موضوع: فعالیت روحانیون مخالف و عناصر افراطی مذهبی در طی مراسم حج
تاریخ سند: 7 آذر 1349
موضوع: فعالیت روحانیون مخالف و عناصر افراطی مذهبی در طی مراسم حج
متن سند:
از: اداره کل سوم تاریخ:7 /9 /1349به: ریاست ساواک قزوین شماره: 3992 /316
موضوع: فعالیت روحانیون مخالف و عناصر افراطی مذهبی در طی مراسم حج
در سال جاری در مورد متقاضیان شرکت در مراسم حج به شهربانی کل کشور اعلام گردیده که حجاج ممنوع الخروج از کشور وجود ندارد لکن افرادی که قبلاً ممنوع الخروج گردیده‌اند کماکان مجاز به مسافرت نمی‌باشند و خاطر نشان شده که با رعایت حفاظت موضوع ترتیبی داده شود که موجبات سوء استفاده افراد سابقه‌دار فراهم نگردد.
اخبار واصله حاکیست که بعضی از روحانیون مخالف و عناصر افراطی مذهبی در نظر دارند ضمن مسافرت به کشور سعودی و شرکت در مراسم حج با پاره‌ای از روحانیون افراطی که از طریق سایر کشورها به9 ویژه عراق در این مراسم شرکت می‌نمایند ارتباطی به منظور گسترش فعالیت‌های خود برقرار و تصمیماتی در این زمینه اتخاذ نمایند. علیهذا با توجه به اهمیت موضوع و اینکه امکان دارد آیت‌اله خمینی یا فرزندش(مصطفی خمینی1) و عده‌ای از طرفداران وی در مراسم حج شرکت و از طرفی احتمال می‌رود عوامل بعثی دولت عراق با اعزام عناصری در صدد انجام فعالیت‌هایی علیه ایران و بهره‌برداری تبلیغاتی باشند. خواهشمند است دستور فرمائید ضمن اعلام هر گونه اخبار مکتسبه نسبت به موارد فوق رهبران عملیات را توجیه تا با دادن آموزش لازم به منابع مربوطه و همکاران که قصد شرکت در مراسم حج دارند در جریان مسافرت و فعالیت احتمالی عناصر مورد نظر واقع و نتایج حاصله را به موقع اعلام دارند.
مدیر کل اداره سوم- مقدم
امنیت داخلی[ناخوانا] منطقه استحفاظی[اعزام] می‌شوند. برای حج فعلاً شناخته شوند[ناخوانا] و توجیه کاری شوند.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله شهید سید مصطفى خمینى، فرزند گرانقدر امام خمینى (ره) در آذرماه 1309 هـ ش (12 رجب 1349 هجرى قمرى) در شهر قم دیده به جهان گشود. او در محیطى آکنده از معنویت رشد کرد و در سن 15 سالگى در حوزه علمیه قم به تحصیل علوم دینى پرداخت. دوره سطح را از محضر اساتیدى چون حضرات آیات مرتضی حائرى، محمد صدوقى، سلطانى و محمدجواد اصفهانى گذراند. در سن 21 سالگى مشغول فراگیرى دروس خارج شد و از محضر حضرات آیات عظام بروجردى، امام خمینى و محقق داماد استفاده‌هاى علمى بسیارى کرد. فلسفه و کلام را نزد فیلسوفان نامدارى چون علامه سید محمدحسین طباطبایى و آیت‌اللّه سید ابوالحسن رفیعی قزوینى آموخت و در علم رجال و تاریخ نیز اطلاعات فراوانى کسب کرد. وى در حدود 27 سالگى به درجه اجتهاد رسید. از آغاز مبارزه حضرت امام تا زمان تبعید ایشان به ترکیه، پشت سر امام گام بر مى‌داشت. همزمان با دستگیرى و تبعید امام خمینى به ترکیه در 13 آبان 1343، منزل حاج آقا مصطفى نیز مورد تعرض مأموران رژیم قرار گرفت و در اثر حمله مأموران فرزند خردسالش به شهادت رسید و خود توسط مأموران شهربانى قم دستگیر و روانه زندان قزل‌قلعه شد. عوامل رژیم قصد داشتند او را با میل خود از ایران برانند تا یاد و خاطره امام به دست فراموشى سپرده شود. بنابراین وى را پس از 57 روز از زندان آزاد کردند و موافقتش را جهت خروج از ایران جلب نمودند. اما او پس از مشورت با استادان و فضلاى حوزه علمیه از مسافرت به ترکیه منصرف شد. به همین دلیل سرهنگ بدیعى، رئیس ساواک قم مجددا او را دستگیر و به تهران اعزام کرد و از آنجا به ترکیه تبعید گردید. در سال 1344 به همراه امام عازم نجف‌اشرف شدند. او مدت 13 سال در حوزه علمیه نجف به تدریس و تألیف و تربیت طلاب اشتغال یافت و دست به تألیفات زیادى از جمله القواعد الحکمۀ، القواعد الاصولیۀ، اصول مختصر و مفصل، شرح زندگانى معصومین (علیهم السلام) و تفسیر قرآن به سبک جدید زد که برخى از آنها ناتمام مانده است. وى دست راست امام محسوب مى‌شد و یک چهره انقلابى بود که با روحانیون، روشنفکران و دانشجویان مسلمان داخل و خارج کشور ارتباط داشت. از این رو ساواک بر آن شد تا با به شهادت رساندن او، یک مخالف جدى را از سر راه رژیم بردارد و بدین ترتیب در اول آبان 1356 به طرز مرموزى وى را در نجف اشرف به شهادت رساند. پیکر پاک او را به کربلا بردند و پس از غسل در آب فرات و طواف در حرم‌هاى مطهر حضرت امام حسین و حضرت ابوالفضل (علیهماالسلام)، به نجف بازگردانده و در ایوان طلاى حضرت امیر (علیه‌السلام) به خاک سپردند. پس از شهادت ایشان، جمعى از طلاب با چشمانى اشکبار جهت عرض تسلیت خدمت حضرت امام رسیدند و ایشان به رغم مصیبت زدگى، در کمال صبر و آرامش فرمودند : «امانتى بود که خدا به ما داد و از ما گرفت، گریه ندارد! ذلک فضل‌اللّه یؤتیه من یشاء».ر.ک: شهید آیت‌الله حاج سید مصطفی خمینی به روایت اسناد ساواک؛ تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1388