درباره متینگ در بندر پهلوی بر علیه خائنین و دولت بعثی عراق
تاریخ سند: 17 دی 1349
درباره متینگ در بندر پهلوی بر علیه خائنین و دولت بعثی عراق
متن سند:
برابر اعلام ساواک بندر پهلوی از ساعت 1630 روز 9 /10 /49 متینگ باشکوهی از طرف حزب ایران نوین آن شهرستان برعلیه توطئه نافرجام تیمور بختیار1 و هم بر علیه دولت بعثی عراق با شرکت کارگران ـ کشاورزان ـ فرهنگیان ـ کارمندان دولت ـ اصناف و پیشه وران در سالن اجتماعات شهرداری و نماینده آنان بترتیب خانم مکرم آزادی نماینده بانوان ـ خانعلی خالقی از طرف کارگران.عسگر ظرفچی از طرف فرهنگیان ـ محمدرضا زمانی نماینده بازرگانان ـ دوشیزه وزیری از طرف دانش آموزان و علی محمد دازگر نماینده کشاورزان و خانم منیژه رفاهتی نماینده سپاهیان دانش سخنانی ایراد داشتند و در خاتمه قطعنامه توسط هوشنگ شریف رئیس اداره کار و امور اجتماعی آن شهرستان قرائت گردید که یکبرگ از رونوشت آن به پیوست تقدیم می گردد ـ .
ـ .
ط رئیس سازمان اطلاعات و امنیت استان یکم.
شیخ الاسلامی
توضیحات سند:
1- تیمور بختیار: وی در سال 1292 در اصفهان متولد شد دوران ابتدائی را در اصفهان و متوسطه را در تهران به اتمام رساند.در سال 1309 برای تحصیل به مدرسه لائیک بیرون رفت و با شارل حلو رئیس جمهور لبنان همدوره بود در سال 1311 بیروت را به قصد اروپا ترک کرد و در مدرسه نظامی سن سیر پاریس مشغول تحصیل گردید پس از چهار به تهران بازگشت و وارد ارتش شد اولین مأموریت او نقشه برداری از نقاط مرزی بلوچستان بود.
وی طی سالهای پس از 28 مرداد 1332 به سمت فرماندار نظامی تهران و رئیس سازمان امنیت کشور منصوب گردید.
(قیام 15 خرداد به روایت اسناد / ج 3 / ص 212) هنگامیکه دولت امینی بخاطر کسر بودجه، کمک هزینه های دانشگاه را بطور چشمگیری تقلیل داد تظاهرات و آشوبهای غیر منتظره ای بیشتر دانشکده ها را فرا گرفت و فریادهای مرگ بر امینی و مرگ بر دولت فاسد و خائن بلند شد...
نیروهای نظامی پس از ورود به محوطه دانشگاه به دانشجویان حمله کردند بسیاری از دانشجویان را به قصد کشت و تا پای مرگ زیر ضربه های قنداق تفنگ خود گرفتند.
این حمله در تاریخ 1 /11 /40 منجر به یک کشته 218 زخمی و زندانی 300 دانشجو گردید.
ماروین زوینس می نویسد: «وقتی تحقیقات ادامه یافت بیشتر تقصیر به گردن تیمور بختیار افتاد اینطور بنظر می رسید که او این حمله نظامی را طرح ریزی و تحریک کرده بود، تا شاه را ناراحت کنند، امینی را از کار برکنار سازد و خود را بعنوان یک فرمانده نظامی پر قدرت به صحنه حکومت باز گرداند یعنی به مقام نخست وزیری.
چهار روز پس از رویداد خونین دانشگاه تیمور بختیار به کاخ مرمر به حضور شاه فرا خوانده شد ساعتی پس از رودررویی وقتی بختیار از کاخ بیرون آمد از همانجا به فرودگاه برده و به سویس پرواز داده شد.
(مصاحبه با شاه / صص 232ـ233) بختیار تصور می کرد برکناری او از ریاست سازمان امنیت مربوط به دکتر امینی است و از اینرو پس از کناره گیری امینی انتظار بازگشت ایران و اشغال یک مقام مهم نظامی و یا سیاسی را داشت ولی پس از بازنشستگی (1 /7 /41) متوجه شد شاه مایل به همکاری با او نیست.
کینه شاه از بختیار مربوط به مذاکراتی بود که بختیار در سفر امریکا با مقامات کاخ سفید برای برکناری شاه و ریاست جمهوری خود کرده بود (روز شمار عاقلی / ص 145) عَلَمْ در کتاب خاطرات خویش می نویسد: «از آنجا که تیمور بختیار فطرتا مردی جاه طلب بود و سری پر شور و انتقامجو داشت در بغداد نیز به توطئه ادامه می داد او از محل تبعیدگاه خود در سویس به بغداد آمده بود و به شورشیان و انقلابیون پشت مرز ایران در عراق کمک می کرد.
» در سال 1348 تیمور بختیار در بیروت به جرم قاچاق اسلحه توسط پلیس دستگیر شد و به زندان افتاد شاه خواستار آن شد که تیمور بختیار به مقامات امنیت ایرانی تحویل داده شود ولی لبنان پاسخ منفی داد و در نتیجه در 2 فروردین 1348 ایران با لبنان قطع رابطه دیپلماتیک نمود.
اندکی بعد تیمور بختیار در لبنان از زندان آزاد شد (مصاحبه با شاه / صص 246ـ247) وی مبدل به یکی از فعالترین مخالفان رژیم شاه شده بود.
دولت ایران به توصیه سفیر ترکیه مبلغ هنگفتی پول برای استرداد او در میان سیاستمداران لبنانی پخش نمود ولی عراقیها پیشدستی کردند و موفق شدند آزادی او را به دست آورند و در بغداد به او پناه بدهند.
(گفتگوی من با شاه / ج1 / ص 51) دولت عراق که هنوز با ایران بر سر مسائل مرزی کردها و شط العرب درگیری داشت از قدرت بختیار و اطلاعات نظامی و امنیتی او استفاده می کرد (مصاحبه با شاه / ص247) عاقبت در مرداد 1349 بوسیله سازمان امنیت (ساواک) در عراق بقتل رسید.
(تاریخ سیاسی ایران / ج1 / مدنی / ص 373)