 6 /7 /57) تحلیلی از روابط ایران و عراق به دنبال محاصره منزل امام خمینی(ره) ارائه کرد و گفت که آیت‌الله خمینی یکی از صریح‌الهجه‌ترین مخالفان شاه و بانفوذ در میان روحانیون شیعه است.وی به محکوم کردن شاه ایران و رژیم وی به شدیدترین عبارتی ادامه داده است رهبران مذهبی مخصوصاً آیت‌الله شریعتمداری مهارت سیاسی زیاد در سخنان خود به کار می‌برند و محتاط هستند که همه راه‌ها را بر خود نبندند، اما آیت‌الله خمینی این‌چنین نیست حضور چنین شخصیتی برای هر دولتی مشکلاتی به بار می‌آورد.
» این رادیو سپس به گذشته روابط ایران و عراق پرداخت و گفت:« رژیم بعثی عراق از سال 1975 میلادی به بعد روابط سیاسی با ایران برقرار کرد.
در آن سال شاه پشتیبانی خود را از شورشیان کرد عراق دریغ داشت و از آن زمان همکاری بین رژیم شاه و رژیم بعثی عراق مداوماً بیشتر شده است.
بین دو کشور حتی مشورت‌هایی برای اهمیت خلیج فارس صورت گرفته است.
تصمیم عراق در اوایل سال جاری مبنی بر بازداشت کمونیست‌های عراق نشانه دیگری از روابط مشترک ایران و عراق است.
از این رو علی‌رغم نقش آیت‌الله خمینی در اغتشاشات اخیر ایران دولت عراق وی را توقیف نکرده است می‌توان گفت مقابله با آیت‌الله خمینی با در نظر گرفتن مشکلات مذهبی داخلی ایران امری پیچیده‌تر است...
ظاهراً[ دولت عراق] آنچه که در قدرت داشته به کار برده که از انتشار بیانیه‌های آیت‌الله خمینی در عراق جلوگیری کند.
دولت جدید ایران کوشش‌هایی به کار میبرد که با رهبران مذهبی میانه‌رو در داخل کشور مذاکراتی انجام دهد.
آیت‌الله خمینی در مقابل تمام این کوشش‌ها مقاومت کرده است و احتمال ندارد که وی هرگز با رژیم شاه از در مصالحه درآید.
» ( بولتن محرمانه خبر گزاری پارس، ش 193، ص 11 و 12)