موضوع : اظهارات آقای مسیح صادقی رئیس سابداری دارائی قم
تاریخ سند: 17 مرداد 1348
موضوع : اظهارات آقای مسیح صادقی رئیس سابداری دارائی قم
متن سند:
رونوشت تلگراف شماره 123 /316 ـ 17 /5 /48 روز یکشنبه 12 /5 /48 نامبرده بالا ضمن صحبتهای مختلف اظهار داشت از روزی که آیت اله گلپایگانی و شریعتمداری به مشهد رفته اند شایعه آمدن خمینی به قم قوت گرفته است مخصوصا که آیت اله کفائی1 و تنی چند دیگر از علماء بزرگ در مشهد جمع شده و تقریبا تشکیل سمیناری داده اند افرادی که با آخوند و آخوندبازی سر و کار دارند می گویند علماء در مشهد جمع شده اند تا از حضور اعلیحضرت استدعا نمایند اجازه فرمایند خمینی به قم برگردد و استدلال می کنند چون نماینده رئیس جمهور عراق از خمینی خواسته است در مورد اختلاف ایران و عراق بر علیه ایران اقدام نماید او ضمن جواب رد به نماینده رئیس جمهوری به او گفته ایران وطن من است و من نسبت به آن علاقمندم در مورد اختلاف مرزی شما حق ایران است و نسبت به نماینده رئیس جمهوری عراق پرخاش کرده حتی رو به پسرش کرده و گفته است مصطفی بلند شو اقامه اینها را بیاور و بینداز جلوشان ما در ترکیه راحت تر بودیم و نماینده رئیس جمهور عراق با ناراحتی از پیش خمینی رفته است و در موقع خروج گفته است شیخ مجنون (خمینی دیوانه است) و لذا چون خمینی اظهار وطن پرستی نموده امکان دارد اعلیحضرت او را عفو نماید.نظریه منبع : نظری ندارد.
نظریه رهبر عملیات : نسبت به تعیین و صحت و سقم مفاد گزارش فوق تحقیقات بیشتری لازم است که باید به عمل آورده.
نظریه امنیت داخلی ـ مفاد گزارش به نظر صحیح می رسد خروج دو نفر از آقایان مقیم قم و مسافرت آنان به مشهد این شبهه را برای قاطبه روحانیون و اهالی به وجود آورده است که قطعا جلسه و سمیناری در مشهد متشکل از روحانیون طراز اول منعقد است که تصمیماتی گرفته شود لکن عدم مسافرت آیت اله نجفی به تزلزل این شایعه کمک نموده آزادی سیدصادق روحانی و احیانا روحانیون دیگر به قوت آن افزوده است ولی مراجعت خمینی را اکثر روحانیون مفید می دانند.
رئیس ساواک : با در نظر گرفتن مفاد گزارشات قم این شایعه ای بیش نیست.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده 161133 بایگانی است.
در پرونده آیت اله گلپایگانی بایگانی شود.
9292
توضیحات سند:
1ـ مرحوم آیت الله حاج میرزا احمد کفائی فرزند آیت الله العظمی آخوند ملامحمد کاظم خراسانی از مشاهیر علماء خراسان در نجف اشرف متولد و پس از رشد و خواندن مقدمات و سطوح از محضر مرحوم والدش و دیگران استفاده نمود و پس از فوت والدش به مشهد مقدس عزیمت و در آنجا اقامت نموده و یکی از زعماء روحانیت حوزه علمیه مشهد گردیده و در مسجد گوهرشاد به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال داشت تا در اواخر سال 1391 ه.ق بدرود حیات گفته و در آستان مقدسه رضویه مدفون گردیده است از آثار ایشان حاشیه ای بر کفایه الاصول مرحوم والدش می باشد.
ر.ک : محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج 7، ص 94.