تاریخ سند: 31 خرداد 1354
روز جاری در دانشسرای عالی فنی بابل
متن سند:
از: ساری تاریخ:31 /3 /1354
به: 324 و 312 شماره: 1894/ﻫ
روز جاری در دانشسرای عالی فنی بابل سه نسخه اعلامیه دستنویس شده در کمد بزرگ مورد استفاده عموم دانشجویان حاوی جملات به شرح زیر بدست آمده. پیروز باد ائتلاف همه نیروهای مترقی و مبارز قم دوستان تا کی باید برابر اعمال زور بیتفاوت باشید ز جا خیز به پا خیزید تا کی باید خون بیگناهانی چون پویانها جزنیها1 و صدها دانشجویان دیگر ریخته شود. از نشریه ندای خلق.
بخش 324 اقدام نموده.2 /4 /54
نتیجه اقدامات مورد شناسایی عاملین خواسته شد1 /4 /54.
در ساعت 07:00 روز 1 /4 سال 54 به بخش 312 واصل گردید. آقای مرعشی 19 /4 /54
توضیحات سند:
1. بیژن جزنی، فرزند حسین در سال 1316 ﻫ ش در تهران متولد شد. پدرش ستوان یکم ژاندارمری بود که بعدها به فرقهی دموکرات پیوست. در نتیجه پس از شکست فرقه و برچیده شدن حکومت پیشهوری به شوروی گریخت. مادر بیژن، عالمتاج کلانتری نظری، نیز عضو کمیتهی زنان حزب توده بود. دو تن از عموها و تمامی داییهای بیژن جزنی از فعالین حزب توده بودند.وی پس از اخذ دیپلم متوسطه در آزمون ورودی دانشگاه تهران شرکت کرد و در رشتهی فلسفه دانشکدهی فلسفه و علوم تربیتی دانشگاه تهران پذیرفته شد.
ورود جزنی به دانشگاه در سال 1338 مقارن بود با بازشدن فضای سیاسی کشور. جزنی که پس از کودتای 28 مرداد سال 1332 سمپاتی خود را نسبت به حزب توده از دست داده بود، اینبار به فعالیت در چارچوب جبهه ملی پرداخت.
امّا فضای باز سیاسی کشور با سرکوب قیام پانزدهم خرداد سال 1342 کاملاً دگرگون شد و فعالیت احزاب و سازمانها به خاموشی گرایید. اینبار جزنی فعالیت خود را بر انتشار نشریهی «پیام دانشجو» متمرکز ساخت، ولی با لورفتن دستاندرکاران انتشار این نشریه همگی آنان از جمله جزنی دستگیر شدند. او پس از سپری کردن دوران محکومیت 9 ماههی خود، به همراه داییاش «منوچهر کلانتری نظری» و چند تن دیگر جلساتی برای دستیابی و تدوین استراتژی مبارزه تشکیل داد. بالاخره جمعی که به دور جزنی گرد آمده بودند، مبارزهی مسلحانه را به عنوان شکلی از اشکال مبارزه علیه دیکتاتوری شاه پذیرفتند. از آن پس یارگیری و تشکیل و گسترش هستهها و مطالعات مقدماتی برای نحوهی مبارزه آغاز شد، امّا این گروه که هنوز فاقد ساختاری سازمانی و نام و عنوان بود، توسط ساواک ضربه خورد و اعضای آن دستگیر شدند. جزنی در دادگاه به 10 سال حبس محکوم شد. این گروه به لحاظ موقعیت ویژه جزنی و ضیاء ظریفی در آن، گروه جزنی ـ ضیاء ظریفی نام گرفت. بعدها بازماندگان این گروه در پیوند با گروه دیگر سازمان چریکهای فدایی خلق را در سال 1350 بنیان نهادند. جزنی درحالی که دوران محکومیت خود را سپری میکرد، در 29 فروردین سال 1354 به همراه 6 تن از اعضای گروهش و دو تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق در تپههای اوین و به بهانهی فرار از زندان به رگبار گلوله بسته شد و به قتل رسید.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، کتاب 02 صفحه 148