تاریخ سند: 5 تیر 1355
موضوع: خلیل تقدمی
متن سند:
از: 9 ﻫ 1 تاریخ: 5 /4 /2535[1355]
به: 312 شماره: 3023 /9 ﻫ 1
موضوع: خلیل تقدمی
خلیل تقدمی اخیراً چند بار در دفتر نمایندگی روزنامه رستاخیز1 مشهد واقع در خیابان شاهرضا نو حضور مییابد و با آذری نماینده نشریات رستاخیز مشغول صحبت میگردد. وی در سال 49 جاسوس جلسه ضدمسیحیت در کلیسای انجیلی مشهد بود و به ظاهر در کلیسا خود را مسیحی معرفی میکرد؛ ولی بعداً کس دیگری برای این کار در نظر گرفته شد، لذا به بنا به صلاحدید جلسه، او علناً با کلیسا مخالفت کرد و بیرونش کردند. از آن پس بعدازظهرها که جوانان مسلمان از جلسه وعظ خارج میشدند، نشریات در راه حق2 را بین آنان توزیع میکرد. وی در همان زمان شدیداً تحت تأثیر خمینی بود، تا مدتی قبل موزع روزنامه آیندگان3. خراسان4. آفتاب شرق5 بود.
نظریه یکشنبه . مفاد خبر اطلاعات منبع در مورد فعالیتهای نامبرده در گذشته میباشد. به منبع آموزش لازم به منظور پی بردن به فعالیتهای احتمالی وی در حال حاضر داده شده و گزارشات مکتسبه به موقع اعلام خواهد گردید.
نظریه چهارشنبه . نظریه یکشنبه مورد تأیید است. آرزو
نظریه جمعه . نظریه یکشنبه تأیید میگردد.
فیش به نام خلیل شهرت تقدمی بررسی و ارائه شود. 14 /4 /35
توضیحات سند:
1. روزنامه رستاخیز، ارگان حزب رستاخیز بود که در اسفندماه سال 1353ش به دستور محمدرضا پهلوی تشکیل و تشکلهائی چون: حزب ایران نوین، حزب مردم، حزب پان ایرانیست و حزب ایرانیان در آن ادغام شدند و پس از چندی، عضویت در این حزب، برای همهی مردم ایران اجباری اعلام شد. محمدرضا پهلوی در سخنانی که بیشتر شبیه به گفته مجانین بود، به این مناسبت گفت: «هر کسی باید جزو این حزب بشود و تکلیف خود را روشن بکند. اگر نشد، از ایران بیرون رود. اگر نخواستند بیرون بروند، جایشان زندان است.» اولین دبیرکل این حزب، امیرعباس هویدا بود که پس از چندی، جای خود را به جمشید آموزگار داد. در سال 1355، محمد باهری جانشین آموزگار شد و در مرداد سال 1356ش، دوباره این صندلی را به جمشید آموزگار داد و چند روزی هم در سال 1357، جواد سعید به عنوان دبیرکل این حزب برگزیده شد، که به زودی مجبور به استعفاء گردید. اولین واکنش مخالفت با این دیکتاتوری، 10 روز پس از تشکیل حزب رستاخیز، توسط امام خمینی(ره) صورت گرفت که طی استفتائی، عضویت در آن را حرام اعلام نمود: « نظر به مخالفت این حزب با اسلام و مصالح ملت مسلمان، شرکت در آن بر عموم ملت حرام و کمک به استیصال مسلمین است...»
2. مؤسسه در راه حق ابتدا در سال 1343ش، با هدف پاسخگوئی به سئوالات و شبهاتی که مطرح بود و در این موقع، توسط میسیونرهای مسیحی در نقاط مختلفی از کشور به آن دامن زده میشد، توسط جمعی از علماء و فضلای حوزه علمیه قم تحت عنوان «مؤسسه خیریه تعلیماتی . تحقیقاتی اصول دین» تشکیل شد و پس از چندی، نام خود را به عنوان «مؤسسه در راه حق» تغییر داد. این مؤسسه که دستخوش تغییراتی شده بود، یک بار نیز در سال 1346ش، راه اندازی شد و در طول زمان فعالیت خود، بسیاری از افراد صاحبنام در حوزههای مختلف دینی و ادبی با آن همکاری نمودند.
