تاریخ سند: 6 خرداد 1343
متن سند:
گیرنده : مقامات ساواک به ترتیب سلسله مراتب فرستنده : 321 (اداره دوم) محترما به عرض می رساند.ساواک کرمانشاه گزارش نموده و طی آن اظهارات خلاف رویه چند تن از وعاظ را در چند روزه اخیر به شرح ذیل اعلام نموده است.
1) حاج شیخ معاون (معاون الذاکرین) شب تاسوعا در مسجد ترکها ضمن وعظ درباره آزادی زنان1 اظهار داشته چرا باید زنان به مجالس بروند و سرنوشت شما مردان را در دست بگیرند این عمل مخالف دستور قرآن است.
2) شیخ محمدتقی مروارید روز عاشورا در مسجد رشید به منبر رفته ضمن صحبت هایش گفته است دولتهای مسلمان با هم توافق ندارند و اگر توافق داشتند تمام یهودیها را از بین می بردند.
3) حاج شیخ عطاءاللّه اشرفی اصفهانی شب یازدهم محرم در مسجد بروجردی به منبر رفته ضمن سخنان خود اظهار داشته علما را مرتجع معرفی می کنند اگر علما مرتجع باشند پس خدا و پیغمبر و ائمه اطهار مرتجع هستند به ما می گویند که مفتخور هستیم یک طلبه ششصد الی هزار و دویست ریال حقوق دریافت می کنند حقوق این طلبه را با سایر کارمندان دولت مقایسه کنند ببینید کدام یک مفتخور است.
فیش به نام حاج شیخ عطاءاللّه اشرفی اصفهانی بررسی شود سوابق این اشخاص تعیین و ضمیمه شود.
اقدام شده بایگانی شود 25 /3 اصل در پرونده محمدتقی مروارید بایگانی است.
321 21 /3/ این فتوکپی در پرونده شیخ عطاءاللّه اشرفی بایگانی شود 20 /3
توضیحات سند:
1ـ مخالفت امام (ره) و دیگر مراجع و روحانیون نسبت به مصوبه لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در خصوص اعطای حق رأی به زنان و شرکت در انتخابات مجلس، معطوف به نیات ضددینی و ترویج اندیشه های غربگرایانه نسبت به زنان بود.اعطای حق رأی به زنان، یکی از بخش های تصویب نامه بود که از نظر طرفداران شاه اهمیت بسیار داشت و اشرف پهلوی، خواهر شاه آن را مهم ترین تحول تاریخی برای زنان می خواند.
ورود بانوان به صحنه های اجتماعی در حالی که زنان نیز همانند مردان از ابتدایی ترین حقوق انسانی محروم بودند، ماهیتی جز فریب و به فساد کشاندن آنها نداشت.
در کشوری که انتخابات آزاد وجود نداشت و فهرست کاندیداها به وسیله دولت و ساواک تعیین می شد رأی دادن یا راه یافتن زنان به مجلس چه اهمیتی داشت؟ مخالفت با تصویب نامه، نه مخالف با آزادی زنان بلکه مخالف با توسعه فساد بود.
امام خمینی (ره) اعلام داشت : «...
ما با ترقی زنها مخالف نیستیم.
ما با این فحشا مخالفیم، با این کارهای غلط مخالفیم.
مگر مردها در این مملکت آزادی دارند که زن ها داشته باشند؟! مگر آزادی مرد و آزادی زن با لفظ درست می شود؟!!» علیرغم موضعگیریهای مراجع و روحانیون در قبال حضور و شرکت زنان در انتخابات مجلس دوره بیست و یکم، رژیم با برگزاری کنگره آزادزنان و آزادمردان و مراسم مختلف و تظاهرات خیابانی با حضور زنان، تبلیغات گسترده ای را به راه انداخت و پس از پایان انتخابات نیز مطبوعات وابسته به رژیم نوشتند : برای اولین بار در تاریخ مشروطیت (58 ساله)، در ایران، امروز زنان در کنار مردان به پای صندوقهای رأی رفتند.
(ر.ک : انقلاب اسلامی و چگونگی و چرایی رخداد آن، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، ص 77.
و تاریخ سیاسی معاصر ایران، سیدجلال الدین مدنی، ص 80، هم چنین ر.ک : نهضت امام خمینی، روحانی، سیدحمید، جلد سوم)