گزارش
تاریخ سند: 27 فروردین 1336
گزارش
متن سند:
شماره : 286 الف روزنامه پیوست دارد روز گذشته (26 /1 /36) اولین شماره روزنامه بامشاد به مدیریت اسماعیل پوروالی منتشر شد و در محافل سیاسی درباره انتشار این روزنامه گفته می شود هدف روزنامه مزبور پشتیبانی و حمایت از دولت و حزب اکثریت1 می باشد که برنامه خود را در هشت قسمت تنظیم نموده و از همکاری محمود تفضلی با روزنامه بامشاد و اختلاف او با جهانگیر2 و ابوالقاسم تفضلی3 چنین استنباط می شود که جهانگیر و ابوالقاسم تفضلی در حزب اقلیت4 شروع بکار خواهند نمود مضافا به اینکه دو نفر مزبور از دوستان قدیمی و نزدیک آقای علم وزیر سابق کشور می باشند و روزنامه بامشاد در نظر دارد همانطوری که از مفاد نامه محمود تفضلی5 و پاورقی روزنامه مندرج در صفحات 2 و 4 روزنامه معلوم است روش نهرو را مورد ستایش قرار داده و مردم را در پیروی از آن تشویق و ترغیب کند.منبع ـ موثق ارزش خبر ـ تایید شده خبرهای کشور 27 /1 5 دائره 1
توضیحات سند:
1ـ منظور حزب ملّیون است که دکتر منوچهر اقبال نخست وزیر وقت، دبیر کلی آن را به عهده داشته است.2ـ جهانگیر تفضلی فرزند غلامرضا مصدق السلطان در سال 1293 ه ش در مشهد متولد شد و اصالتا اهل گناباد بود.
وی پس از سپری نمودن دوره ابتدایی از دبیرستان فردوسی مشهد دیپلم گرفت و از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران لیسانس ادبیات دریافت نمود و در دبیرستان ایرانشهر به دبیری پرداخت.
نامبرده در طول مدت فعالیت سیاسی با گروهها و احزاب زیادی همکاری داشت.
وی از اعضاء حزب توده بود و در معیت نماینده سازمان جوانان حزب توده جهت روزنامه نگاری به شوروی مسافرت نمود.
مشارالیه در رابطه با غائله پیشه وری در آذربایجان، ضمن حمایت و طرفداری از آنها در روزنامه ایران ما به نفع آنها مقاله می نوشت و طرفدار ائتلاف و عقد قرارداد با فرقه دمکرات بود.
جهانگیر تفضلی در جمعیت آزادی و جمعیت هواداران صلح عضو بود و در سال 1336 به همراه تعدادی از دوستانش از جمله اسداللّه علم قصد تشکیل حزب اقلیت کشاورزان را داشت و قبل از کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332 به اسداللّه علم پیوست و به مقام و منصب رسید و در دوران نخست وزیری هژیر، معاون او بود و در دوران نخست وزیری دکتر منوچهر اقبال سرپرست دانشجویان ایرانی در اروپا گردید و سوءاستفاده های مالی زیادی در این مسوولیت داشت که باعث اعتراض دانشجویان در اروپا شد.
نامبرده که به عنوان مهره ای در دست باندهای قدرت رژیم پهلوی و بر اساس منافع شخصی، به سیاست های حکومت عمل می نمود و در روزنامه ایران ما مقالات زیادی بر علیه اسلام و روحانیت چاپ می کرد.
وی در دوره 18 مجلس شورای ملی از حزب مردم اسداللّه علم، نماینده مردم بیرجند بود و با حمایت علم به عضویت هیئت مدیره سازمان بیمه های اجتماعی درآمد و در دوران نخست وزیری علم، مشاور او و رئیس رادیو بود.
جهانگیر تفضلی در مشاغل مهم دیگری از جمله، نماینده ثابت ایران در یونسکو، نایب رئیس شورای اجرایی یونسکو، سفیر ایران در افغانستان بکار پرداخت و در سال 1351 ساواک با استخدام وی در مشاغل حساس نخست وزیری موافقت نمود.
نامبرده ارتباط تنگاتنگی با سران رژیم طاغوت از جمله شاه، اسداللّه علم، دکتر خسرو اقبال، نصیری رئیس ساواک و...
داشت و در سال 49 در سفری که به مشهد داشته، رئیس ساواک دستور تحویل یک ماشین به وی در مشهد را صادر نموده است.
وی با ربی عزری کاردار اسرائیل در تهران ارتباط داشت و به دعوت دولت اسرائیل به فلسطین اشغالی سفر کرد.
جهانگیر تفضلی بدلیل خدماتش مورد تقدیر رژیم ظالم پهلوی قرار گرفت و از جمله در سال 1342 نشان درجه اول همایون دریافت کرد.
3ـ ابوالقاسم تفضلی فرزند غلامرضا (مصدق السلطنه) در سال 1300 ه ش در مشهد متولد شد.
وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مشهد به پایان رساند و از دانشکده حقوق دانشگاه تهران لیسانس حقوق و از دانشکده های استانبول و پاریس دکتری حقوق دریافت نمود.
نامبرده از سال 1326 به شغل وکالت در دادگستری پرداخت.
وی همچنین مشاغل دیگری از جمله : مشاور حقوقی وزارت کار و صنایع پتروشیمی، مشاور دولت در کنفرانس بین المللی کار در ژنو و ریاست کمیسیون معاملات و قراردادهای شهرداری را بر عهده داشت.
ابوالقاسم تفضلی در دوره بیستم مجلس شورای ملی نماینده کاشمر بود و از سال 1339 به عنوان بازرس انجمن حمایت زندانیان انتخاب گردید.
نامبرده همچنین عضو هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری، عضو هیئت انجمن فرهنگی ایران و ترکیه و عضو هیئت مدیره انجمن حقوقدان ایران بود و در کنگره بین المللی حقوقدانان که در آذر سال 1341 در ریودوژانیرو تشکیل شد شرکت داشت.
ابوالقاسم تفضلی در تشکیلات فراماسونری عضویت داشت و با اسم رمز 4191 با ساواک همکاری داشت که بدلیل همین خوشخدمتی ها از طرف محمدرضا پهلوی نشان پاس دریافت کرد.
4ـ منظور حزب اقلیت مردم می باشد که دبیرکلی آن را اسداللّه علم برعهده داشت و به اصطلاح مخالف حزب اکثریت ملیون بود.
5ـ محمود تفضلی فرزند غلامرضا در سال 1297 در مشهد متولد شد.
وی دوره ابتدایی را در دبستان علمیه مشهد و مقطع متوسطه را در دبیرستانهای دانش و شاهرضا و در سال 1315 دوره دانشسرایعالی مقدماتی را در آن شهرستان بپایان رساند و در سال 1319 از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته باستانشناسی لیسانس گرفت.
نامبرده ابتدا به عنوان دبیر در وزارت فرهنگ استخدام شد و در دبیرستانهای مشهد و تهران به تدریس مشغول شد.
وی همچنین در مشاغل دیگری از جمله : کتابخانه ملی، اداره کل نگارش و اداره باستانشناسی بکار پرداخت.
مشارالیه گرایش چپی داشت و در سال 1333 با گرفتن پول از سفارت شوروی و پرداخت آن به روزنامه نگاران آنها را وادار به نوشتن مقالاتی به نفع آن کشور می نمود.
نامبرده در سال 1331 در سفری به رشت توسط توده ایها از وی پذیرایی شد و در همان سال در کنفرانس اقتصادی مسکو شرکت کرد و با کشتی شوروی به بادکوبه سفر نمود.
محمود تفضلی در کنفرانس جهانی معلمین در شهر برلین، به عنوان نماینده معلمین توده ای ایران شرکت کرد.
وی عضو فعال جمعیت هواداران صلح بود و در فستیوال جوانان در برلن شرقی و در سال 1346 با اجازه و دستور رئیس ساواک در کنفرانس علمی مسکو که درباره انقلاب کبیر و نهضت های استقلال طلبانه بود شرکت کرد.
نامبرده عضو حزب پیکار بود و بدلیل گرایش های سیاسی چندین بار توسط فرمانداری نظامی تهران طی سالهای 1321، 1333 دستگیر شد.
محمود تفضلی در سال 1336 به همراه علم، دکتر باهری، رسول پرویزی، مصطفی قلی صاحب دیوانی، علوی قوام، دکتر بینا و دکترحسن افشار قصد تشکیل حزب کشاورزان (اقلیت) را داشتند.
مشارالیه بدلیل ارتباطاتش با دستگاه مسوولیت های مهمی از جمله، وابستگی مطبوعاتی دولت ایران در هندوستان و افغانستان، مشاور وزارت فرهنگ و هنر برای امور روابط فرهنگی بین المللی، مشاور سفیر و کمیسر عالی ایران در نمایشگاه جهانی مونترال کانادا، مشاور فرهنگی مدیرعامل بانک صادرات ایران را بر عهده داشت و در سال 1348 علیرغم مخالفت اداره کل سوم با انتصاب وی به رایزنی فرهنگی ایران در ترکیه، یونان و یوگسلاوی، بدلیل سوابق مضره، ولی در آخر نامه رئیس ساواک پی نوشت نموده با انتصابش موافقت شود.
در سال 1353 از طرف دفتر فرح از محمود تفضلی به خاطر ارسال یک کاتالوگ نمایشگاه آثار فرهنگ و تمدن ایران در ژنو تشکر شده است.
نامبرده همچنین از طرف رژیم پهلوی نشان درجه چهارم تاج و مدال درجه اول علمی دریافت کرد.