صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: شیخ محمد صدوقی

موضوع: شیخ محمد صدوقی


متن سند:

از ۲۶/ ه‍ تاریخ: ۲۰/۶/۵۷
به: ۳۱۲
موضوع: شیخ محمد صدوقی

احمد خمینی۱ از نجف با منزل نامبرده بالا تماس گرفت و با محمد علی پسرش صحبت نمود و پرسید: یزد و شهرهای دیگر چه خبر؟ جواب داده شد یزد سراسر تعطیل است و قم هم تعطیل می‌باشد و در تهران اکثراً تعطیل کرده‌اند و خلاصه بیشتر شهرها تعطیل می‌باشد و اگر بشود آقا (خمینی) یک اعلامیه‌ای در مورد تعطیلی از نجف بدهند خوب است. احمد خمینی با خنده پاسخ داد: همان یکی بس است. و سپس پرسید: روحیه مردم چطور است؟ محمدعلی پاسخ داد: نسبتاً خوب است. خمینی پرسید: شنیدم آقای دستغیب را در شیراز گرفته‌اند؟ محمدعلی گفت: بله. خمینی به صدوقی تأکید نمود تابه قم نرود و به پدرش هم بگوید مواظب خود باشد و پرسید: از قم کی را گرفته‌اند؟ محمد علی گفت روحانی را. خمینی اظهار داشت:
به موسوی در قم بگویید منزل باشد من بهش زنگ می‌زنم صدوقی گفت این‌ها منزل نیستند و پشت خشت می‌باشند و همه منبری‌ها از منزل بیرون نمی‌آیند. البته از ترس و در خاتمه خمینی پرسید: پدرتان اعلامیه نداده‌اند؟ جواب داده شد: چرا. و خیلی هم تند. که خمینی از وی خواست در صورت ‌امکان نمونه آن را برایشان بفرستد.

در پرونده صدوقی بایگانی شود ۱۰۵۹

توضیحات سند:

۱- حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی: حاج سید احمد آقا خمینی در ۲۴ اسفند ۱۳۲۴ در بیت علم و عرفان و فضیلت و جهاد در قم ‌زاده شد. دوران آموزش‌های ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود به پایان رساند. پس از پایان دوران دبیرستان و در روزهای تبعید امام مشغول تحصیل علوم حوزوی نزد آیت‌الله سلطانی پدر همسرش گردید و از حدود سال ۵۱ از خارج مرحوم آیت‌الله حائری یزدی و حضرت آیت‌الله حاج آقا شبیری زنجانی بهره گرفت. وی در سال ۱۳۵۶ و با احتمال دستگیری مخفیانه به عراق رفت و سپس به همراه حضرت امام به پاریس و در ۱۲ بهمن سال ۵۷ به ایران بازگشت. در طول دوران تبعید امام وی نقش رابط ایشان با مبارزان را‌ ایفا می‌کرد و در ده سال پس از پیروزی انقلاب و دوران دفاع مقدس به بهترین وجه بیت حضرت امام را سامان بخشید. در ۲۶ اسفند سال ۱۳۷۳ شمع وجودش خاموش شد. ٢- دومین شهید محراب آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب به سال ۱۲۹۲ ه‍ ش در شیراز‌ زاده شد. پس از کسب درجه اجتهاد در نجف اشرف به شیراز بازگشت و پس از بازسازی مسجد جامع آن شهر حدود چهل سال در آن مسجد به تدریس و تفسیر پرداخت. مبارزات سیاسی خود را از سال ۱۳۴۱ آغاز کرد و در واقعه خونین ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و زندانی شد و مدتی در تبعید به سر برد و در سال ۵۷ نیز دستگیر گردید. وی را تکیه گاه اصلی مبارزات مردم استان فارس در طول دوران مبارزه دانسته‌اند. پس از پیروزی انقلاب به عضویت مجلس خبرگان انتخاب شد و‌ امام جمعه شیراز گردید. تا‌ این که در ۲۰ آذر سال ۱۳۶۰ در روز جمعه به دست منافقان به شهادت رسید. 

منبع:

کتاب شهید آیت‌الله حاج شیخ محمد صدوقی صفحه 344

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.