موضوع: سیدحسین حسینی علی‌آبادی
تاریخ سند: 6 آبان 1349
موضوع: سیدحسین حسینی علی‌آبادی
متن سند:
از: 2/ ﻫ تاریخ:6 /8 /1349به: 316 شماره: 4137/ ﻫ
موضوع: سیدحسین حسینی علی‌آبادی
پیرو: 5027/گ10 ـ 2 /8 /49
روز چهارشنبه 29 /7 /49 ازطرف خانواده امامی و رحیمی به مناسبت ازدواج سیدحسین حسینی علی‌آبادی با دختر حاج محمد شیخ نظری دعوتی به‌عمل آمده‌بود و این دعوت تا ساعت 14:30 به‌طول انجامید بعد از پایان میهمانی آقای سیدحسین حسینی به شیخ عبدالنبی احمدی اظهارداشت مایلی قدری قدم بزنیم چون جواب مساعد دریافت داشت به‌اتفاق به طرف خیابان قصر حرکت کردند در مسیر راه سیدحسین حسینی از شیخ عبدالنبی احمدی پرسید چرا این‌قدر1 جاخوردی و سکوت را شعار خود قرار داده‌اید؟ شیخ عبدالنبی احمدی در جواب گفت چه‌کنم زور است سیدحسین حسینی مجدداً گفت آزاد باش خدا تو را آزاد خلق کرده و خاطرجمع باش خدا با ما است و وضعیت به این حال نمی‌ماند فکر می‌کنم وضع روحانیت باز جنبشی بخورد خلاصه الکلام روحانیت احتیاج به بیان شما گویندگان مذهبی دارد در این‌مورد کوتاهی ننمائید. هرچند من به نوبه خود در هرنماز دعا می‌کنم ملک حسین2 نابود گردد زیرا تمام روحانیون قم دشمن ملک حسین و دعاگوی کماندوهای فلسطینی3 هستند چون هرکسی را که خاندان سلطنت با او موافق باشد ما مخالف او هستیم.
نظریه شنبه. از اظهارات یادشده بالا چنین استنباط می‌گردد که مشارالیه یکی از روحانیون افراطی و مخالف می‌باشد و با اظهار مطالب فوق قصد تحریک شیخ عبدالنبی احمدی را که یکی از روحانیون مخالف می‌باشد داشته تا در منابر مطالب خلافی ایراد نماید.
نظریه یکشنبه: نظریه شنبه مورد تائید است ضمناً یادشده در این ساواک فاقد سابقه مضره سیاسی می‌باشد قابوس در 161119 بایگانی شود
نظریه گ10. نظریه یکشنبه موردتائید است. آقای مجتبوی پرونده نامبردگان تکمیل و تحت مراقبت دقیق باشند.
توضیحات سند:
1. اصل: انقدر2. ملک حسین در سال 1314ﻫ ش/ 1935م در امان به دنیا آمد و در 18 سالگى به پادشاهى اردن رسید. بدنامى ملک حسین با کشتار فلسطینى‌ها در سپتامبر 1970 اوج گرفت. وى یکى از طرفداران به رسمیت شناختن اسرائیل بود و در جنگ عراق علیه ایران یکى از متحدان صدام حسین به شمار مى‌رفت. ملک حسین در سال 1378 در اثر ابتلا به سرطان درگذشت و پسرش ملک عبدالله جانشین وى شد.
2. در پی گسترش عملیات چریک‌های فلسطینی علیه عوامل رژیم صهیونیستی و هم چنین افزایش حضور نظامی نیروهای سازمان آزادی بخش فلسطین در اردن از اوایل سپتامبر 1970میلادی، درگیری‌های پراکنده‌ای میان ارتش اردن و چریک‌های فلسطینی، به ویژه در امان پایتخت این کشور درگرفت و حتی سوءقصدی به جان شاه حسین انجام شد که ناکام ماند. این مسئله باعث تشکیل دولت نظامی در اردن گردید که در واقع، اعلان جنگ به سازمان آزادی بخش فلسطین قلمداد می‌شد. به دستور شاه حسین در بامداد هفدهم سپتامبر 1970میلادی، ارتش اردن حمله گسترده و همه جانبه خود را به مراکز تجمع نیروهای فلسطینی آغاز کرد و با سلاح های سبک و سنگین خود جنگ سختی را علیه فلسطینیان به راه انداخت. بر اثر این جنگ، کشتار وسیعی صورت گرفت که در طی آن بین دوازده تا پانزده هزار فلسطینی کشته و تعداد زیاد دیگری نیز مجروح شدند. سرانجام پس از دوازده روز درگیری و سرکوب، توافقنامه آتش‌بس میان سازمان آزادی بخش فلسطین به رهبری یاسرعرفات و شاه حسین امضا شد. در اواخر همان سال، بار دیگر میان ارتش اردن و چریک های فلسطینی درگیری‌هایی رخ داد تا این که شاه اردن به طور کامل مانع از حمله این چریک ها به نظامیان رژیم صهیونیستی از طریق خاک اردن شد. شاه حسین از آن پس، صدها هزار پناهنده فلسطینی را از اردن اخراج نمود و دست دوستی به سوی رژیم صهیونیستی دراز کرد.