تلگرام
تاریخ سند: 24 اردیبهشت 1348
تلگرام
متن سند:
از : قم شماره : 947 /21 کل سوم 316 عطف 820 /313 ـ 22 /2 /48 چهار فقره تلگراف از طرف آیت الله مرعشی نجفی خطاب به آیت الله شاهرودی و خوئی و حکیم و شیرازی از قم به عراق به مضمون ذیل مخابره گردیده است اخبار واصله باعث تأثیر و تأسف شدید امید است به کف [با]کفایت حضرات آقایان اصلاح و رفع نگرانی بشود.شهاب الدین مرعشی نجفی از تلگرافخانه فتوکپی اخذ و ارسال شود 25 /2
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سید محمود شاهرودی فرزند سیدعلی در سال 1301 ه ش در روستای آقا عبداللّه شاهرود دیده به جهان گشود.نسب او به زید بن علی ابن الحسین (علیه السلام) می رسد.
پس از خواندن مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول در شاهرود و بسطام، در سن 28 سالگی به نجف اشرف رفت و تا پایان عمر در آنجا به سر برد.
وی از محضر مرحوم آخوند خراسانی و محقق نائینی بهره گرفت و چندین سال در نجف به تدریس اشتغال داشت.
بعد از فوت مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی، مرجعیت بخشی از شیعیان ایران و عراق را به خود اختصاص داد.
ایشان در عصر آیت الله حکیم در ردیف علما و مراجع بزرگ شیعه بود که بعد از فوت آقای حکیم تصدی حوزه نجف و زعامت شیعیان به وی منتهی شد.
به دنبال رفتار وحشیانه رژیم عراق با اتباع ایرانی و همچنین حوزه های علمیه عراق در تاریخ 12 خرداد 1353 در نجف، تحت بازجویی مأمورین حکومت عراق قرار گرفت.
مأمورین بعثی چندین مرتبه به شکل نامطلوبی به منزل آیت الله شاهرودی هجوم بردند و ایشان را مورد بازجویی قرار دادند.
سرانجام آیت الله شاهرودی در شهریورماه 1353 بر اثر فشارها و بدرفتاریهای رژیم عراق، دارفانی را وداع گفت.
ر.ک : شهید آیت الله محمدرضا سعیدی به روایت اسناد ساواک، ص 89.
غلامرضا کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ص 598.
2ـ سیدابوالقاسم خویی فرزند سید علی اکبر از مراجع بزرگ شیعه در نیمه رجب سال 1317 ه.
ق در شهر خوی پا به عرصه وجود نهاد در 13 سالگی به نجف اشرف مشرف شده و از محضر استادان بزرگ آن حوزه کهن بهره برد و خود نیز از استادان علوم آن دیار شد وی از جمله موفقترین شاگردان آقا ضیاء عراقی و مرحوم نائینی و کمپانی بود و خود موفق به پرورش شاگردان بزرگی شد در ماجرای لایحه شاهانه انجمن های ایالتی و ولایتی به مخالفت با رژیم پهلوی برخاست.
وی پس از 94 سال خدمت و تحمل فشارهای بی شمار از سوی دولت بعثی عراق روز پنج شنبه هشتم صفر 1413 ه.
ق به سرای باقی شتافت.
از وی کتابها و مقالات ارزشمندی باقی مانده است از آن جمله است کتاب رجال او.
3ـ آیت الله حکیم در سال 1264 هجری شمسی در «بنت جبیل» منطقه ای در لبنان دیده به جهان گشود.
پدرش سیدمهدی حکیم از مراجع بزرگ زمان خود بود که به درخواست مردم لبنان از عراق به آن دیار رفت و ارشاد و هدایت جامعه آنجا را بر عهده گرفت.
ایشان از 9 سالگی به آموختن دروس حوزوی پرداخت و در محضر برادرش ـ سید محمود ـ ادبیات، منطق و قسمتهایی از فقه و اصول تا قوانین را آموخت.
سپس در شمار شاگردان شیخ صادق بن حاج مسعود بهبهانی و شیخ صادق جواهری قرار گرفت و سه سال پیش از فوت آخوند خراسانی به درس خارج آن فقیه فرزانه وارد شد.
سپس در محضر آقا ضیاءالدین عراقی و شیخ علی باقر جواهری حاضر شد و بهره ها برد.
وی مدتی در درس میرزا محمدحسین نائینی حضور یافت.
استاد دیگر آیت الله حکیم، عارف فرزانه حضرت سید محمد سعید حبوبی بود.
آیت الله حکیم در مقام مرجعیت تامه شیعه، سراسر عمر پر برکت خود را صرف مبارزه با حاکمان جور کرد و در این زمینه مرارتهای زیادی را متحمل شد.
پشتیبانی بی دریغ ایشان از مردم مسلمان ایران پس از واقعه 15 خرداد 42 و حمله نظامیان شاه به مدرسه فیضیه هنوز از یاد نرفته است.
ورود امام خمینی به عراق به صورت تبعید از وقایع مهم دهه 40 شمسی به شمار می آید.
ملاقات امام با آیت الله حکیم و این سخن امام که: «شما حرکت کنید، من نخستین کسی هستم که از شما پیروی خواهد کرد» و تبسم و سکوت آیت الله حکیم، از جمله مسائل تاریخی نهضت اسلامی در ایران است.
آیت الله حکیم در این دیدار گفته بود: «من فکر نمی کنم اگر انقلابی سازمان دهم کسی از من پیروی کند ...
بسیاری از مردم از ما اطاعت نمی کنند.
آنها بنده هوسهای خویش اند.
» که البته مراد آیت الله حکیم، همه کسانی هستند که از بلوغ سیاسی، مذهبی برخوردار نیستند.
آیت الله العظمی حکیم که از بیماری سرطان رنج می برد، سرانجام در 27 ربیع الاول 1390 قمری 1348 هجری شمسی) در خانه اش در بغداد به رحمت ایزدی پیوست.
(برای آگاهی بیشتر از زندگانی آیت الله العظمی حکیم به کتاب «مرزبان حوزه نور» تألیف عباس عبیدی از انتشارات مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی مراجعه شود).