تاریخ سند: 16 اردیبهشت 1349
درباره : سیدمحمود طالقانی
متن سند:
محترما معروض می دارد
چندی قبل شهربانی کل کشور اعلام داشت علیرغم تذکراتی که به نامبرده
بالا دایر بر خودداری از سخنرانی در مسجد هدایت داده شده معهذا به وعظ خود
ادامه می دهد و اظهار داشته ممنوع المنبر بودن وی بایستی کتبا به وی ابلاغ شود.
شهربانی کل در پایان نظر
ساواک را در مورد
دستگیری نامبرده استعلام
نموده بود که چون مدارک
قاطع و محکمه پسندی علیه
طالقانی در دست نبود لذا به
شهربانی اعلام شد
دستگیری شخص فوق به
مصلحت نمی باشد.
مجددا شهربانی اعلام داشته
سیدمحمود طالقانی بدون
توجه به تذکرات مامورین
انتظامی مرتبا در مسجد
هدایت به طور ایستاده
سخنرانی می کند و نظر
ساواک را در مورد نحوه
رفتار با وی استعلام کرده است.
توضیح آن که ساواک تهران اعلام نمود در تاریخ 7 /1 /49 یکی از افسران
شهربانی با لباس سویل به یادشده تذکر می دهد نباید در مسجد صحبت کند
طالقانی از وی مطالبه کارت شناسایی می کند و پس از ارائه کارت مشاجراتی
بین آنان رخ داده و مشارالیه از روز 8 /1 /49 به مسجد هدایت نرفته است.
نظریه :
دستگیری سیدمحمود طالقانی همان طور که قبلاً نیز به عرض رسیده به علت
عدم مدارک کافی و محکمه پسند به مصلحت نمی باشد و طرد وی نیز از مرکز
موجب بزرگ شدن وی و بهانه ای جهت عناصر افراطی خواهد بود و به طوری که
استنباط می شود مامورین انتظامی بدون در نظر گرفتن موقعیت ظاهری طالقانی
به مسجد مراجعه و در حضور سایرین به وی تذکر می دهند و این امر بر مشارالیه
گران می آید و ظاهرا به همین علت اصطکاکی بین مشارالیه و شهربانی به وجود
آمده است.
علیهذا در صورت تصویب توجه شهربانی به نامه قبلی جلب شود و به
ساواک تهران اعلام گردد ضمن تماس با وی به طور دوستانه و شدید تذکر داده
شود از سخنرانی خودداری
و صرفا به اقامه نماز
جماعت بپردازد.
مسئول بررسی ـ اوانی
16 /2 /49
رئیس بخش 316 ـ ازغندی
19 /2 /49
رئیس اداره یکم عملیات و
بررسی ـ جوان 20 /2 /49
منبع:
کتاب
آیتالله سید محمود طالقانی به روایت اسناد ساواک - جلد سوم صفحه 10