تاریخ سند: 29 اردیبهشت 1344
موضوع: کوکتل سفارت شوروی و نمایشگاه شوروی
متن سند:
بعد از ظهر روز گذشته در کوکتل سفارت شوروی در تهران عدهای از رجال و نمایندگان مجلسین و از جمله مهندس روحانی1 وزیر آب و برق، سناتور مسعودی، نبیل سمیعی، جم و دکتر یزدان¬پناه، دکتر کیان2، حسین معتمدی،3 زهتابفرد4، مهندس عطائی،5 مهندس کمانگر،6 مهندس مهذب7 نمایندگان مجلس شورای ملی دعوت داشته و در کوکتل مزبور شرکت نمودهاند ضمناً از ظهر روز گذشته نیز در نمایشگاه شوروی در ایران تعدادی در حدود 15 نفر از سناتورها منجمله مهندس شریف امامی، عباس مسعودی، جعفری، دکتر سجادی، جم و نبیل سمیعی و 15 نفر از نمایندگان مجلس شورای ملی و از جمله مهندس ریاضی8، هاشم جاوید9، عبدالحسین طباطبائی10، کیهان یغمایی11، دکتر حنیفه رمضانی12، سرتیپپور13، زهتابفرد، مهندس عطائی حضور یافته و از نمایشگاه بازدید نمودهاند.
بررسی گردید اقدامی نداشت در پرونده¬های مربوطه بایگانی گردید در پرونده سناتور عباس مسعودی م- س /90 بایگانی شود.
رئیس بخش 322 رشیدی 5 /3
توضیحات سند:
1.
منصور روحانی، فرزند علی محمد به سال 1300 ش در تهران متولد شد، تحصیلاتش را در دانشکدهی فنی تهران در رشته ی راه و ساختمان ادامه داد، در یونیور سیتی کالج دانشگاه لندن در رشتهی مهندسی آب به پایان رساند و موفق به اخذ درجهی فوق لیسانس از دانشکدهی فنی تهران در رشتهی راه و ساختمان و درجهی M.
Sدر مهندسی آب از دانشگاه لندن شد.
مشاغل او عبارتند از: «کار در شرکت نفت، کار در شهرداری تهران در قسمت ادارهی لوله کشی آب تهران، مهندس دفتر فنی مأمور در انگلستان جهت تکمیل رشتهی تخصصی و مهندسی آب (1318 ش)، معاون دفتر فنی (1329ش)، رئیس دفتر فنی (1330 ش)، معاون سازمان آب تهران (1322 ش)، مدیر کل سازمان آب تهران (1337 ش)، عضو جمعیت یاران به ریاست منوچهر اقبال و وزیر آب و برق ایران در کابینهی حسنعلی منصور.
گویا او بهایی بوده و در لژ مشعل و سعدی با نام علاءالدین بوتراب عضویت داشته است.
روحانی در کابینهی هویدا وزارت آب و برق و سپس وزارت کشاورزی و منابع طبیعی را عهده دار شد و در سال 57 به دستور دولت شریف امامی و در جریان به اصطلاح طرح مبارزه با فساد دستگیر و به زندان افتاد، چرا که وی در انحطاط کشاورزی ایران نقش مؤثری داشت.
او قطعات پهناوری از اراضی مرغوب کشور را بین وابستگان رژیم شاه تقسیم کرد که یک مورد آن 760 قطعه اراضی سواحل شمال ایران به 760 نفر از بلندپایگان دربار ایران بود.
روحانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی دادگاه انقلاب محاکمه و به اعدام محکوم و در 22 فروردین 1358 ش تیرباران شد.
(کیهان، شمارهی 10680، 1358 ؛ چهره های آشنا، 1344 ش، ص 255 ؛ تشکیلات فراماسونری در ایران، ص 109 ؛ ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 2، ص 335).
2.
غلامرضا کیان، فرزند قاسم در سال 1285 ه ش در شهرضا متولد شد، تحصیلات خود را از دبستان شرف مظهری شروع کرد، دیپلم خود را از مدرسهی عالی علوم سیاسی تهران گرفت و سپس به دانشکدهی حقوق دانشگاه پاریس رفت و موفق به اخذ لیسانس و دکترای دولتی در رشتهی حقوق و اقتصاد شد.
