موضوع: شیخ محمد صدوقی
متن سند:
از ۲۶/ ه تاریخ: ۲۰/۶/۵۷
به: ۳۱۲
موضوع: شیخ محمد صدوقی
احمد خمینی۱ از نجف با منزل نامبرده بالا تماس گرفت و با محمد علی پسرش صحبت نمود و پرسید: یزد و شهرهای دیگر چه خبر؟ جواب داده شد یزد سراسر تعطیل است و قم هم تعطیل میباشد و در تهران اکثراً تعطیل کردهاند و خلاصه بیشتر شهرها تعطیل میباشد و اگر بشود آقا (خمینی) یک اعلامیهای در مورد تعطیلی از نجف بدهند خوب است. احمد خمینی با خنده پاسخ داد: همان یکی بس است. و سپس پرسید: روحیه مردم چطور است؟ محمدعلی پاسخ داد: نسبتاً خوب است. خمینی پرسید: شنیدم آقای دستغیب را در شیراز گرفتهاند؟ محمدعلی گفت: بله. خمینی به صدوقی تأکید نمود تابه قم نرود و به پدرش هم بگوید مواظب خود باشد و پرسید: از قم کی را گرفتهاند؟ محمد علی گفت روحانی را. خمینی اظهار داشت:
به موسوی در قم بگویید منزل باشد من بهش زنگ میزنم صدوقی گفت اینها منزل نیستند و پشت خشت میباشند و همه منبریها از منزل بیرون نمیآیند. البته از ترس و در خاتمه خمینی پرسید: پدرتان اعلامیه ندادهاند؟ جواب داده شد: چرا. و خیلی هم تند. که خمینی از وی خواست در صورت امکان نمونه آن را برایشان بفرستد.
در پرونده صدوقی بایگانی شود ۱۰۵۹
توضیحات سند:
۱- حجتالاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی: حاج سید احمد آقا خمینی در ۲۴ اسفند ۱۳۲۴ در بیت علم و عرفان و فضیلت و جهاد در قم زاده شد. دوران آموزشهای ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود به پایان رساند. پس از پایان دوران دبیرستان و در روزهای تبعید امام مشغول تحصیل علوم حوزوی نزد آیتالله سلطانی پدر همسرش گردید و از حدود سال ۵۱ از خارج مرحوم آیتالله حائری یزدی و حضرت آیتالله حاج آقا شبیری زنجانی بهره گرفت. وی در سال ۱۳۵۶ و با احتمال دستگیری مخفیانه به عراق رفت و سپس به همراه حضرت امام به پاریس و در ۱۲ بهمن سال ۵۷ به ایران بازگشت. در طول دوران تبعید امام وی نقش رابط ایشان با مبارزان را ایفا میکرد و در ده سال پس از پیروزی انقلاب و دوران دفاع مقدس به بهترین وجه بیت حضرت امام را سامان بخشید. در ۲۶ اسفند سال ۱۳۷۳ شمع وجودش خاموش شد. ٢- دومین شهید محراب آیتالله سید عبدالحسین دستغیب به سال ۱۲۹۲ ه ش در شیراز زاده شد. پس از کسب درجه اجتهاد در نجف اشرف به شیراز بازگشت و پس از بازسازی مسجد جامع آن شهر حدود چهل سال در آن مسجد به تدریس و تفسیر پرداخت. مبارزات سیاسی خود را از سال ۱۳۴۱ آغاز کرد و در واقعه خونین ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و زندانی شد و مدتی در تبعید به سر برد و در سال ۵۷ نیز دستگیر گردید. وی را تکیه گاه اصلی مبارزات مردم استان فارس در طول دوران مبارزه دانستهاند. پس از پیروزی انقلاب به عضویت مجلس خبرگان انتخاب شد و امام جمعه شیراز گردید. تا این که در ۲۰ آذر سال ۱۳۶۰ در روز جمعه به دست منافقان به شهادت رسید.
منبع:
کتاب
شهید آیتالله حاج شیخ محمد صدوقی صفحه 344