شخص ناشناسی از تهران
تاریخ سند: 22 مهر 1352
شخص ناشناسی از تهران
متن سند:
از: 2/ﻫ تاریخ:22 /7 /1352به: 312 شماره: 1023 /2ﻫ
شخص ناشناسی از تهران ضمن مذاکره تلفنی با شیخ عبد‌اله نظری امام جماعت مسجد جامع ساری مطالبی پیرامون اقدامات روحانیون در جهت پشتیبانی از اعراب در جنگ خاورمیانه در زمینه کمک مالی تهیه تلگراف و اعلامیه وجمع‌آوری امضاء عنوان و ضمن این مذاکره نام افرادی از جمله آقا جعفر و آقا رضا و آیت‌اله خوانساری و گلپایگانی به میان آمده و همچنین در مورد ارسال کمک مالی گفته شده که امکان دارد توسط سید موسی صدر1 انجام شود ضمناً شخص ناشناس افزوده است که با آقا رضا ملاقات و آقا رضا گفته است که قبلاً با آقا جعفر تماس گرفته و معلوم شده که تعداد معدودی هم به آیت‌اله خوانساری مراجعه نموده‌اند.
نظریه 2ﻫ:
1- عنوان مطالب بالا صحت دارد.
2- امکان دارد شخص ناشناس شیخ سرافرازی باشد که از دوستان نزدیک نظری است. مهاجری
در ساعت 6:45 روز 24 /7 سال 52 به بخش 312 واصل گردید.
ملاحظه شد. 22 /7 /52
آقای وثوقی: 23 /7
161119 بایگانی شود.
توضیحات سند:
1. سید موسی صدر، فرزند آیت‌الله‌العظمی سیدصدرالدین صدر معروف به امام موسی صدر، روحانی برجسته ایرانی و رهبر متنفذ شیعیان لبنان در سال 1307 ﻫ ش در قم متولد شد. مادرش فیضیه خانم، دختر آیت‌الله‌العظمی حاج آقا حسین قمی بود. وی دوره ابتدایی را در دبستان «حیات» قم گذرانید و مدرک پایان متوسطه را از دبیرستان حکیم سنایی آن شهر اخذ نمود. در سال 1320 تحصیلات حوزوی را شروع کرد و بیش از یک دهه پس از گذراندن دوره مقدمات و سطوح، در درس خارج فقه و اصول و فلسفه استادان نامی و بزرگ حوزه از جمله آیات عظام امام خمینی (ره)، سید احمد خوانساری و سیدمحمد محقق داماد شرکت نمود. همزمان درجه لیسانس حقوق اقتصادی را از دانشکده حقوق دریافت کرد. در سال 1332 بعد از فوت پدر به نجف اشرف هجرت کرد و تا سال 1337 از محضر اساتیدی چون آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی و سیدعبدالهادی شیرازی کسب فیض نمود و در 37 سالگی به درجه والای اجتهاد نایل آمد. در سال 1338 به همراه خانواده خود راهی لبنان شد. هجرت امام موسی صدر به لبنان بنا بر وصیت رهبر فقید شیعیان لبنان مرحوم امام سیدشرف‌الدین جبل‌عاملی و در پی دعوت شیعیان جنوب لبنان و نیز بر اثر تشویق و ترغیب های مکرر مراجع بزرگ آن زمان صورت گرفت. این در حالی بود که مرحوم آیت‌الله العظمی سیدحسین بروجردی، وی را به عنوان نماینده خود در ایتالیا برگزیده بود. امام موسی صدر در مدت 20 سالی که در لبنان اقامت داشت تلاش های فراوانی در جهت ارتقاء کمی و کیفی رفاه شیعیان و تقویت دین و اعتقادات و اخلاقیات آنان کرد. با برنامه‌ریزی‌های وی و حمایت اکثریت جوانان شیعه در لبنان مشاغل متعددی به وجود آمد و بسیاری از زنان و مردان لبنانی در آموزشگاه ها، مراکز فنی و حرفه‌ای، کارگاه ها و مدارس مشغول کار و تحصیل شدند. او در این مدت نقش مؤثری در متشکل کردن شیعیان لبنان ایفا کرد. امام موسی صدر به شیعیان آموخت که اسرائیل شرّ مطلق است و هرگونه داد و ستد با صهیونیست‌ها حرام می‌باشد و سازمان نظامی «امل» را با هدف دفاع از جنوب لبنان در برابر تعرضات صهیونیست ها پایه‌گذاری کرد.وی بانی مبارزه مردمی با نظام طائفه‌گری در لبنان بود و عامل مؤثری در مقابله با سلطه‌خواهی اقلیت مارونی بر کشور اسلامی لبنان به شمار می‌رفت. امام موسی صدر سه هفته قبل از هجرت تاریخی حضرت امام خمینی (ره) به پاریس، طی مقاله‌ای در روزنامه لوموند از انقلاب اسلامی ایران به عنوان ادامه حرکت انبیای الهی یاد کرد و حضرت امام(ره) را به عنوان یگانه رهبر بزرگ انقلاب به دنیای اسلام معرفی کرد. دو روز از انتشار مقاله نگذشته بود که وی به صورت اسرارآمیزی در روز نهم شهریور 1357 در حالی که می‌خواست لیبی را به مقصد لبنان ترک گوید، با دو تن از همراهانش ناپدید شد. امام موسی صدر برای شیعیان لبنان یک ناجی بزرگ بود و علما و چهره‌های برجسته لبنان اعم از شیعه و سنی او را یار و یاور خود می‌دانستند.
امام موسی صدر به روایت اسناد ساواک، 3 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1378