از مشاغل وی میتوان قاضی دادگستری مأمور خدمت در دادگاههای پاریس (1309)، رئیس ادارهی ممیزی وزارت دارائی (1313)، معاون ادارهی آمار و بررسیهای اقتصادی بانک ملی ایران، دانشیار دانشکدهی حقوق تهران، رئیس اداره کل آمار و مطالعات اقتصادی بانک ملی ایران، مدیرکل گمرک ایران، عضو هیأت مدیرهی بانک کشاورزی و صنعتی ایران، مدیرکل انحصار تریاک ایران، عضو هیأت مدیرهی شرکت سهامی بیمهی ایران، عضو هیأت نظارت پشتوانهی اسکناس، نمایندهی مجلس شورای ملی در دورههای چهاردهم، شانزدهم و هفدهم، عضو هیأت عالی تنظیم برنامهی هفت ساله، معاون وزارت اقتصاد، مدیر عامل سازمان بیمههای اجتماعی کارگران، معاون پارلمانی نخست وزیر و استاد دانشگاه تهران را نام برد.
کیان همچنین از مؤسسین و اعضای لژ امیرکبیر و لژ تهران بود.
وی در سال 1353 در تهران درگذشت.
(چهرههای آشنا؛ حسن قریشی، نخستین استعمارگران در تاریخ معاصر ایران، سال 66، ص 335)
3.
حسین قباد معتمدی اصفهانی، فرزند عبدالوهاب نمایندهی دورهی 21 اصفهان به سال 1294 ه ش در اصفهان متولد شد، در رشتهی راه و ساختمان و ادبیات تحصیل نمود و کار را در دستگاههای دولتی از وزارت راه آغاز کرد.
وی ریاست کل بازرسی راه را مدتها عهدهدار بود و مدتی نیز روزنامهی سپاهان را مدیریت میکرد تا اینکه سرانجام به سال 1348 ش درگذشت.
(روزنامهی اطلاعات، شمارهی 11200، 1342 ش؛ روزنامهی جوانمردان، شمارهی 1276، 1348)
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)
4.
رحیم زهتابفرد، نمایندهی دورهی 21 و 23 تبریز و بناب به سال 1305 ه ش به دنیا آمد، در رشتهی روزنامه نگاری در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و مدیریت روزنامهی « اراده آذربایجان» را برعهده داشت.
وی مسئولیت حزب رستاخیز در آذربایجان شرقی را به سال 1357 ﻫ ش عهده دار شد و مدتی سردبیر روزنامهی ارگان حزب مردم و مدافع حزب ارادهی ملی و سیدضیاءالدین طباطبائی بود.
(روزنامهی اطلاعات، شمارهی 11208، 1342 ﻫ ش؛ دولتمردان ایران، جلد 2، ص 142)
5.
بهمن عطایی نمایندهی دورههای 21 و 22 و 23 از بندر معشور (ماهشهر) در مجلس شورای ملی به سال 1300 ه ش متولد شد.
وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه راهی اروپا شد و در رشتهی کشاورزی در دیژون ـ از شهرهای فرانسه ـ به تحصیل پرداخت و برای کسب تجارب عملی مدتی در آفریقای جنوبی و شمالی کار کرد.
عطایی پس از 7 سال به ایران آمد و در مدرسهی کشاورزی با شغل دبیری مشغول تدریس شد؛ سپس ادارهی اصلاح نژاد نباتات را تأسیس کرد و در 1330 ریاست دانشکدهی کشاورزی کرج را عهدهدار شد.
او از 1325 ش در رشتهی زراعت تدریس کرد و مدتی کفالت وزارت کشاورزی را برعهده داشت.
(اطلاعات، شمارهی 8093، 1332 ش؛ آشفته، شمارهی 6، 28 /11 /1333)
6.
