موضوع : شیخ احمد کافی
تاریخ سند: 16 اسفند 1345
موضوع : شیخ احمد کافی
متن سند:
از : 20 ه 3 (20 و) به : 316 شماره : 31850 /20 ه 3 از ساعت 2030 روز 11 /12 /45 عده ای در حدود 27 نفر از طرفداران روحانیون افراطی و خمینی از جمله حسین حیدرخانی سخنگوی هیأت نوباوگان رضویون در منزل شیخ احمد کافی1 واعظ در خیابان امیریه انتهای کوچه حمام درخشان پلاک 31 حضور داشتند.در راهرو و اطاق منزل چند قطعه عکس خمینی به دیوار الصاق شده بود.
شیخ احمد کافی خطاب به حضار گفت منظور از اجتماع آقایان در این مجلس فرا گرفتن مسائل مربوطه به حج می باشد و بهتر است از رساله آیت الله خمینی استفاده کنیم و پس از ذکر چند مسأله از رساله خمینی و بحث در اطراف مناسک حج جلسه در ساعت 2130 پایان یافت و حاضرین منزل کافی را ترک کردند.
در بین راه حسین حیدرخانی بطور خصوصی اظهار داشت دولت استبداد از رفتن دو نفر از سربازان دین یعنی آقایان شیخ فضل اللّه مهدی زاده محلاتی و سید ابوالقاسم شجاعی به مکه جلوگیری کرده است و در عوض شریعتمداری شیخ سازمانی را به مکه فرستاد تا برایشان خبرچینی نماید چون همه مردم مسلمان می دانند که شریعتمداری آخوند سازمانی است از این جهت [هنگام ]ورود او به تهران و همچنین رفتن او به مکه به مشعایعتش نرفتند.
نظریه رهبر عملیات : شیخ احمد کافی از وعاظ ناراحت و مخالف می باشد و اکثرا در مسجد امین الدوله به منبر می رود و بطور غیرمستقیم جوانان ناراضی را که در این مسجد اجتماع می کنند رهبری می نماید.
در پرونده 927م ـ ه بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ شیخ احمد کافی یزدی، واعظ و گوینده معروف و خطیب نامی در سال 1350 ق در شهر مشهد به دنیا آمد.تحصیل معارف دینی را از زادگاهش شروع کرد.
از همان دوره نوجوانی علاقه خاصی به وعظ و تبلیغ دین از خود نشان داد و شبهای جمعه در صحن مطهر حضرت امام رضا (ع) برای زائران دعای کمیل می خواند.
در 1366 ق /1326 ش برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت و از محضر آیات سید اسداللّه مدنی، خویی ودیگران فیض برد.
وی بعد از بازگشت به ایران با مسافرت به مناطق مختلف کشور به تبلیغ پرداخت و مورد استقبال عموم قرار گرفت و شهرت خاص و عام یافت.
سرانجام در تهران سکونت گزید و از مهمترین اقدامات او در این شهر تأسیس مرکز دینی مهدیه بود.
تعصب دینی شیخ و عدم سکوت او در قبال منکرات اجتماعی، وی را در مقابل حکومت قرار داد.
سخنان انتقادآمیزش به دستگیری و زندانی شدن او در زندان قزل قلعه انجامید.
پس از آزادی به انتقاد و اعتراض نسبت به سیاست های فرهنگی رژیم ادامه داد که در نتیجه آن برای مدت سه سال به ایلام تبعید گردید و در تبعیدگاهش هم تحت فشار ساواک قرار گرفت.
شیخ احمد کافی اواخر تیر ماه 1357 در مسیر جاده مشهد طی یک حادثه تصادف مشکوک کشته شد و مراسم تشییع جنازه وی در شهر مشهد صحنه تظاهرات عمومی مردم ایران شهر علیه رژیم بود (ربانی خلخالی، شهدای روحانیت شیعه در یکصد ساله اخیر، ص 282 ـ 281؛ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج 2، ص 92 ـ 391)