بازجویی از محمدصادق اسلامی
تاریخ سند: 26 اردیبهشت 1344
بازجویی از محمدصادق اسلامی
متن سند:
س ـ مشخصات کامل خود را بیان نمائید.ج ـ محمدصادق فرزند محمدباقر شهرت اسلامی شماره شناسنامه 152 صادره از بخش 8 تهران متولد 1311 میزان تحصیلات ششم ابتدایی و علوم قدیمه متأهل دارای 3 فرزند دین اسلام مذهب شیعه تبعه دولت ایران معاف از نظام شغل واسطه حبوبات برنج و فاقد مکان ساکن تهران ـ خیابان لرزاده خیابان اتابک کوچه رفیعی پلاک 6 منزل شریکی محمدصادق اسلامی س ـ درباره اعلامیه های علما و اعلامیه هایی که از طرف هیئت مؤتلفه چاپ و تکثیر می شد هرگونه اطلاعی از آن دارید بیان نمائید.
ج ـ اعلامیه های علما که گاهی بنده به قم می رفتم مقداری از آقایان خمینی، شریعتمداری1 و نجفی می گرفتم و تهران می آوردم و گاهی آقای عسگری می آورد چاپ شده را بین رفقا تقسیم می کردیم و ما هم به نوبه چندتایی از آن را برمی داشتیم و تقسیم می کردیم و خودم در مسجد لرزاده تقسیم می کردم و درباره چاپ اعلامیه ها که از طرف هیئت مؤتلفه چاپ و منتشر می شده بی اطلاعم محمدصادق اسلامی س ـ در چند جلسه بعد از واقعه ترور نخست وزیر شرکت داشتید؟ ج ـ در حدود سه جلسه شرکت کردم یک جلسه در منزل عسگری بود.
یادم آمد روزی بعد از ترور نخست وزیر در منزل عسگری جمع شدیم آقای میرفندرسکی، آقای خلیلی و خودم [هم] بودم.
آقای لاجوردی و آقای شفیق بود[ند] آقای صادق امانی و مهدی عراقی و توکلی هم بود[ند ]شب بود یکی از حضار اظهار داشت که آقای صادق امانی چرا تحت تعقیب قرار گرفتی؟ جواب داد من با بخارایی به مناسبت تحصیلی تماس داشتم و بدین دلیل به من ظنین شدند پس از فردا من دیگر در جلسات شما شرکت نمی کنم و من هم دخالتی در کار او نکردم.
محمدصادق اسلامی
توضیحات سند:
1ـ آیه اللّه سید کاظم شریعتمداری در سال 1282 ه ش در تبریز به دنیا آمده تحصیلات خود را در تبریز، مشهد و قم ادامه داد.وی پس از وفات آیت الله بروجردی به مرجعیت رسید.
وی در سال 1326 علی رغم تحریم دیدار با شاه از سوی علمای تبریز ملاقاتی با شاه در مدرسه طالبیه تبریز داشت.
همین امر ادامه کار را در آذربایجان دشوار ساخت و لذا راهی قم شد و ارتباط با دربار را ادامه داد.
وی دارای روحیه ای سازشکارانه و منفعلانه در برابر حکومت پهلوی بود.
مواضع سیاسی وی پس از خرداد 1342 برخلاف اجماع نظر مراجع و فقها بوده، همواره سعی می کرد با سیاست صبر و انتظار و نوعی حفظ موقعیت، با رژیم کنار آید.
در دوران انقلاب اسلامی، سیاست خصمانه ای علیه انقلاب داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حزب خلق مسلمانان را تأسیس و در راستای سیاستهای غرب، با انقلاب اسلامی دشمنی ورزید در جریان کودتای نافرجام نوژه یکی از عوامل این حرکت ضد انقلابی گردید.
پس از اثبات کمکهای وی به کودتاچیان در سال 1361 از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جمعی از فقها از مرجعیت خلع شد.
وی در سال 1365 به دنبال یک بیماری سه ماهه در گذشت.