هوشنگ کمانگر، نمایندهی دورهی 21 مجلس شورای ملی از سنندج به سال 1302 ه ش متولد شد، در دانشکدهی کشاورزی کرج تحصیلات عالی خود را طی کرد، سپس به خدمت وزارت کشاورزی درآمد.
وی برای مطالعه به کشورهای سوئیس و فرانسه مسافرت کرد و مشاغلی چون ریاست ادارهی اصلاح و تهیهی نهال و بذر و ریاست سازمان اصلاحات ارضی کردستان را عهدهدار بود.
(روزنامهی اطلاعات، شمارهی 11249، 1342 ش)
7.
سیدجواد مهذب، فرزند احمد نمایندهی دوره های 21 و 22 فسا در مجلس شورای ملی به سال 1301 ه ش در شیراز تولد یافت.
پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران راهی آمریکا شد و فوق لیسانس علوم سیاسی را از دانشگاه ایندیانا گرفت و دکترای علوم اداری را هم از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی اخذ کرد.
پس از بازگشت به تدریج مشاغل زیر را عهده دار شد: قاضی دادگستری، استاد و کفیل مؤسسهی علوم اداری و بازرگانی دانشگاه تهران، مشاور سرپرست ادارات بانک مرکزی ایران، مشاور و رئیس کل بانک مرکزی ایران، رئیس مؤسسهی علوم بانکی ایران، عضو هیأت رئیسه مجلس در دورهی نمایندگی، عضو شورای عالی آموزش و پرورش، عضو و دبیر هیأت امنای دانشگاه پهلوی شیراز، معاون طرح ها و بررسیهای وزارت آموزش و پرورش، عضو مجمع عمومی بنگاه حمایت مادران و نوزادان، عضو کمیتهی تهیهی آئین نامه و مقررات سازمان استخدامی و بازنشستگی کشور، عضو مؤسس شورای عالی و هیأت اجرایی حزب ایران نوین، عضو حزب رستاخیز، عضو انجمن بین المللی لاینز و عضو تشکیلات فراماسونری لژ دانش.
وی نشانهای درجه 3 تاج و درجه 3 همایون، درجه 1 سپاس و مدال تاجگذاری و 25 سال سلطنت شاه را دریافت کرد و مستغلات متعددی در استان فارس داشت.
مهذب داماد تیمسار کمال رئیس ادارهی دوم ارتش بود.
(کیهان سال، ش 11، 1351 ش، ص 143
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)
8.
عبداللّه ریاضی، فرزند هاشم در 1285 در اصفهان متولد شد.
پس از تحصیلات مقدماتی برای ادامهی تحصیلاتش به تهران سفر کرد و همزمان با تحصیل، به تدریس درس ریاضی در مدارس ابتدایی نیز مشغول شد، به طوری که پس از مدتی در محیط فرهنگی آن روزگار شهرتی به دست آورد و پس از گرفتن گواهینامهی دبیرستان در مدرسه صنعتی ایران و آلمان مشغول تدریس ریاضی شد.
او در سال 1307 با اولین گروه دانشجویان به خارج از کشور اعزام شد و پس از 7 سال تحصیل و کارآموزی با اخذ دانشنامهی مهندسی هیدرولیک به کشور بازگشت و در دانشگاه تهران به عنوان استادیار و پس از مدتی به سمت معاون دانشکده فنی برگزیده شد.
ریاضی با شروع جنگ جهانی دوم و اوضاع بی سامان کشور از دانشگاه کناره گیری کرد، ولی پس از 28 مرداد 1332 دوباره به دانشگاه بازگشت و سه دوره کرسی ریاست دانشکدهی فنی را به خود اختصاص داد.
مهندس ریاضی چند دوره در مجلس شورای ملی به عنوان نمایندهی اول مردم تهران به سمت رئیس مجلس انتخاب شد که تا دورهی 24 مجلس نیز در این سمت بود.
وی همچنین از مؤسسین لژماسونی امیرکبیر به حساب می آمد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان مفسد فی الارض در فروردین 1358 به حکم دادگاه انقلاب اسلامی به اعدام محکوم شد.
9.
