موضوع: سید عبدالرضا حجازی واعظ
تاریخ سند: 21 خرداد 1352
موضوع: سید عبدالرضا حجازی واعظ
متن سند:
به: 312 شماره: 2438 /20ه 12 از: 20ه 12 نامبرده بالا در ساعت 2030 روز 17 /3 /52 در مسجد ارک به منبر رفت و پیرامون ولایت صحبت کرد و گفت اگر یک وقت دیدید حکومت‌ها یا دولت‌ها از دین حمایت کردند بدانید نقشه شومی دارند وگرنه هیچ وقت اینان از دین حمایت نمی‌کنند و هر وقت دیدند که منافعشان در خطر است مجبورند از دین دفاع کنند و آنگاه یک بیت شعری که مرا از نفع تو امیدی نیست شر مرسان خواند.نظریه شنبه: به‌طوری‌که از فحوای گفتارش استنباط شد حجازی می‌‌خواست در این جلسه از محدودیت‌هایی که برای دکتر علی شریعتی1 ایجادشده است به‌طور ضمنی از دولت انتقاد بکند.
نظریه یکشنبه: به صحت خبر اطمینان کامل است ضمناً سید عبدالرضا حجازی یک فرد مزوری است و در عین حال که لاف دوستی می‌زند لیکن در فرصت‌های مناسب برای تأمین منافع مادی خود در نزد متعصبین مذهبی و افراد ساده‌لوح، به طرق مختلف به دولت حمله می‌کند.
نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه تأیید می‌گردد.
رهبر عملیات: صبوری 21 /3 /52 رئیس دایره 2 میر مصداق رئیس بخش 12: دانائیان رئیس اداره یکم امنیت داخلی - فرنژاد.
ادراه کل سوم 21 /3 /52
توضیحات سند:
1ـ دکتر علی شریعتی، در دوم آذر ماه 1312 ه.ش، در دهکدۀ مزینان از توابع سبزوار، به دنیا آمد.
اوّلین معلّم او پدرش محمّد تقی شریعتی بود.
شریعتی دوران دبیرستان را در مشهد گذراند و از سال نهم تحصیل وارد دانش‌سرای مقدّماتی شد.
او پس از دو سال فارغ‌التحصیل شد و در دهات اطراف مشهد به آموزگاری پرداخت.
وی طی 5 سال موفّق به اخذ دیپلم و لیسانس گردید.
شریعتی در دبیرستان با جنبش نوین اسلامی، از طریق کانون نشر حقایق اسلامی آشنا شد و از همان سال‌ها فعالیت‌ها و مبارزات سیاسی و ضد رژیم خود را با جدیّت آغاز کرد.
دوران تحصیل او در دانشگاه با اوج‌گیری مبازرات ملت مسلمان ایران با استعمار پیر انگلستان به هنگام نخست‌وزیری دکتر مصدّق مصادف بود که در آن زمان او در خراسان از سران نهضت ملّی محسوب می‌شد.
پس از کودتای 28 مرداد، شریعتی مبارزات مخفی خود را علیه رژیم شاه آغاز کرد.
او در 1336 به همراه عدّۀ دیگری دستگیر و به تهران منتقل شد.
پس از آزادی از زندان تحصیلاتش را ادامه داد و سرانجام در اوایل 1959 عازم فرانسه شد.
در اروپا، مبارزات سرسختانۀ خود را علیه رژیم ادامه داد و با سازمان‌های انقلابی الجزایر همکاری می‌کرد.
شریعتی از بنیان‌گذاران نهضت آزادی ایران در خارج از کشور بود.
فعّالیت‌های شریعتی در خارج از کشور، فقط محدود به مسائل ایران نبود.
او همکاری صمیمانه‌ای با نهضت‌های آزادی‌بخش و جنبش‌های آزادی‌خواهانۀ کشورهای دیگری چون کنگو، الجزایر و فلسطین داشت.
وی حتّی در تظاهرات آنان حضور می‌یافت و به همین دلیل به زندان سیته فرانسه افتاد.
وی مقاله‌های زیادی علیه امپریالیسم وصهیونیسم نگاشت و حتّی در جمع‌آوری پول جهت کمک‌های مالی به جبهۀ آزادی‌بخش فلسطین حضوری فعّالانه یافت.
شریعتی طی اقامتش در فرانسه با نویسندگان بزرگی چون پروفسور لوئی ماسینیون – که استادش بود – شوارتزه، ژان پل سارتر، هانری لوموز و کوکتر آشنا شد و فلسفۀ غرب و علم جامعه‌شناسی را آموخت.
زندگیش در پاریس همراه با قناعت و فقر بود چنان‌که با همسر و سه فرزندش در یک اتاق می‌زیست.
پس از پایان تحصیلات و کسب دکترا در جامعه‌شناسی و تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن به میهن بازگشت.
امّا در مرز ایران به جرم فعالیت‌هایش علیه حکومت دستگیر شد و مدت شش ماه به زندان افتاد.
اقدامات سازنده شریعتی از زمان استادی دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شروع شد و سرانجام کارش به حسینیه ارشاد کشید و آوازه شهرتش، در میان عاشقان تحقیق و انقلاب پیچید.
نتیجه درس‌های شریعتی در حسینیه ارشاد انتشار می‌یافت و تهمت‌ها و فحاشی‌های رژیم شاه نسبت به وی سرازیر بود و سرانجام نیز حسینیه ارشاد تعطیل و شریعتی متورای گردید.
شریعتی به دنبال دستگیری پدرش ناگزیر خود را معرفی کرد و 18 ماه، مورد شکنجه و آزار قرار گرفت.
وی سرانجام از زندان آزاد شد ولی همیشه تحت‌نظر بود.
او در 26 اردیبهشت 1356 از ایران خارج شد و یک ماه بعد، در 29 خرداد همان سال به طور نامعلومی در لندن درگذشت.
جسدش را به سوریه حمل کردند و در 6 تیرماه 1356، درکنار حرم مطّهر حضرت زینب (س) دفن کردند.
آثار شریعتی در تیراژهای بسیار بالا به چاپ رسیده است.
مجموعۀ آثارش 35 جلد است.
(مشاهیر سیاسی قرن بیستم، احمد ساجدی، صفحه 274، انتشارات محراب قلم، تهران 1374)