روال کار مؤسسه در شناسائی مخاطبین، اینگونه بود که کارتهایی تهیه شده بود و از کانالهایی خاص میان برخی معلمان مدارس یا هیئتهای مذهبی کشور توزیع میشد تا بین جوانان توزیع کنند و هر کس که دوست داشت نامش را مینوشت و ارسال میکرد و مشترک میشد. از حدود سال 1350ش، ایده تربیت طلاب جوان و بااستعداد حوزه مطرح شد تا موضوعاتی چون زبان، ادبیات، نویسندگی، فلسفه غرب و ... به آنها آموزش داده شود و بر این اساس آیتالله محمدتقی مصباح یزدی فراخوانده شدند و واحد آموزش موسسه راه اندازی شد و به جذب طلبه اقدام کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بنا بر توصیه امام خمینی(ره)، در جلسهای که آقایان: محفوظی و محمدی گیلانی و مصباح یزدی خدمت ایشان بودند، بخش آموزش مؤسسه در قالب بنیاد فرهنگی باقرالعلوم(ع) سطحی گستردهتر پیدا کرد و عمده کار آموزش موسسه نیز بدانجا واگذار گردید که در سال 1374ش، به صورت موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) درآمد و در سطحی گسترده به تربیت طلاب در موضوعات تخصصی پرداخته شد. البته در سطحی اندک، بخش آموزش طلاب موسسه در راه حق نیز به حیات خود ادامه داد.
3. روزنامه آیندگان، در سال 1346ش توسط داریوش همایون و با هدایت و حمایت مئیر عزری که نماینده سیاسی رژیم اشغالگر قدس در ایران بود، راهاندازی شد.
4. روزنامه خراسان، یکی از قدیمیترین روزنامههای ایران است که نخستین شماره آن در تیرماه سال 1328ش به مدیرمسئولی محمدصادق تهرانیان منتشر گردیده است. این روزنامه، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی زیر نظر بنیاد شهید بود و از بهمن ماه سال 1377ش، همزمان در مشهد و تهران زیر چاپ رفت و از سال 1380ش، زیر نظر شورای سردبیری منتشر گردید.
5. روزنامه آفتاب شرق در سال 1303ش، به مدیریت آقای علیرضا آموزگار در مشهد منتشر شد. انتشار این روزنامه، از آن زمان تا سال 1357ش، گاه به صورت هفتگی، گاه سه روز در هفته و بیشتر به شکل روزانه صورت گرفت. پس از مرگ علیرضا آموزگار در سال 1333ش، مدیریت آن را نرجس آموزگار، همسر و عبدالحسین آموزگار پسر وی به عهده گرفتند.
روزنامه آفتاب شرق در 3 دی 1356ش، مقالهای با عنوان «راز از پرده برون افتاد» چاپ کرد و در آن به امام خمینی (ره) و همه کسانی که علیه حکومت شاهنشاهی فعالیت داشتند، توهین کرد. این روزنامه تظاهرات مردم را به «عوعوی سگان» تشبیه کرد که فریب خارجیها را خوردهاند و درباره امام خمینی (ره) نوشت: «افرادی چون خمینی، خارجی که خارجیزاده و پرورده آنان و ریزهخوار خوانشان است، در گوشه دنج درحالی که همه وسایل راحت و طربش فراهم گشته، یکایک چون گرگ اجل، جوان را میفریبند.»
روز 17 دی 1356ش، گروهی از زنان مشهد که در مخالفت با کشف حجاب دست به تظاهرات زده بودند، با پیادهروی در سطح شهر، به چاپ این مقاله نیز اعتراض کردند. این تظاهرات با مقابله پلیس پایان یافت و شماری از زنان و گردانندگان راهپیمایی دستگیر شدند. روز نوزدهم دی، مدرسین حوزههای علمیه مشهد جلسههای درس خود را در اعتراض به این مقاله تعطیل کردند و طلبههای مدارس نواب، سلیمان خان، میلانی و ملاحیدر در اجتماعی که تشکیل دادند، خشم خود را از این اهانت نشان دادند. در همین روز تظاهراتی نیز در شهر رخ داد و تعدادی از شیشه بانکها شکست که با دستگیری چند نفر خاتمه یافت. اما اعتراضها تمامی نداشت. روز 9 بهمن 1356 پس از چند تلفن تهدیدآمیز، چاپخانه روزنامه آفتاب شرق آتش گرفت. آتشسوزی هفت ساعت ادامه داشت. با وجود از بین رفتن چاپخانه، روزنامه آفتاب شرق به انتشار خود ادامه داد. ده ماه بعد، در 2 آذر 1357، آفتاب شرق پس از 11832 شماره، خبر تعطیلی خود را در صفحه اول چاپ کرد و برای همیشه بسته شد.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 09 صفحه 95