گزارش خبر
گزارش خبر
متن سند:
گزارش خبربه: ۳۰۲ تاریخ: ۲۳/۶/۴۹
از: ۲۳۳ شماره: ۲۳۲۶۶/۲۳۲
برابر اظهارات منشاء در اوایل شهریور ماه ۱۳۴۹ منطقه قبله صحن مطهر حضرت علی علیه السلام از طرف دژبان ارتش و شرطی نجف خلوت و عبور و مرور قطع گردید و سپس جنازه‌ای با تشریفات کامل در حالی که حسن البکر و چند نفر از وزرای کابینه و اعضاء شورای انقلاب و افسران درجات بالا همراهی می‌کردند برای دفن به صحن مطهر آوردند و در قسمت راست درب ورودی از بازار قبله پائین‌تر از غرفه مخصوص تشریفات در محلی که سابقاً آقای سید مهدی حکیم نماز می‌گذاردند و اکنون آقای سید یوسف حکیم نماز می‌خواند دفن نمودند و سنگ قبر نیز از مرمر ولی بدون هیچ گونه نوشته‌ای از طرف تشریفات کلیدداری صحن در محل دفن گذارده شده (طبق کروکی پیوست) در روز تشییع جنازه و دفن هیچ گونه اسمی از میت در میان نبوده و مأمورین شرطی و دژبان اظهار می‌کردند که یکی از افسران عالی مقام بعثی مربوط به شورای انقلاب شهید شده که با این تشریفات دفن می‌شود ولی پس از چند روز که دو نفر خانم با پسر جوانی که در حدود بیش از بیست سال به نظر نمی‌رسید و سیاه پوش بودند همراه با دو نفر شرطی مسلح و راهنمائی کلیددار باشی تشریفات حرم مطهر به صحن آمده و بر سر قبر مذکور مدتی توقف و فاتحه خوانی نموده و در هنگام مراجعت چون خیلی ناراحت به نظر می‌رسیدند به غرفه تشریفات راهنمائی و پس از کمی توقف از صحن خارج شدند و ضمن این رفت و آمدها چند بار تکرار شده مأمورین شرطی همراه این خانم‌ها به کلیددار و همچنین منشاء که خادم باشی همین محل و مسئول امور مربوط به دفن اشخاص در صحن می‌باشد گفته‌اند که همراهان آنها از خانواده بختیار هستند که چندی پیش کشته شده است و تاکنون دستوری برای نوشتن سنگ قبر نرسیده ولی چند نفر از کسانی که وارد در امور مربوط به کارهای تشریفاتی حرم مطهر هستند اظهار کرده‌اند که در دفتر مخصوص ثبت مردگان ضبط شده در صحن مطهر نام شخصی که در این محل دفن گردیده (الفریق المتقاعد تیمور این رابن فتحعلی البختیاری) نوشته شده ولی از طرف شورای انقلاب به کلیدداری محل دستور داده شده تا آنجا که امکان دارد از پخش این موضوع خودداری شود.
موضوع کشته شدن بختیار در بغداد و نجف در بین بعثی‌ها و شرطی‌ها و به خصوص مدارس علمیه مذهبی کاملاً شایع است و روایات مختلف در این مورد اظهار می‌شود. بعضی قتل وی را وسیله بعثی‌ها می‌دانند بعضی اظهار می‌کنند که وسیله چند نفر ایرانی که از کمونیست‌های متعصب ایران مقیم اروپا که به عراق آمده و از دوستان بختیار بوده‌اند صورت گرفته و بعضی دیگر می‌گویند که از طرف دولت ایران چند نفر به صورت ظاهری با وی دوستی و همکاری داشته و همه جا حتى در کاخ جمهوری با وی بوده‌اند و همان‌ها او را در دیاله براثر مشاجره شدید مسلکی و مرامی کشته‌اند ولی در حقیقت افراد اعزام شده و مأمور مخصوص ایران بوده‌اند.
نظریه بخش ۲۳۳ - باعطف توجه به امکانات و مقدورات منبع و هم چنین دوستی دیرینه‌ای که منبع با منشاء دارد مفاد مصرحه در فوق صحیح به نظر می‌رسد.
به عرض رسیده است. ثابتی ۲۳/۶/۴۹