موضوع : اظهارات آیت الله نجفی
تاریخ سند: 14 آبان 1346
موضوع : اظهارات آیت الله نجفی
متن سند:
از : 21 به : 316 شماره : 2974 /21 ساعت 30ـ7 صبح روز 10 /8 /46 به مناسبت عید مبعث عده ای از طلاب و مردم متفرقه در منزل آیت الله نجفی حضور داشتند آقای نجفی ضمن صحبت به شخصی به نام محمدباقر برقعی گفت من مقاله ای را که پدر شما درباره شکست ناصر1 در روزنامه اطلاعات نوشته اندمطالعه کردم نوشتن این مقاله از طرف پدرتان صحیح نبود بخصوص این که در آن مقاله به ناصر حمله شده بود در صورتی که مسلمانان اکثرا طرفدار ناصرند و تبلیغات دولت ایران را علیه ناصر از روی غرض و دشمنی می دانند و اگر من قبلاً مطلع می شدم ایشان را از نوشتن این مقاله منصرف می کردم وی اضافه نمود انعکاس این مقاله در مجامع و محافل دینی اثر نامطلوبی بجای گذارده آقای نجفی از برقعی خواست که به پدرش ابلاغ نماید حتی الامکان در آینده از نوشتن چنین مقالاتی خودداری کند.برقعی پاسخ داد مقاله پدرم نه تنها برای مسلمانان زنندگی نداشت بلکه هشداری به مسلمین داد که شکست اعراب مولود خودخواهی و غرور ناصر بوده و از روش سیاسی او انتقاد بعمل آورده است وی از آقای نجفی سوال کرد مگر شما ناصر را در این شکست مقصر نمی دانید نجفی گفت راست است که او مقصر بوده ولی از طرف جامعه روحانیت و علمای معروف نباید اقدام به نوشتن چنین مطالبی شود.
نظریه منبع ـ با توجه به این که مقاله مورد نظر چند ماه قبل توسط سیدعلی اکبر برقعی2 در روزنامه اطلاعات درج شده بود معذالک ریشه اصلی اعتراض آقای نجفی نسبت به این مقاله معلوم نیست.
نظریه رهبر عملیات ـ اظهارات نجفی درباره مقاله ای که وسیله سیدعلی اکبر برقعی نوشته شده است صحیح به نظر می رسد مرشد نظریه امینت داخلی به گزارش امنیت داخلی مراجعه فرمایید.
روحانی رونوشت در پرونده نامبردگان ضمیمه گردد.
توضیحات سند:
1ـ جمال عبدالنّاصر رهبر پیشین مصر، در 15 ژانویه 1918، در اسکندریّه مصر به دنیا آمد.او، در قاهره، از آکادمی علوم نظامی فارغ التّحصیل شد.
او در 1942 ـ که افسر ارتش مصر بود ـ با همکاری افسران همدوره اش، قصد سرنگون کردن حکومت ملک فاروق را داشت.
او، در جنگ 1948 اعراب علیه اسرائیل، شرکت داشت.
پس از شکست اعراب در جنگ، جمال عبدالناصر، جنبش افسران آزاد را پی ریزی کرد، تا اینکه ژنرال محمّد نجیب، به رهبری این جنبش برگزیده شد.
جنگ 1948 اعراب و اسرائیل، سبب بدبین شدن مردم نسبت به لیاقت ملک فاروق شد و همین امر، پایه های حکومت فاروق را در مصر، به شدّت متزلزل ساخت.
در ژوئیه 1952، جنبش افسران آزاد، در کودتائی، به حکومت فاروق خاتمه دادند.
رهبری این کودتا، به عهده ژنرال محمّد نجیب و دستیار وی، جمال عبدالنّاصر بود.
فاروق، به ناچار در 26 ژوئیه 1952، از مقام خود استعفا داد.
رهبران کودتا، احمد فُواد، پسر خردسال فاروق را به نام فاروق دوم، به سلطنت رساندند.
در 18 ژوئن 1953، در مصر اعلام جمهوری شد و فاروق و خانواده اش، تبعید شدند.
فاروق در 1965 در رم، بر اثر سکته درگذشت.
اوّلین رئیس جمهوری مصر، ژنرال محمّد نجیب بود که در 1954، وی را سرهنگ جمال عبدالنّاصر، برکنار کرد.
ناصر ـ که معتقد به انترناسیونالیسم عربی و اتحّاد میان آن کشورها بود ـ تا زمان مرگش، یعنی تقریبا 16 سال رئیس جمهور مصر باقی ماند.
جمال عبدالنّاصر، سرانجام در 28 سپتامبر 1970، در 52 سالگی، بر اثر سکته قلبی درگذشت.
برخی از نظریه پردازان و از مفسران سیاسی، مرگ ناصر را، ناشی از توطئه می دانند.
توطئه ای که قصد داشت، سادات، معاون ناصر را ـ که به لزوم دوستی با غرب و صهیونیستها معتقد بود ـ به قدرت برساند.
2ـ سیدعلی اکبر برقعی از معدود روحانیانی بود که با حزب توده همکاری کرد و در جمعیت مبارزه با استعمار و جمعیت کمک به دهقانان عضو بوده در دوران نخست وزیری دکتر مصدق برای شرکت در کنگره بین المللی حمایت از کودکان (1331) به وین رفت و پس از بازگشت از آنجا به علت دخالت در بلواهای خیابانی قم دستگیر و به شیراز تبعید شد، اما پس از مدتی حکم تبعید او را دکتر مصدق لغو کرد، برقعی به تهران آمد و بعد از کودتا مدتی زندگی مخفی داشت.
وی سفری هم به چین رفت و مورد پذیرایی مقامات چینی قرار گرفت.