تاریخ سند: 17 اسفند 1343
موضوع: جلسه منزل آیتالله کاشانی غروی
متن سند:
شماره: 25478 /20الف تاریخ: 17 /12 /1343
موضوع: جلسه منزل آیتالله کاشانی غروی
بعد از ظهر روز 7 /12 /43 جلسهای در منزل آیتالله غروی1واقع در سه راه سیروس کوچه رودابه با شرکت چند نفر از کاشانیان مقیم مرکز منجمله آقای مصنع کاشانی. مسعود شریف، نظران تشکیل گردید. در این اجتماع اظهارات ذیل را بیان داشتهاند.
مصنع کاشانی اظهار مینماید خدمت سربازی برای من خیلی خوب است زیرا با تمرین تیراندازی امیدوارم روزی به حساب جنایات خائنین برسیم. آیتالله غروی اظهار مینماید هنگامیکه سرهنگ طاهری قصد دستگیری من و افرادی که در منزل من بودند داشت گفتم شقیتر از شماها سعیدتر از ما را در کربلا کشتند ما هم برای مبارزه آمادهایم.
یکی از حاضرین راجع به حال آیتالله خمینی سؤال مینماید غروی جواب میدهد سید صادق لواسانی مرتباً از او نامه دارد و در نامههای خود خمینی تأکید به صبر و مقاومت نموده است یکی دیگر از حاضرین اظهار میدارد چنانچه عبدالناصر به ایران حمله کند ملت ایران مقاومت این دولت خائن را خنثی و از عبدالناصر پشتیبانی خواهند کرد غروی اظهار مینماید علماء رابطه کامل دارند و آقای سید صادق لواسانی و علماء رابطه کامل دارند و آقای سید صادق لواسانی و علماء نجف تبادل نظرهایی کردهاند و به موقع کار را یکسره خواهند کرد. ش
اداره دوم-1. مصنع کاشانی شناسائی شود.
2- 326 میتواند با شناسائی سید صادق لواسانی نامهها را کنترل نماید 17 /12
1- کمیته مذهبی در اجرای پینوشت اقدام شود
2- بخش 236 را در جریان قرار دهید نامهها را کنترل نماید.
3- نقش و سوابق آیتاله غروی تکمیل گردد.
و سید صادق لواسانی را شناسائی نمایئد- 28 /12
به پرونده لواسانی ضمیمه و ارائه شود با استحضار بخش 326 برسد
توضیحات سند:
1. آیت الله سیدمحمد غروی کاشانی در سال 1275 ﻫ ش در کاشان متولد شد. تحصیلات مقدماتی و سطح را در کاشان نزد آیتالله حاج ملا حبیب کاشانی فرا گرفت، سپس به اصفهان رفت و مدت پنج سال به حلقۀ شاگردان جهانگیر خان قشقایی و آخوند ملا محمد کاشانی پیوست. وی با اینکه به درجۀ اجتهاد رسیده بود برای تکمیل تحصیلات به نجف اشرف رفت و چهارده سال در حوزه درس استادان بزرگ فقه و اصول مانند آیات عظام: میرزا حسین نائینی، آقا سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی حضور یافت و از آنها اجازه اجتهاد گرفت و بعد از 14 سال اقامت در نجف به ایران بازگشت. وی به علت صدور فتوای دو نفر از مفسدین فیالارض، تحت فشار حکومت قرار گرفت و از کاشان به تهران تبعید شد. او در مبارزۀ علیه انگلیس، نزدیکترین همکار آیتاله کاشانی بود. در سال 1341 به دلیل مخالفت با همه پرسی شاه، اجتماع عظیم روحانیت مبارز تهران در منزل وی تشکیل شد. همین اجتماع از طرف عمال ساواک به عنوان مظهر مخالفت روحانیت و مردم تهران علیه همه پرسی شاه تلقی گردید و منجر به بازداشت آیتالله غروی و سایر روحانیون و حبس در زندان قزل قلعه شد. آیتالله غروی در سال 1341 بعد از آزادی از زندان، به وسیله اعلانات و آگهی به مبارزۀ خود ادامه داد و با تشکیل جلسات مخفی یا آشکار، با حضور افراد مبارزی چون آیتالله غفاری مبارزه علیه دستگاه را تعقیب کرد. این مبارزات باعث دستگیری و زحمات و گرفتاریهای زیادی برای وی و شهادت دوستانش مانند اسماعیل رضایی شد و ایشان که مدتها ممنوع الملاقات بود برای مبارزه با رژیم پهلوی روز مرگ جمال عبدالناصر را عزای عمومی اعلام کرد. آیتالله غروی سرانجام در تاریخ پنجم آذر ماه 1357 بعد از دو سال بیماری در سن 85 سالگی در بیمارستان جم به رحمت ایزدی پیوست و جنازهاش را طبق وصیت به کاشان منتقل و در مزار فیض، مقبرۀ خانوادگی، به خاک سپرده شد.
منبع:
کتاب
آیتالله حاج سید محمد صادق لواسانی به روایت اسناد ساواک صفحه 37