هاشم جاوید، وکیل دادگستری، فرزند شیرعلی در سال 1305 ش در شیراز به دنیا آمد، در سال 1328 از دانشکده حقوق دانشگاه تهران درجه دکتری گرفت و در وزارت فرهنگ استخدام شد ولی مدتی زبان و ادبیات فارسی را در دبیرستانهای شیراز تدریس کرد، سپس به شغل وکالت پرداخت تا اینکه در دورهی بیست و یکم مجلس شورای ملی (1342 ش) از شیراز به نمایندگی انتخاب شد.
آقای هاشم جاوید نمایندهی شیراز...
اطلاعات، ش 11220 (25 مهر 1342) ص 10، فهرست اسامی و مشخصات نمایندگان 24 دورهی مجلس شورای ملی، وزارت کشور، نشریهی شمارهی 5، زمستان 68
10.
سید عبدالحسین طباطبایی، نمایندهی دورههای 21 ، 22 و 23 کازرون در مجلس شورای ملی، در سال 1299 ﻫ ش متولد شد، در رشتهی حقوق تحصیلات عالی را طی کرد و سپس به خدمت دولت درآمد.
(فهرست و اسامی و مشخصات نمایندگان مجلس شورای ملی در 24 دورهی قانونگذاری، ص 103)
11.
احمد کیهان یغمایی، نمایندهی دورهی 20 و 21 مشهد به سال 1292 ﻫ ش متولد شد، تحصیلات را در دامغان و سمنان به پایان رساند، سپس وارد ادارهی کل ثبت اسناد و املاک شد و پس از مدتی به کشاورزی پرداخت.
وی مدتها در شورای کشاورزی، اتاق بازرگانی، شیر و خورشید سرخ، سازمان اردوی کار و انجمن شهر مشهد عضویت داشت.
(روزنامهی اطلاعات، شمارهی 11230، 1342 ش)
12.
حنیفه رمضانی، فرزند علی عباس در سال 1289 در بندر انزلی به دنیا آمد.
وی در دورهی بیست و یکم مجلس شورای ملی به عنوان نمایندهی بندرانزلی وارد مجلس شد، تحصیلات متوسطه و عالی را در آلمان پشت سر گذاشت و در رشتهی حقوق و علوم سیاسی به دریافت درجه دکتری نایل آمد.
رمضانی در ادارهی مطالعات اقتصادی و مالی بانک ملی مشغول و سپس وارد وزارت کشور شد و مدتی فرماندار بوشهر و سپس شهردار آبادان و چندی نیز بازرس وزارت کشور بود.
(چهره های آشنا، 1344 ش، ص 252).
14.
جهانگیر سرتیپپور، فرزند عزیزالله در 1285 ه ش در رشت متولد شد.
وی پس از اتمام تحصیلات به فعالیتهای فرهنگی پرداخت، در جوانی به نهضت جنگل پیوست، به سال 1301 ه ش «جمعیت ادبی ـ هنری آزاد ایران» را تشکیل داد و به مدت چهار دوره در انجمن شهر رشت با سمت عضویت در هیأت رئیسه حضور داشت.
سرتیپپور سپس وارد شورای فرهنگ شد و سه دوره با سمت عضویت در هیأت رئیسه در این شورا فعالیت داشت تا اینکه در دورهی بیستم مجلس شورای ملی به این مجلس راه پیدا کرد، اما به دستور شاه اعضای این مجلس استعفا دادند.
در دورهی بیست و یکم و بیست و دوم به نمایندگی از مردم رشت وارد مجلس شورای ملی شد و پس از آن به عضویت هیأت رئیسهی سازمان شاهنشاهی و سازمان ملی حفاظت آثار باستانی درآمد.
وی همچنین در سال 1330 به سمت شهرداری رشت منصوب شد و سرانجام در 7 آذر 1371 در تهران دارفانی را وداع گفت و بنابر وصیتش در شهر رشت مدفون شد.
وی از اعضای لژ فراماسونری بود.
(ندای ایران نوین، ش 707، سال 46، کیهان، ش 6086 ، سال 42)
منبع:
کتاب
مسعودیها به روایت اسناد ساواک صفحه 138