گزارش
تاریخ سند: 18 مرداد 1344
گزارش
متن سند:
مقامات ساواک به ترتیب سلسله مراتب محترما به استحضار می رساند: خبر مربوط به قطع حقوق بانو مهری دبیرآهی از نخست وزیری که در روزنامه فرمان مورخ 13 /5 /44 منتشر گردیده از عباس شاهنده مدیر روزنامه مذکور نسبت به چگونگی کسب این خبر سؤالاتی به عمل آمده که نتیجه آن ذیلاً از عرض می گذرد : نامبرده اظهار می دارد خبر فوق الذکر در تاریخ 9 /5 /44 در روزنامه سحر درج گردیده بود لکن در متن آن به کلمه نخست وزیر اشاره نشده منتهی خبری که بعد از خبر مربوطه به خانم آهی دائر بر جلوگیری از اسراف و تبذیر بودجه نخست وزیر توسط آقای هویدا1 در زیر مطلب فوق ذکر گردیده موید صحت خبر منتشره در روزنامه فرمان می باشد مضافا اینکه انوشیروانی مدیر روزنامه سحر نیز با صراحت اظهار نموده که منظورش از ذکر کلمه سازمان صرفا نخست وزیر بوده است.در خاتمه به عرض می رساند برابر تحقیقات معموله انوشیروانی مدیر روزنامه سحر در حال حاضر در تهران نبوده و به استان کردستان عزیمت کرده است.
تهیه کننده رئیس بخش 325 فردوس رئیس اداره دوم عملیات مدیر کل اداره سوم روزنامه پیوست پرونده شود 18 /5 به عرض رسید اقدامی ندارد 19 /5
توضیحات سند:
1ـ امیرعباس هویدا فرزند حبیب اله در سال 1297 در تهران متولد شد.نامبرده تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تهران به پایان رسانید و از دبیرستان دارالفنون فارغ التحصیل شد.
پس از آن برای ادامه تحصیل رهسپار دیار فرنگ شد و در سال 1321 به ایران بازگشت.
افسرالملوک مادر هویدا دختر محمد حسین خان سردار از تروریستهای معروف بهایی بود که در دوران قاجاریه در آشوب و بلوایی که بهائیان در چند شهر ایران به راه انداختند نقش داشت.
پدر بزرگ هویدا میرزا قناد از بهائیان مخلص و فداکار و مجذوب عباس افندی بود و به واسطه نزدیکی با عباس افندی از غضب مردم مسلمان بیم و هراس داشت و از اقامت در ایران نگران بود.
لذا به عکا رفت و مستخدم و نوکر دستگاه عباس افندی شد و به لحاظ تعصب و علاقه ای که به این فرقه داشت مورد لطف و محبت خاص وی قرار گرفت.
عباس افندی حبیب اله خان پسر میرزا رضا قناد را مشغول تحصیل کرد.
سپس وی به تهران آمد و در دستگاه سردار اسعد بختیاری نفوذ کرد.
وی در آنجا مترجم شد و به نام سردار اسعد چند کتاب ترجمه کرد.
مدتی هم در روزنامه رعد با سمت مترجم انجام وظیفه کرد و با کمک بختیاریها به وزارت خارجه رفت و عین الملک لقب گرفت وی جهت مأموریت به سوریه و لبنان رفت و در این سمت به طور پنهانی برای بهائیها تبلیغ می کرد و با انگلیس هم سروسری داشت.
عین الملک دوپسربنام فریدون و امیر عباس داشت.
نام عباس را هم شوقی افندی برای بزرگداشت نام برادر خود عباس افندی بر هویدا نهاد و نام امیر را هم به خاطر احترام برادرش بر اول آن افزود.
امیر عباس به پیروی از مسلک و عقیده پدر خویش به سران بهایی نزدیک شد و از هیچگونه خدمتگزاری در راه ترویج مسلک بهائیت فروگذاری نکرد.
امیر عباس به حکم سابقه پدر وارد خدمت در وزارت خارجه شد و در آنجا ماموریتهای مختلف به او محول گردید.
بالاخره در ایام جنگ دوم و سابقه دوستی که با آقای عبداله انتظام داشت به سر کنسولگری ایران در هامبورگ منصوب گردید.
سمتهایی را که هویدا از سال 1321 تا 1357 بر عهده داشت می توان چنین بر شمرد: وزارت خارجه ـ اتاشه سفارت در پاریس (1325) (هنوز پنج ماه از اقامت هویدا در سفارت نگذشته بود که به اتفاق حسنعلی منصور و عده ای دیگر به جرم قاچاق مواد مخدر توسط پلیس فرانسه دستگیر شد) ـ دبیر نمایندگی شاهنشاهی در آلمان ـ منشی وزیر امور خارجه در سال 1330 ـ کارمند سازمان ملل و رئیس قسمت روابط کمیساریای عالی پناهندگان و رسیدگی به امور پناهندگان مجاری در یوگسلاوی ـ مستشار سفارت کبرای شاهنشاهی در آنکارا (1335) ـ معاون رئیس هیأت مدیره شرکت نفت در سال 1336 ـ قائم مقام دبیر کل حزب ایران نوین ـ وزیر دارایی در سال 1342 ـ از بهمن 1343 نخست وزیر به مدت 13 سال.
دولت هویدا را تماما افراد ماسون تشکیل می دادند.
هویدا در دوران خدمت در وزارت خارجه عضو حزب کمونیست لهستان و اندکی بعد هم فراماسون گردید.
در دوران نخست وزیری هویدا، وابستگی او به صهیونیزم بین الملل و جامعه بهائیت کاملاً آشکار شد، تا آنجا که دولت اسرائیل به عنوان قدر دانی از خدمات هویدا 140 هزار متر مربع زمین در فلسطین اشغالی به او واگذار کرد.
نامبرده از نظر سیاسی نیز طرفدار سیاست غرب (انگلستان) بود.
اما با توجه به درکی که از جریانهای سیاسی داشت متوجه گردید خورشید استعمار انگلستان در حال غروب کردن است، لذا خود را با مواضع و منافع آمریکا تطبیق داد.
اگر چه در حفظ منافع انگلستان در ایران همچنان تعصب و سرسپردگی خود را حفظ کرده بود.
هویدا در دوازدهم مرداد 1356 از سمت خود استعفا داد و جمشید آموزگار جانشین او شد.
وی پس از دستگیری توسط رژیم شاه و محاکمه توسط دادگاه انقلاب اسلامی محکوم به مرگ شد و در روز 18 فروردین 1358 اعدام گردید.
[اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی]