شهربانى استان مازندران
تاریخ سند: 25 تیر 1357
شهربانى استان مازندران
متن سند:
از: 2 ﻫ 1 تاریخ: 25 /4 /2537[1357]به: 312 شماره: 1921 /2 ﻫ 1
شهربانى استان مازندران
13570425
اطلاع واصله حاکیست 17 /4 /25371 عده‌اى از اهالى بخش 8 سارى مبادرت به تزئین مسجد دهقان‌زاده سارى و خرید مقادیرى شیرینى به مناسبت میلاد حضرت امام حسین (ع) را مى‌نماید که این امر مورد اعتراض آقاى شیخ عبدالوهاب قاسمى فرزند عزیز واقع و بنا به توصیه وى تحت عنوان این که مردم مسلمان عزادار مى‌باشند تزئینات و شیرینى‌هاى خریدارى شده را از مسجد جمع‌آورى و خارج مى‌نمایند.1
روز18 /4 /2537 نیز عده‌اى ناشناس تلفنى بانیان بعضى از تکایا را که تکیه خود را تزئین نموده‌اند تهدید نموده‌اند که بایستى به علت کشتار دستجمعى مردم مسلمان ایران روزهاى سوم و پانزدهم شعبان چراغانى و جشن گرفته نشود.2
نظریه شنبه: صحت دارد.
نظریه یکشنبه: نظریه شنبه مورد تأیید است.
نظریه چهارشنبه: با آنکه قبلاً شیخ عبدالوهاب قاسمى احضار و در مورد اظهارات خلافش در مسجد جامع سارى به وى توجه و تذکر لازم داده شده است معهذا نامبرده به تذکر داده شده چندان توجهى نداشته و مبادرت به اظهارات خلاف مى‌نماید. رومى
در پرونده شخصى عبدالوهاب قاسمى به کلاسه 18267 بایگانى شود. روحانى 19 /5 /37
توضیحات سند:
1. «برگ خبرى» هم در همین مورد در میان سندهاى ساواک وجود داشت که در آن نوشته شده بود: «اطلاع واصله حاکى است شب هنگام 17 /4 /2537 وسیله افراد ناشناس تعدادى اعلامیه مضره پلى کپى شده از طرف خمینى که ضمن آن به انگیزه وقایع اخیر اخلالگرانه در بعضى از شهرستانهاى ایران برگزارى مراسم جشنهاى سوم و پانزدهم شعبان را تحریم نموده در بعضى از محلات سارى پخش که تعداد دو نسخه آن بدست آمده.» این برگ خبر با شماره 341 و تاریخ 21 /4 /2537 از شهربانى مازندران به ساواک این استان فرستاده شد.2. امام خمینى در تیر ماه [57] یک اعلامیه منتشر کردند که همین اعلامیه کوتاه در سرنوشت این ماه، بسیار مهم افتاد. امام در پاسخ به پرسشهاى مکررى که درباره شیوه برپایى جشنهاى ماه شعبان به ویژه روز تولد حضرت مهدى (عج) از ایشان شده بود، نوشتند: «رژیم منحط براى مسلمین ایران عیدى نگذاشته است. دست شاه تا مرفق به خون ملت ایران فرو رفته و در حال حاضر ملت عزیز در عزاى عزیزان خود نشسته [است].» امام در بخش دیگى از پاسخ خود نوشتند: «ما روزى را عید مى‌گیریم که بنیان ظلم و ظالم را منهدم کنیم و دست دودمان ستمکار پهلوى را از کشور قطع نماییم و آن روز ان‌شاءالله تعالى نزدیک است و روز عید اسلامى است.»
اعلامیه امام در سطح وسیعى از جغرافیاى ایران توزیع شد. گروه‌هاى مختلف اجتماعى اقدام به تکثیر این اعلامیه کردند. مأمورین ساواک و شهربانى گزارش‌هاى فراوانى از کشف این اعلامیه در شهرهاى کوچک و بزرگ تهیه کردند.
ساواک پس از این که متوجه شد مردم و روحانیان جشنهاى ماه شعبان را تحریم خواهند کرد، در صدد برآمد اقداماتى صورت دهد که بتواند از تحقق این خواست جلوگیرى کند. ابتدا اعلامیه‌اى چاپ کرد و در آن با توسل به این امر که جشن نیمه شعبان اقدامى است علیه فرقه ضاله و طایفه گمراه بهائیت، از مردم دعوت کرد که باشکوه بیشترى پانزدهم شعبان را جشن بگیرند. در این اعلامیه آمده بود: «امسال جشن نیمه شعبان با بهترین طرز و عالى‌ترین کیفیت بهتر از گذشته انجام خواهد شد و این خود بهترین مبارزه علیه ستمگران و ظالمان است.»
اقدام بعدى ساواک مذاکره با انجمن حجتیه براى برپایى این جشن بود. پاسخى که ساواک از رهبر انجمن گرفت این بود که برخلاف میل خود و از ترس واکنشهاى مردم نمى‌توانیم در این جشنها شرکت کنیم.
تمهیدات ساواک در نهایت مؤثر نیفتاد و عملاً آن سال جشن پانزدهم شعبان شباهتى با سالهاى پیشین خود نداشت. چراغانى و آذین‌بندیها محدود به ادارات، بانکها و ساختمانهاى دولتى شد.
انقلاب اسلامى به روایت اسناد ساواک کتاب هفتم، تهران: مرکز بررسى اسناد تاریخى وزارت اطلاعات، چاپ اول، آذر ماه 1379