تاریخ سند: 1 بهمن 1349
موضوع : شیخ حسین لنکرانی
متن سند:
از: 20 ه3
به: 316 شماره: 10795 /20 ه3
در ساعت 1945 روز 20 /10 /49 عده ای از جمله محمدحسن توسلی
خادم مسجد ارگ.
نقاش زاده کارمند ثبت.
احمد انتصاری.
حاجی محمود
میرافشار شغل معمار.
سرگرد میرسجادی که با لباس شخصی آمده بود و احمد
شیرازی کارمند شرکت نفت
در منزل لنکرانی اجتماع
نموده و درباره موضوعات
مختلف با هم صحبت
می کردند توسلی اظهار
داشت به مناسبت سخنرانی
فخرالدین حجازی در
مسجد ارگ دکتر مناقبی
توسط لنکرانی خیلی به من
ناسزا گفته و اضافه نموده
است که باید در این مورد از
فلسفی عذرخواهی کنم
احمد شیرازی یک کتاب
جیبی تحت عنوان بحثی در
ولایت تألیف احمد سیاح را
که برعلیه برقعی نوشته شده
بود به لنکرانی نشان داد.
لنکرانی درباره دکتر صاحب الزمانی که جلسه قبل در
منزل وی بود اظهار داشت پیش بینی کرده ام که صاحب الزمانی هم مانند جلال
عاقبت به خیر خواهد شد.
نظریه شنبه: منظور لنکرانی از جلال ـ جلال آل احمد1
بوده است.
نظریه یکشنبه: یکشنبه نظری ندارد آسای
نظریه چهارشنبه: نظری ندارد.
1 /11 با پرونده لنکرانی ارائه شود.
316 ـ 3 /11 /49
توضیحات سند:
1ـ شادروان جلال آل احمد در
سال 1302 ش در خانواده ای
روحانی متولد شد، پس از
دوران تحصیل در سال 1323 به
حزب توده پیوست و در مدت
کمتر از چهار سال در ردیف
رهبران توده ای قرار گرفت.
وی
در مدت دو سال به نوشتن
مطالبی پرداخت که خود آن را
«پرت و پلا» می نامید و به سبب
همین نوشته ها مأموریت یافت تا
زیر نظر احسان طبری به انتشار
نشریه بپردازد.
در سال 1326 با
انشعاب از حزب توده که دنباله
رو سیاست استالین بود، یک
حزب سوسیالیست با همکاری
خلیل ملکی و انور خامه ای بنا
نهاد.
در ماجرای ملی شدن
صنعت نفت فعالانه شرکت جست
و پس از کودتای 28 مرداد
1332 از حزب بازی سیاست
عملی کناره و دنبال کار تحقیق و
تعلیم را گرفت.
او برای احراز
هویت ملی «غربزدگی» را در
سال 1341 منتشر کرد و سپس
سفرنامه حج را بنام خسی در
میقات انتشار داد و از پی آن
کتاب «خدمت و خیانت
روشنفکران» را نوشت و در
سال 1347 کانون نویسندگان
ایران را بنیانگذاری کرد و
کنگره هنرمندان دربار را تحریم
نمود.
با بروز تحول عظیم در
افکارش و روی آوردن به دین
در سال 1340 اسلام را به
عنوان یک دین جامع و
روحانیت را تنها پایگاه ملی
برای مبارزه با غرب و غربزدگی
و از امام خمینی به عنوان منجی
یاد می کند.
مهمترین آراء سیاسی و
اجتماعی و مذهبی آل احمد در
کتاب «در خدمت و خیانت
روشنفکران» آمده است.
وی
تشیع را نوعی نهضت مبارز
روشنفکری می دانست و انتظار
و اجتهاد را دو نقطه اوج آن
می خواند، آل احمد در طول
زندگی 25 کتاب و سفرنامه و
مقاله به رشته تحریر درآورد و
یازده عنوان ترجمه انجام داد و
در سال 1348 در شهر اسالم به
طرز مشکوک فوت کرد.
ر.ک: شهید حجه الاسلام سید
عبدالکریم هاشمی نژاد به
روایت اسناد ساواک، تهران،
وزارت اطلاعات، 1377
منبع:
کتاب
شیخ حسین لنکرانی به روایت اسناد ساواک صفحه 318